ایران اینترنشنال - جعفر پناهی، فیلمساز سرشناس ایرانی، اعلام کرد که باوجود صدور حکم یکسال زندان بهصورت غیابی، قصد دارد پس از پایان کارزاری که برای حضور فیلم آخرش در اسکار در جریان است به ایران بازگردد. او طی بیش از یک دهه با محدودیتها و بازداشتهای متعدد روبهرو بوده است.
پناهی در گفتوگو با نشریه ورایتی در حاشیه جشنواره فیلم مراکش تایید کرد که حکم اخیر مانع از بازگشت او به ایران نخواهد شد.
او گفت: «این حکم وسط این کارزار صادر شد، اما من پس از اتمام آن، در اولین فرصت به ایران برمیگردم.»
این فیلمساز منتقد با تاکید بر اینکه «من فقط یک گذرنامه دارم؛ گذرنامه کشور خودم و میخواهم آن را حفظ کنم» گفت: «حتی در سختترین سالها هم هرگز به ترک کشور و پناهندگی فکر نکردم.»
حکم غیابی و محدودیتهای تازه
این موضعگیری پس از آن صورت میگیرد که وکیل او، مصطفی نیلی، اعلام کرد پناهی این هفته به اتهام «تبلیغ علیه نظام» بهصورت غیابی به یک سال زندان محکوم شده است. این حکم شامل دو سال ممنوعیت خروج از کشور و ممنوعیت عضویت در گروههای سیاسی و اجتماعی نیز میشود. نیلی گفت که آنها قصد دارند به این حکم اعتراض کنند.
بازگشت با وجود خطرات
پناهی که آثارش بارها او را در تقابل با مقامات جمهوری اسلامی قرار داده است، میگوید از پیامدهای بازگشت آگاه است: «میدانم فیلمهایم خوشایند حکومت نیست، اما این [موضوع] دلیل نمیشود که به کشورم برنگردم.»
فیلمی که مخفیانه ساخته شد
فیلم تازه او با عنوان «یک تصادف ساده»، که از تجربه شخصیاش بهعنوان زندانی سیاسی الهام گرفته، نماینده فرانسه در رقابت اسکار است و روز پنجشنبه ۱۳ آذر در جشنواره مراکش اکران شد. این اثر که بهصورت مخفیانه در ایران ساخته شده، داستان گروهی از زندانیان سیاسی سابق را روایت میکند که باور دارند شکنجهگر خود را پیدا کردهاند و در این جستوجو با چالشهای اخلاقی پیچیدهای روبهرو میشوند.
پناهی در ماه مه گذشته برای این فیلم نخل طلای جشنواره کن را دریافت کرد.
او که تاکنون جایزه خرس طلایی برلین را برای فیلم تاکسی و شیر طلایی ونیز را برای فیلم دایره دریافت کرده است، پس از کسب نخل طلای جشنواره کن برای آخرین ساختهاش، به یکی از معدود فیلمسازانی تبدیل شد که موفق به کسب این سهگانه معتبر سینمایی شدهاند.
بیش از یک دهه فشار و پیگرد
پناهی طی سالهای اخیر همواره تحت فشار بوده است. او در سال ۱۳۸۸ به شش سال زندان و ۲۰ سال ممنوعیت فیلمسازی، سفر و مصاحبه محکوم شد، اما با وجود این محدودیتها، آثار خود را بهطور مخفیانه تولید کرد. در تیر ماه سال ۱۴۰۱ نیز بازداشت شد و پس از هفت ماه زندان، در پی اعتصاب غذا در بهمن همان سال آزاد شد.
