رومن گافمن چهره‌ای کم‌حرف اما مصمم در دستگاه امنیتی اسرائیل است؛ فرمانده‌ای میدانی که به‌جای دیپلماسی، به عملیات دقیق و فشار تهاجمی باور دارد. انتصاب او به ریاست موساد پیامی روشن به جمهوری اسلامی از سوی نتانیاهو است

یدالله کریمی پور

در باره رومن گافمن، رییس جدید موساد

انتصاب سرلشکر رومن گافمن به ریاست موساد، تنها یک جابه‌جایی در رأس دستگاه اطلاعاتی اسرائیل نیست؛ پیام روشن نتانیاهو به داخل و بیرون است:

«موساد باید دوباره بخشی از خط سیاسی من باشد.»

گافمن، برخلاف دیوید بارنیه که گاهی بر استقلال حرفه‌ای موساد پافشاری می‌کرد، فرمانده‌ای میدانی، وفادار به دولت و معتقد به رویکرد سخت علیه ایران است. او از آن نسل مدیرانی است که نگاهش کمتر استراتژیک-دیپلماتیک و بیشتر عملیاتی-امنیتیاست؛ مردی که ترجیح می‌دهد با چند عملیات دقیق، موازنه را تغییر دهد نه با مذاکره.

برای اسرائیلِ امروز گافمن همان «ابزار تهاجمی»است که نتانیاهو می‌خواست. انتصاب او در حالی انجام شد که تل‌آویو زیر فشار انتقادهای امنیتی قرار دارد و بی‌بی نیازمند فردی است که هم او را به چالش نکشد و هم کار را پیش ببرد.

گافمن از ۵ منظر رییسی ایده آل برای نتانیاهو است:

۱. خط‌سیاسی هماهنگ:
گافمن از مدیرانی است که موساد مستقلِ بارنیه را دوباره به «موسادِ همراه با نخست‌وزیر» تبدیل می‌کند؛

۲. ایران‌محور و سخت‌گیر:
باور دارد تهران فقط با «فشار ترکیبی»--سایبری، میدانی و نفوذ--مهار می‌شود؛

۳.عملگرا و کم‌حرف:
از چهره‌های پشت‌پرده عملیات‌های حساس ارتش، نه ویترین دیپلماتیک؛

۴. طرفدار یکپارچگی امنیتی:
پیگیر اتصال موساد، ارتش و شاباک در قالب یک «اتاق جنگ دائمی» علیه محور ایران؛

۵. حامی رویکرد پیش‌دستانه:
معتقد است امنیت اسرائیل با ضربه‌های غافلگیرکننده حفظ می‌شود، نه انتظار دفاعی.