آقای پزشکیان با فهرست کردن تبعات جنگ دوازده روزه، کشتن فرماندهان و شهروندان ایرانی را به جنگ دو ساله اسرائيل در غزه پیوند داد، شاید به این امید که با افزایش نارضایتی جامعه بین‌الملل از اقدامات اسرائيل در غزه، نشان دهد که «قلدری و زورگویی» این کشور به غزه، محدود نمی‌شود.

‎رئیس جمهور ایران، در حالی در مجمع عمومی سازمان ملل حاضر شد که ایران بخش عمده‌ نفوذ خود در خاورمیانه را از دست داده ، برنامه هسته‌ای پرهزینه‌اش به‌شدت آسیب دیده است و اکنون با احتمال تحریم‌های بین‌المللی همه‌جانبه نیز روبروست.

ماموریت او در نیویورک برای ترمیم وجهه بین‌المللی ایران و جلوگیری ازسقوط بیشتر اقتصادی کشورش، بدون آنکه از خطوط رهبری عبور کند، تقریباً غیرممکن است؛ ماموریتی که به این سخنرانی محدود نمی‌شود ولی در این سخنرانی ایده راهگشایی به گوش نرسید.

دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایران، که سه ماه پیش دستور حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران را صادر کرد خواهان مذاکره مستقیم با تهران است اما ایران که از خروج آمریکا از برجام و نقض توافق‌های قبلی آسیب‌دیده، به مذاکره با واشنگتن اعتمادی ندارد.

درست زمانی که مسعود پزشکیان راهی نیویورک شد، آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر ایران، در سخنانی تلویزیونی اعلام کرد «هیچ کشوری با تهدید مذاکره نمی‌کند.»

در حالی که ایران همچنان زیر فشار تورم و دهه‌ها تحریم قرار دارد بدون نگاهی نو در سیاست خارجی شرایط برای این کشور در عرصه بین‌المللی تغییری نمی‌کند.