استقبال از بانوي صلح، ديداري كه ميسر نشد، بهزاد كريمي

از زماني كه اعلام شد خانم شيرين عبادي، جايزه صلح نوبل را از آن خود كرده است . همه بي صبرانه در انتظار لحظه اي نشستند كه بانوي صلح ايران كه براي كنفرانسي در باره زنان در پاريس به سرمي برد، قدم از پلكان هواپيما بر خاك ميهن گذارد.

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

گزارش استقبال از دكتر شيرين عبادي در فرودگاه مهرآباد
اين گونه بود كه اولين صحبت ها از استقبال به پيش كشيده شد. بلافاصله كميته استقبال ازدوستان ، آشنايان و همفكران بانوي اول ايران تشكيل گرديد. انجمن هاي مختلف حمايت از حقوق كودكان و زنان با فراخوان عمومي پيشواز از خانم عبادي موجي از همگرايي و نشاط را در ميان طرفداران انديشه هاي صلح طلبانه اين بانوي ايراني به وجود آورد. استقبال اينك به نمادي از حمايت آشكار مردم از بانوي صلحي تبديل شده بود كه حكومت با تحقير دستاورد بزرگ او، كه نمونه آخر آن در سخنان روز سه شنبه رئيس جمهور خاتمي كاملا مشهود بود، بي اهميت از كنار آن همه عظمت گذشت.
اينك همه چشم به گذشت ساعات، صبورانه اما پرنشاط، استقبال ر منتظر بودند . و موعود فرا رسيد. ساعت 8 شب، ميعادگاه فرودگاه مهرآباد.

فرودگاه مهرآباد ساعت 8:15

وارد محوطه عمومي فرودگاه ه كه مي شوي ، به دنبال نشانه اي هستي : لباس هاي سفيد، گل هاي سفيد يا توده جمعيتي كه گرد هم آمده اند. اما محوطه به طور پراكنده اي مملو از جمعيعتي است كه تو را سرگردان مي كنند. نمي داني آيا اين ها همان استقبال كنندگان هستند يا نه! سراغ سال پرواز هاي خارجي را مي گيري جواب مي شنوي سال شماره 2 ، همه پرواز هاي اروپا آنجا مي نشيند. شتابان راهي مي شوي. در مقابل درب اصلي سالن جمعيتي خدو 100 نفر ايستاده اند بي نظمند اما گل هاي سفيد در دست دارند. وارد سالن مي شوي درست آمده اي دسته گل هاي سفيد از طرف كانون وكلاي دادگستري و دو نفري كه پرچمي از سوي همين كانون در تبريك به شيرين عبادي در دست دارند.
سالن خلوت تر از بيرون است. جمعيت كم است. صندلي ها هنوز براي نشستن جا دارند. جمعيت با گذشت زمان فشرده تر و بيشتر مي شوند. 10 دقيقه مي گذرد. بلندگوي سالن بي آنكه نامي از عبادي ببرد به مستقبلين خبر مي دهد كه براي استقبال از پرواز پاريس به سالن شماره 3 مراجعه كنيد. با جمعيت داخل سال بيرون مي آئيم.
اكنون جمعيت با گذشت 10 الي 15 دقيقه، در بيرون از سالن به شكل چشمگيري افزايش يافته است. پلاكارد ها و پارچه نوشته هايي در تبريك به شيرين عبادي و محكوميت نقض حقوق بشر در ايران در دست دارند. جمعيت به تدريج مقابل همان سالن شماره 2 متراكم مي گردد. وقتي علت را از نرفتن به سالن شماره 3 مي پرسي، پاسخ مي شنوي كه دروغ گفته اند كه جمعيت پراكنده شوند. زمزمه ها با گذشت زمان بلند تر مي گردد. عده اي سرود يار دبستاني را مي خوانند و گروه ديگري در مقابل سالن شماره 1 سرود اي ايران سر مي دهند. پس از نيم ساعت شايد تصور وجود چنين جمعيتي برايت سخت مي نماياند. از يك طرف گستره جمعيت تا انتهاي سالن شماره 1 و از طرفي تا سالن شماره 3 كه مخصوص ورود حجاج ايراني است مي رسد. شگفت آور است به تدريج با بيشتر شدن جمعيت و بلند تر شدن سرود ها زمينه شكل گيري يك ميتينگ سياسي به وجود مي آيد .

فرودگاه مهرآباد ساعت 8:45

اينك به راستي مراسم استقبال به جلوه وحدت مردم بر ضد حكومت تبديل شده است. شعار هاي سياسي رخ مي نمايانند: زنداني سياسي آزاد بايد گردد، به گفته عبادي زنداني سياسي آزاد بايد گردد. هاشم آقاجري آزاد بايد گردد. اكبر گنجي آزاد بايد گردد. رفراندوم رفراندوم اين است شعار مردم.
در ميانه جمعيت جواني را مي بيني كه بر فراز دست هايش نقشه اي از ايران را در دست دارد كه ميله هاي زندان در برابرش ترسيم شده است. تعداد جمعيت غير قابل انتظار بود. شايد حدود 5000 نفر . با سر دادن شعارهاي سياسي حلقه امنيتي كه از ابتدا به شكل نامحسوسي توسط ماشين هاي پليس به وجود آمده بود، تنگ تر مي شود. دهان به دهان مي چرخد كه گارد ضد شورش آورده اند. اما چيزي مشخص نيست. خبرنگاران شبكه هاي مختلف خارجي به شكل صدا و تصوير سعي در پوشش اخبار مراسم دارند. خبرنگار شبكه العلم كه متعلق به صدا و سيما است نيز همراه با گروه فيلمبرداري سراسيمه در جستجوي سوژه خبري است. مصاحبه ها با مردم به زبان هاي مختلف توسط خبر نگاران در حال انجام است.
سرود يار دبستاني و اي ايران به دفعات خوانده مي شود و همه جمعيت پس از اتمام هر يك از سرود ها به كف زدن و سر دادن فرياد شادي مشغول مي شوند.
در گوشه اي از جمعيت خانواده اي زندانيان ملي- مذهبي با در دست داشتن پلاكارد هايي كه حاوي تصاويري از زندانيانشان كه با تصويري از شيرين عبادي همراه شده است، پرشورانه به سر دادن شعار مشغولند. زنان پا به پاي مردان و پيران پا به پاي جوانان. همه چيز مساوي پيش مي رود. اين افتخار آن قدر غرور آفرين است كه روحي دوباره به كالبد نيمه جان جنبش آزادي طلبانه و صلح جويانه دميده است. همه ير زنده اند و به شادي سرود مي خوانند.

فرودگاه مهر آباد ساعت 9:15

در همين احوال است كه پسر جواني كه كارت اعضاي كميته استقبال را بر سينه دارد بر دوش دوستانش و توسط بلندگوي دستي از مردم مي خواهد كه به سالن شماره 3 بروند اما صدايش در همهمه شعار و سرود جمعيت گم مي شود. كساني هم كه شنيده اند پا بر جا اعتقاد دارند كه نبايد انسجام جمعيت به بخورد و بهتر است اجتماع در همان مقابل در ب اصلي سالن شماره2 ادامه يابد. در اين زمان تابلوي اعلام فرودگاه از پرواز پاريس كه در ساعت 8:15 بر تابلو حك شده بود خالي مي گردد. مردم اما بي اعتنا، با نزديك شدن زمان فرود هواپيما كه ساعت 9:21 اعلام شده بود بر اشتياقشان براي ديدار بانوي قدر اول ايران افزوده مي شود.
عده اي از جمعيت در اين زمان با اشاره و اعلام كميته استقبال به طرف سالن شماره در حال حركتند. اما اكثريت قريب به اتفاق مردم همچنان در مقابل سالن هاي شماره 1 و 2 توقف كرده اند. آشفتگي در سامان دادن به برنامه استقبال و وجود اراده اي براي هم زدن آن كاملا مشهود است. خبر هاي مختلف دهان به دهان مي چرخد و هيچ كس حاضر به پاسخ گويي نيست.
ساعت 9:21 فرا مي رسد. اما هنوز خبري نيست . بالاخره 10 دقيقه انتظار جواب مي دهد. غرش يك هواپيماي غول پيكر به گوش مي رسد. فرياد شادي جمعيت باقي مانده در مقابل سالن شماره 1 به آسمان مي رود. دوباره انتظار و انتظار. شايعه بر هم زدن مراسم در ميان جمعيت مي پيچد. آيا خانم عبادي را به اجبار از راه خرجي ديگري به بيرون هدايت كرده اند؟!

فرودگاه مهرآباد ساعت 9:45

با قوت گرفتن اين احتمال كه خانم عبادي از درب سالن شماره 3 خارج خواهد شد. جمعيت به سوي سالن شماره 3ميل مي كند. حركت تدريجي است و هنوز بعضي اصرار بر ماندن دارند. اما گويي چاره اي نيست. سيل جمعيت چندين هزار نفري كه بخشي از آنها قبلا اين مسير را طي كرده بودند به سمت سالن شماره 3 روانه مي گردند.
با آنكه اين بلاتكليفي و آشفتگي مردم را آزار مي دهد اما هنوز چهر ه هاشان پرنشاط است و دلهايي پر آرزو دارند براي ديدن بانوي صلح . در ميانه راه درست در مقابل پاسگاه مركزي پليس مهرآباد جمعيتي را مي بيني كه يك ماشين را محاصره كرده اند . جلوتر كه مي روي متوجه مي شوي كه نمايندگان مجلسي هستند كه براي استقبال آمده اند. خانم الهه كولايي جز آنهاست. مردم بي صبرانه سراغ شيرين عبادي را از او مي گيرند. او نا اميدانه خبر از رفتن عبادي مي دهد.
"مي گويد بعد از مصاحبه رفته است" مردي كه از قول كولائي نقل مي كرد خطاب به ما مي گفت. اما مردم هنوز باور نمي كردند. بي اعتنا به گفته كولايي ادامه راه را مي روند. در انتهاي را خبرنگار جواني بلند بلند خبر از خروج شيرين عبادي از فرودگاه مي دهد: "بعد از مصاحبه او را از خروجي رياست جمهوري خارج كردند". اما گويي اراده مردم با شنيدن اين خبر ها سست نمي شود. سيل جمعيت راه منتهي به سالن شماره 3 را پر كرده است. فقط جمعيت ديده مي شود. محوطه سالن شماره 3 مملو از جمعيت است اما هنوز خبري از شيرين عبادي نيست. مي گويند رفته است. چگونه و چرا چيزي مشخص نيست؟ جمعيت اندكي او را ديده اند. اما اكثريت قريب به اتفاق استقبال كنندگان از ديدن او محروم ماندند. نا گفته هاي بسياري است كه مردم بي صبرانه منتظر شنيدن آن لز زبان بانوي صلح ايران هستند.

فرودگاه مهرآباد ساعت 10:30 .

*نويسنده اين نوشتار هيج ارتباطي با سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت) ندارد و صرفا نام وي با يکي از اعضاي اين سازمان مشابه است.