من هزار بار توبه کرده ام که در تعریف و تایید کسانی که شناخت سیاسی از آن ها ندارم چیز و حتی چیزکی ننویسم ولی باز گهگاه مثل گاگول ها قلم از دست ام در می رود و چیزهایی در باره ی بعضی کسان و آثارشان می نویسم که اگر چه حس خوبی در باره شان ندارم ولی اگر به اندازه ی سر سوزنی کارشان را موثر ببینم، بیان آن سر سوزن را دریغ نمی کنم.
در باره ی فیلم «دانه انجیر معابد» رسول اف هم چنین اتفاقی برای قلم ام افتاد و آن هم راستش را بگویم به خاطر نگاه تایید آمیز یکی از اساتید رسانه و نقد فیلم به این فیلم و فیلمساز بود که خدا را شکر عین واقعیت را در باره آن نوشتم و بیش از حد لازم قلمفرسایی نکردم.
در این مطلب که با عنوان «دانه انجیر معابد، فیلمی انعکاس دهنده کابوس جمهوری نکبت اسلامی» منتشر شد نوشتم که یک سوم اول این فیلم برایم انعکاس دهنده ی کابوس جمهوری نکبت اسلامی بود، و یک سوم آخر مقدار زیادی اش بدون آسیب دیدن فیلم قابل حذف بود.
برای حفظ ادب و این که نگویند تو باعث شدی فیلم اسکار نگیرد (!) این را هم اضافه کردم که در باره ی این فیلم بعد از اسکار بیشتر خواهم نوشت چون این فیلم را اصلا دارای قابلیت دریافت اسکار نمی دیدم.
اما جناب رسول اف، بعد از گذشتن خرش از روی پل جشنواره های بین المللی، دیروز بیان فرموده که «از نمایش فیلم خود در جایی که سیاستمداران آن مردم ایران را با بمب و موشک هدف قرار داده‌اند، عمیقاً خشمگین» هستند....
واقعا از طرف مردم ایران از آقای رسول اف متشکرم که «عمیقا» خشمگین شده اند، و احتمالا رنگ صورت شان از شدت خشم و بالا رفتن فشار خون حسابی سرخ شده است که قابل تقدیر است ولی درست تر بود که ایشان می فرمودند از نمایش فیلم خود در جایی که سیاستمداران آن،،، تروریست های حیوان صفت حماس و حکومت آدمخور اسلامی ایران را با بمب و موشک هدف قرار داده‌اند عمیقاً خشمگین هستند آن وقت جمله شان درست تر و قشنگ تر و برای مردم ایران قابل فهم تر می شد.
حالا بر خلاف ایشان که دوست دارد فیلم هایش را بیخودی کش بدهد و مثلا قهرمانان فیلم بیخودی از این پشت بام به آن پشت بام بدوند و گرگم به هوا بازی کنند و فیلم را به صورت «کیلویی» به جشنواره ها عرضه کند حرف ام را کوتاه می کنم و سوال می کنم آیا چون از جشنواره ی اسکار آمریکا چیزی به ایشان «ماسید» از نمایش فیلم شان در این مراسم که سیاستمداران آن همراه با اسراییل بمب های فوق سنگین بتون شکن روی مخفی گاه های هسته ای ایران انداختند «عمیقا» خشمگین «نشده اند» یا چی؟! ایضا جشنواره های اروپایی و غیره که ما ندیدیم خشم ایشان را بر انگیزد و چون حق پخش فیلم در جشنواره ی اسراییل غیر مستقیم به ایشان می رسد، اِشکالی نداشته که اسراییلی ها را مورد عنایت قرار دهد؟
و وای به روزی که حکومت نکبت اسلامی، در ایران ساقط شود. من نمی دانم این جماعت دنبال نام و نان و کراوات زدن در جشنواره ها، خیانت ها و گندکاری هایشان نسبت به مردم ایران و جهان و طرفداری شان از تروریست های آدمخور اسلامی را چجوری رفع و رجوع خواهند کرد و به کجا پناهنده خواهند شد؟
داماد محسن آرمین در آمریکا بازداشت شد + خبر تکمیلی
صبر قالیباف تمام شد
