یک هفتۀ حیاتی!

به نظرم قدرت‌های غربی رأی‌گیری بر سر قطعنامۀ مربوط به مکانیسم ماشه را در شورای امنیت سازمان ملل به عمد یک هفته جلو انداختند تا یک هفتۀ پیش رو، به صورت فرصتی فشرده برای دستیابی به توافقی احتمالی با مقام‌های ایرانی در سفرشان به نیویورک در آید.

از این رو، هفتۀ جاری به معنای واقعی کلمه حیاتی است و استفاده یا عدم‌استفاده از این فرصت، آیندۀ کشور را به دو مسیر کاملاً متفاوت هدایت خواهد کرد.

دستیابی به یک مصالحه، تا این لحظه نه غیرممکن و نه پرهزینه است، اما به مجرد اجرایی شدن تحریم‌های سازمان ‌ملل، داستان به کل دگرگون خواهد شد. مسئله فقط تأثیرات اقتصادی فعال شدن مکانیسم ماشه نیست، مسئلۀ اصلی فضایی است که در داخل و محیط بین‌الملل برای کشورمان پیش خواهد آمد.

امیدوارم آقای پزشکیان و تیم همراهش با دست پر از نیویورک باز گردند. آن سوی ماجرا مطلقاً جای خوش‌خیالی ندارد؛ حال این خوش‌خیالی چه از جانب حامیان متعصب حکومت باشد چه از طرف براندازانِ قسم خوردۀ آن!

باز هم شیخ غلامرضا!

شیخ غلامرضا قاسمیان که گمان می‌‌رفت بعد از به آب دادنِ دسته‌گلِ مشهورش در سفر به عربستان، منزوی و خانه‌نشین شده است، اکنون در ظهور دوبارۀ سیاسی‌اش، خود را با خبر از تمام جیک و پیک‌های محرمانۀ جنگ 12 روزه نشان داده و نعوذبالله در مقام "عالم الغیب و الشهاده" ظاهر شده است!

جایگاه این افراد واقعاً کجاست؟ آیا اطلاعات ادعایی را از خودش در آورده؟ و اگر بگوید نه، کدام منبع در اختیارش گذاشته است؟ او الان مشخصاً چه پست و شغلی دارد که از یک سو مدعی اطلاع از اخبار محرمانۀ جنگ است و از دیگر سو، یکایک آنها را افشا کرده است!

چرا هر اتفاقی که در کشور رخ می‌دهد باز دور دورِ اینهاست؟

:::