نگرانی ها از حمله نظامی محتمل

پس از فعال سازی «مکانیسم ماشه»، منطقه شاهد تحرکاتی از سوی هواپیماهای سوخت رسان آمریکایی بود که نگرانی های عمومی از حمله نظامی محتمل از سوی آمریکا و اسرائیل را تقویت کرد. از آن جا که این تحرکات پس از اجرای تحریم های مصوب سازمان ملل در چارچوب فصل هفتم منشور سازمان ملل که شامل کشورهایی می شود که تهدیدی برای صلح و امنیت بینالمللی محسوب میشوند، انجام گرفته است، احتمالا بهانه اضافی برای هر اقدام نظامی آینده فراهم می کند.

در پاسخ به این تحرکات، وزیر دفاع ایران، سرتیپ نصیر زاده اظهار داشت: «صرف نظر از این که آمریکایی ها آن تحرکات را داشته باشند یا نه، ما به عنوان بخش نظامی باید به طور منظم برای دفاع از کشور آماده باشیم.» وی افزود: «بخش اعظم این تحرکات، عملیات روانی است و آنها تکرار می کنند که حمله اتفاق خواهد افتاد تا برای جامعه مشکل ایجاد کرده و ثبات اقتصادی را مختل کنند.»

مناقشه خروج از معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای

اگرچه دیپلمات های ایرانی به گزینه خروج از معاهده ان پی تی به عنوان عاملی بازدارنده در برابر اروپا در رویارویی با فعال سازی «مکانیسم ماشه» اشاره کرده بودند، اما پس از فعال سازی، هیچ مقام دیپلماتیک ایرانی خروج از آن معاهده را به عنوان پاسخ مناسب تأیید نکرده است. اعتقاد بر این است که هزینه خروج از معاهده و تولید سلاح هسته ای بسیار گزاف است و این گزینه را در شرایط کنونی غیرعملی می کند.

در مقابل، و در اقدامی غافلگیرکننده، مجمع تشخیص مصلحت نظام که به مدت ۷ سال از پیوستن به کنوانسیون «CFT» (مبارزه با تأمین مالی تروریسم) خودداری کرده بود، تنها چند روز پس از بازگشت تحریم ها، به پیوستن به آن موافقت کرد. این تصمیم بحث های گستردهای را برانگیخت؛ چرا که پیش از این با این استدلال که پیوستن «دست ایران را از ارائه کمک مالی به گروه های وابسته به خود، مانند حزب الله لبنان، حماس در فلسطین و حوثی ها در یمن کوتاه خواهد کرد»، با آن مخالفت می شد.

موافقان اما معتقدند که عدم پیوستن، خسارات اقتصادی سنگینی برای ایران به بار می آورد و آن را در فهرست سیاه «FATF» نگه می دارد. با این حال، حمایت مالی ایران از این گروه ها از طریق کانال های رسمی صورت نمی گیرد تا توسط کنوانسیون «CFT» ممنوع اعلام شود.

جمع بندی

ایران در حال حاضر یکی از سخت ترین و دشوارترین دوره های تاریخ خود را سپری می کند؛ دورانی که در آن به طور هم زمان با تحریم های اقتصادی بین المللی، خطر حمله نظامی و نیز بحران های داخلی چندگانه اجتماعی و امنیتی روبه رو است. جمهوری اسلامی از اشتباه در درک واقعیت، تأخیر در اتخاذ تصمیمات و فقدان شجاعت لازم رنج می برد.