این دخترک ۱۲ ساله التماس می کند او را از آن مکان ناامن نجات دهند! او به جبر، در آن مکان به دنیا آمده و در همان مکان هم رشد کرده است!
در مکانی که مادرش تن فروشی می کرده است و مردان شهوتران در آن رفت و آمد می کرده اند ... مکانی بنام "قلعه" ... این بخش کوتاهی از مستند "قلعه" ساخته ی کامران شیردل است که سال ۱۳۴۵ در روسپیخانه پایتخت فیلمبرداری کرده.
:::
یکی از آسیب های اجتماعی، حضور اجباری کودکان در چنین مکان هایی است. حضوری پر مخاطره که هر ثانیه اش انبوهی زخم به همراه دارد! خصوصا اگر کودک دختر هم باشد، مثل همین دختر ...
وضعیت آن محله - قلعه یا شهرنو - در آن روزگار، وضعیتی در ظاهر کنترل شده زیر نظر نهادهای ناظر بود. اما در حقیقت آنچه که در آنجا می گذشت تنها بخشی از فعالیت مافیایی پنهان بود که شبکه ای گسترده در سراسر کشور را اداره می کرد.
شبکه ای برای به دام انداختن دختران و هدایت آنها به چنین مکانهایی برای بهره کشی جنسی از آنها... در سال های منتهی به انقلاب سن دختران شاغل در آن مکان ها به ۱۵ سال هم رسیده بود!
مجله ی هفتگی "جوانان امروز"، در گزارش هایی پر مخاطب، هر هفته به معرفی چند تن از آن دختران می پرداخت!
روسپی خانه ها در شهرهای بزرگ به شکل کاملا رسمی دایر بودند ... در آن سال ها بخشی از تولیدات سینمای تجاری هم به داستان هایی از سرگذشت این دختران اختصاص داشت!
فعالیتی مشکوک به همکاری با آن مافیا... انقلاب اما مشکل آن تیره بختان را هرگز حل نکرد. برعکس، مشکل را در همان روزهای نخست پیچیده تر هم کرد، هنگامی که در یک غروب غمبار گروهی انقلابی، خانه های آن زنان را به آتش کشیدند و چند تن از آنها را زنده زنده در آتش سوزاندند...
از میان بزرگان انقلاب تنها کسی که با زنان آسیب دیده همدردی کرد، آیت الله سیدمحمود طالقانی بود که آن حرکت جنون آمیز را محکوم و گروهی را به نمایندگی از خود برای رسیدگی به آن محل اعزام کرد.
انقلاب، چندی بعد تعدادی از سرکردگان روسپی خانه ی معروف پایتخت را اعدام کرد، اما مشکل زنان تیره بخت را هیچگاه حل نکرد.
شهرنو را تعطیل و روسپیان را آواره ی خیابان ها کرد ... از آن پس روسپی گری به یک فعالیت زیر زمینی تبدیل شد ... و حالا که نزدیک به نیم قرن از انقلاب گذشته، پژوهش ها - برای نمونه پژوهش دکترسعید مدنی - نشان می lدهد که سن روسپیگری در ایران به زیر ۱۴ سالگی رسیده!
آیا همچنان مافیایی پشت پرده پنهان است؟
