رحیم قمیشی
از شب گذشته که خبرگزاری‌ها اعلام کردند آمریکا رسماً رئیس جمهور ایران را برای شرکت در کنفرانس شرم‌الشیخ، بمنظور آغاز رسمی آتش‌بس در منطقه غزه، دعوت نموده، برخی کارشناسان بدون در نظر رفتن شرایط، مدام تکرار می‌کنند کاش آقای پزشکیان بپذیرند و بروند.
واقعا نگرانم مبادا ایشان تحت تاثیر قرار گرفته و واقعاً عزیمت نمایند!
کارشناسان و تحلیلگرانی که توصیه به رفتن ایشان می‌کنند آیا فکر نمی‌کنند آقای پرزشکیان به فرض عزیمت، باید طول مدت سخنرانی آقای ترامپ را به دستشویی بروند.
نمی‌دانند ایشان وقتی از کنار آقای ترامپ رد می‌شوند، حتی اگر ایشان دستش را دراز نمود، حق ندارند دست بدهند!
نمی‌دانند مقامات ما هیچ طرح و هیچ دلخوشی از آغاز و یا تداوم آتش‌بس ندارند.
من واقعا نمی‌فهمم الان آقای پزشکیان بروند مصر، ناگهان دیپلماسی ایران متحول می‌شود به صلح با جهان؟
چرا ما عادت داریم در فضاهای هپروت سیر کنیم!؟
اگر آقای پزشکیان اجازه دارد با رفتن به شرم‌الشیخ در سخنرانی ترامپ شرکت داشته، در پایان سخنرانی ایشان دست بزند، با ایشان دست داده و از ارائه چنین طرح صلحی که به نجات جان ده‌ها هزار نفر منتهی شده تشکر کند، پیشنهاد رفتن ایشان قابل درک است.
اگر اجازه دارد آنجا با ابتکار عملی نو، ترامپ را به ایران دعوت نماید تا از نزدیک شاهد تمدن و فرهنگ و بزرگی ایران باشد.
اگر اجازه دارد آنجا با صدای بلند اعلام کند سیاست‌های ایران تغییر کرده و ما برای صلح و ثبات در جهان تلاش خواهیم کرد و هرگز به سمت سلاح هسته‌ای نمی‌رویم...
برود.
چنین چیزی یک در هزار ممکن است؟
آنها که همینجوری می‌گویند کاش برود آیا واقعا در فضای واقعی ایران زندگی می‌کنند؟
یا در تخیلات خودشان!
