مذاکره‌ای در کار نخواهد بود
پروفسور نادر انتصار استاد دانشگاه آلاباما آمریکا معتقد است آمریکا و سه کشور اروپایی معتقدند که ایران تنها یک قدم تا تسلیم شدن فاصله دارد.
اگر اجازه استفاده از یک استعاره بوکس را داشته باشم، آنها معتقدند ایران روی طناب‌ها در حال تلو خوردن است و تنها یک ضربه تا ناک‌اوت شدن فاصله دارد.
گفتگوی خبرنگار تابناک با پروفسور نادر انتصار رئیس دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آلاباما در آمریکا:
کتاب «ماراتن مذاکرات هسته‌ای، از سعدآباد تا کوبروگ» به قلم نادر انتصار رئیس دانشکده علوم سیاسی دانشگاه بوستون و کاوه افراسیابی، استاد دانشگاه بوستون آمریکا از جمله آثار انتصار به شمار می‌رود. همچنین کتاب «سیاست کرد‌ها در خاورمیانه» از جمله آثار شناخته شده انتصار است که ابعاد سیاسی و اجتماعی ادغام کرد‌ها در جریان اصلی زندگی سیاسی-اجتماعی در ایران، عراق و ترکیه را تحلیل می‌کند.
*قطعنامه تداوم لغو تحریم‌های بین المللی علیه ایران در شورای امنیت سازمان ملل رأی نیاورد و تحریم‌های شورای امنیت علیه ایران از روز ۲۸ سپتامبر علیه ایران باز می‌گردند. نماینده آمریکا در نشست شورای امنیت اعلام کرده است که هنوز شانس برای دیپلماسی واقعی وجود دارد و و خواستار بازگشت دیپلماسی شده بود. آیا امکان سازش میان طرفین تا ۲۷ سپتامبر وجود دارد؟
پاسخ کوتاه من منفی است، مگر اینکه نظام (جمهوری اسلامی ایران) تصمیم به عقب‌نشینی گرفته باشد. ایران بیش از دو دهه است که با غرب درگیر دیپلماسی بوده بدون آنکه به نتایج قابل توجهی دست یابد.
آنچه غرب از آن به عنوان «دیپلماسی» یاد می‌کند چیزی جز تسلیم شدن ایران در برابر تمام خواسته‌هایش نیست. به عبارت دیگر، برای بازیگران اصلی غرب، دیپلماسی با ایران یک بازی با حاصل جمع صفر است و نتیجه آن باید شکست غیرقابل انکار ایران باشد. هر دو طرف (ایالات متحده و سه کشور اروپایی) معتقدند تسلیم شدن ایران قریب‌الوقوع است و آخرین ترفند ایران حفظ آبرو در حین تسلیم شدن خاموش است.
*پیش از این، ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی به توافقی جدید برای همکاری دست یافته بودند و مطابق آن آژانس می‌توانست از سایت‌های آسیب دیده ایران در جنگ نیز تحت شرایطی بازدید کند. چرا این همکاری از سوی طرف‌های غربی قابل اعتنا نبود؟
موضوع برنامه هسته‌ای ایران دیگر محرک اصلی نیست؛ مسئله اصلی تسلیم کامل ایران و پذیرش تبدیل شدن به کشوری حاشیه‌ای و بی‌دفاع در منطقه به صورت دائمی است.
*پیش از به رأی گذاشتن این قطعنامه، عباس عراقچی وزیر خارجه ایران به طرف‌های اروپایی پیشنهاد داده بود فعال سازی مکانیسم ماشه را لغو کنند و در مقابل ایران قول رقیق کردن اورانیوم غنی‌شده ۶۰ درصد را داده بود. این پیشنهاد ایران توسط آنها رد شد. دلیل آن از نظر شما چیست؟
باز هم مسئله هسته‌ای جذابیت خود را از دست داده است. حتی اگر آقای عراقچی انحلال کامل برنامه هسته‌ای ایران را پیشنهاد می‌داد، ایالات متحده و سه کشور اروپایی این پیشنهاد را رد می‌کردند، زیرا معتقدند ایران تنها یک قدم تا تسلیم شدن فاصله دارد. اگر اجازه استفاده از یک استعاره بوکس را داشته باشم، آنها معتقدند ایران روی طناب‌ها در حال تلو خوردن است و تنها یک ضربه تا ناک‌اوت شدن فاصله دارد.
*ایران اعلام کرده در صورت فعال شدن مکانیسم ماشه همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی را قطع خواهد کرد. در صورت قطع همکاری ایران و آژانس چه سناریو‌هایی برای برنامه هسته‌ای ایران و واکنش طرف مقابل به ویژه آمریکا و اسرائیل قابل پیش بینی است؟
من فکر نمی‌کنم ایران همکاری با آژانس بین المللی انرژی اتمی را قطع کند. اگر قصد انجام این کار را داشت، می‌بایست سال‌ها پیش اقداماتی انجام می‌داد.
علاوه بر این، ایران به طور پیوسته بر تعهد خود برای باقی ماندن به عنوان یک کشور عضو NPT (پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای) و پایبندی به توافق تضمین‌های آژانس تأکید کرده است.
حتی اگر مکانیسم ماشه فعال شود، سناریوی توقف همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را از سوی نظام (جمهوری اسلامی ایران) پیش‌بینی نمی‌کنم. متأسفانه ایران در گذشته بار‌ها این موضوع را مطرح کرده گفته (اشاره به ضرب‌المثل گرگ را بار‌ها صدا زده) و دنیای خارج یاد گرفته که تهدید‌های ایران را جدی نگیرد.
ببینید در ایتالیا چه خبره!
عفو نمایشی رهبری، تداوم همان راه غلط
