احمد وحدت خواه - ویژه خبرنامه گویا

علیرضا خامسیان مسئول اطلاع رسانی دفتر محمد رضا عارف معاون اول مسعود پزشکیان گفته است عارف از رئیس جمهوری اسلامی خواسته است در پیروی از شعار «دولت وفاق ملی» خودش زمینه بازگشت نخبگان علمی و هنری، ورزشکاران و کارآفرینان ایرانی خارج کشور را فراهم کند تا به گفته او «ظرفیت های آنها در داخل کشور تجلی پیدا کند».
عارف این گروه از ایرانیان مهاجر و تبعیدی ساکن کشورهای خارجی را «اپوزیسیون خوشخیم جمهوری اسلامی» خوانده که به زعم او در جریان و پس از جنگ دوازده روزه «همگرایی بسیار زیبایی بین آنها با ایرانیان داخل کشور در دفاع از میهن و حول نام ایران شکل گرفته است».

در فرهنگ واژه های پزشکی، خوشخیم در نقطه مقابل بدخیم، به آن دسته از بیماریهایی گفته می شود که به مرگ بیمار منجر نمی شود.

بر همین اساس، «اپوزیسیون»‌ مورد نظر عارف را آن دسته از ایرانیانی تشکیل می دهند که به مرگ رژیم، یا همان براندازی، نه اعتقادی دارند و نه در راه آن گام بر می دارند، سهل است، آنها در صف اول مخالفت و مبارزه با همه کسانی هستند که تنها راه رهایی ملت ایران از یوغ استبداد خانمان برانداز حاکم بر کشور را در واژگونی رژیم ولایت فقیه می بینند.

فصل مشترک همه آنها هم از میان دلبستگان به دین و لنین، دشمنی بیمارگونه با خاندان پهلوی، نیروهای پادشاهی خواه و تلاشهای میهن دوستانه شاهزاده رضا پهلوی در راه همبستگی ملی برای آزادی ایران است.
یافتن چنین «خوشخیمانی» در صحنه جوامع ایرانیان خارج کشور هم چندان مشکل نیست. آنها را خود رژیم معرفی کرده است.

مجله «آگاهی نو» گزارش کرده است مسعود پزشکیان در سفر ماه سپتامبر خود به نیویورک برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل با عبدالکریم سروش، محسن کدیور و تنی چند از سرمایه داران ایرانی دیدار و گفت‌و‌گو کرده است.
به گفته این مجله، دیدار پزشکیان با روشنفکران دینی و برخی کارآفرینان ملی می‌تواند تحولی در مواجهه با ایرانیان خارج از کشور باشد.

پیش از این ضرب المثل با یک تیر دو نشان زدن را شنیده بودیم، حالا رژیم آن را به سه نشان تبدیل کرده. نخست با دیدار با چهره هایی که هیچگاه اپوزیسیون به معنای واقعی کلمه نبوده اند می خواهد برای خود مشروعیت بخرد، پول سرمایه داران ایرانی تبعیدی را به اقتصاد ورشکسته خودش سرازیر کند، و در آخر مخالفان واقعی خود را مخالفان ایران و ایرانی نشان دهد!