 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
پيش به سوی وحدت و همبستگی تمامی جمهوريخواهان
آنها که در تابستان 1963 ميلادي در ويسبادن آلمان شاهد بنيانگذاري جبههء ملي ايران در اروپا و در روزهاي ميان کريسمس 1963 ميلادي و سال نو ميلادي 1964 در لوزان سوئيس شاهد بنيانگذاري کنفدراسيون جهاني محصلين و دانشجويان ايراني بودند و آناني که در سال 1962 دست اندر کار سازماندهي جنبش دانشجوئي و سازمان دانشجويان ايراني در آمريکا و جبهه ملي ايران در امريکا بودند و مبارزات سالهاي پس از آن را ديدند که چه نقش مهمي جبههء ملي اروپا و آمريکا و به ويژه کنفدراسيون جهاني در رويدادهاي سالهاي بعدي ايران خاصه در افشاي نظام ساواک آريامهري و دفاع از مبارزات مردم ميهن ما داشت و چه اين دو مکتب باارزشي در تربيت کادرهاي سياسي در خارج کشور بوجود آوردند که در ايران نيز منشا اثر گرديدند، ميدانند که اکنون و در آستانهء برگزاري همايش اتحاد جمهوريخواهان ايران به اين نشست که مي تواند به رويداد مهمي در عرصهء سياسي ايران در آيد اميد بسته و در عين حال نگران چند و چون برگزاري و پيروزي آن هستند.
در علم تکامل مي گويند که رابطه اي ميان طول دوران بارداري و تکامل هر چه بيشتر موجود زنده وجود دارد. اين را هم ميدانيم که خطر سقط جنين تولد هر نوزادي را تهديد مي کند. اتحاد تمامي جمهوريخواهان ايران زايش نوزادي را نويد مي دهد که دوران بارداري آن يک ربع قرن آن هم به هزينه اي بسيار سنگين براي ملت ايران به طول انجاميده است. در طول اين دوران صدماتي که ملت ما در اين بيست و پنج سال چه در درون و چه در برون مرز متحمل شده است، ميزان نگراني ما را تشديد مي کند که مبادا اين نوزاد در گير و دار مصالح و منافع شخصي و جناحي و گروهي و جدا از مصالح عمومي پا به جهان نگذاشته از دست به رود.
ما جبههء ملي ها در اوائل سالهاي هشتاد ميلادي با جمعي از شخصيت ها و جريانات ديگر سياسي به اين نتيجه رسيديم که براي سازماندهي و در برگيري فراگير همهء نيروهاي ملي مي توان زير نام جمهوريخواهي تشکل وسيعي به وجود آورد و بر اين اساس منشور جمهوريخواهان ملي تدوين شد و جمعي به آن پيوستند. اما در طول زمان و فعاليت هاي گوناگون، در آخرين تحليل، تشکل به وجود آمده نتوانست آنچه را که در مد نظر داشت متحقق سازد و پراکندگي نيروهاي ملي و جهموريخواه را پايان دهد.
ايران ما در شرايطي قرار دارد که جريان ديني در مقام حاکميت جمهوري اسلامي چه در داخل و چه در عرصهء بين المللي سمبل ها و نهادهاي خود را دارد. سمبل و تشکل هاي جريانهاي پهلويست هم مشخص است. تنها اين جريان جمهوريخواهي دمکرات ملي، لائيک و سکولار ايران است که چه در داخل و چه در خارج کشور عليرغم آن که بزرگترين کميت سياسي مردم ما را مي سازد، فاقد سمبل و تشکيلاتي در خور مي باشد. بهمين جهت آنچه در شرف تکوين است بايسته است که در مقام ضروريترين خواست مردم ميهن ما تلقي گردد. و درست از اين منظر است که روزهاي هشتم ، نهم و دهم - همايش جمهوريخواهان ايران در برلين - اگر با پيروزي همراه باشد، ميتواند نقشي سرنوشت ساز در رويداد هاي آيندهء ايران به عهده گيرد. و در صورت شکست فرصتي بزرگ را از دست داده ايم و شاهد کارت سوختهء ديگري خواهيم بود.
از اين رو بجاست که دست اندرکاران و برگزارکنندگان همايش جمهوريخواهان ايران در برلين توجه نمايند که همه چشم به راه نتيجهء اين همايش هستند و بايد در سطحي بالاتر از مصالح فردي و گروهي قدم برداشت. چه اثرات شکست اين همايش شايد از وجه پيروزيش تکان دهنده تر باشد.
اما وظيفهء سنگيني بر دوش منفردين و تودهء شرکت کننده در اين همايش است که هوشيارانه و در نهايت دقت و مراقبت و تيزبيني و درايت سياسي جريانات اين همايش را زير نظر گيرند، مواضع سياسي و راهبرد و برنامه اي مبارزه جويانه و در خور مبارزه اي پيروزمند ارائه دهند و از هرگونه انحراف و جهت گيري جناحي جلوگيري کنند تا باهمت و احساس مسئوليت همگان، خرد جمعي حاکم بر سرنوشت همايش گردد و روح همکاري و فرهنگ ائتلاف و از خودگذشتگي و فداکاري ما همه را در پيروزي همايش و به ثمر رسانيدن اين آرزوي همگاني ما، رهنمون گردد و گامي بزرگ در راه رهائي از اين بن بست استبداد کور مذهبي و عقب ماندگي برداشته شود و ما را در جهت دستيابي به آزادي، دمکراسي، عدالت اجتماعي و جامعهء لائيک، مدرن و مدني ياري رسان گردد.
به اميد پيروزي همايش جمهوريخواهان ايران در برلين – آلمان
جبهه ملي ايران – برون مرز
اول ژانويه دو هزار و چهار ميلادي
