 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس سياسي
پيمان معتقد است: محافظه‌كاران پس از كسب كرسي‌هاي مجلس در جهت تحكيم پايه‌هاي حكومت خويش گام برخواهند داشت و تلاش خواهند كرد كه تنش‌هايي را كه در عرصه سياست داخلي و خارجي با آن روبرو هستند را كاهش دهند.
حبيب‌الله پيمان در گفت‌وگو با خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، درباره آينده فضاي سياسي كشور ابراز عقيده كرد: محافظه‌كاران در سياست داخلي با كاهش فشارهاي اقتصادي و اجتماعي سعي خواهند كرد كه بسته بودن عرصه فضاي سياسي را مخفي كرده و از پتانسيل اعتراض مردم بكاهند.
اين فعال سياسي اختلاف دروني‌اي را ميان محافظه‌كاران پس از ورود به مجلس متصور شد و بر اين اساس آنان را به دو دسته ميانه‌رو و معتدل و جناح تندرو طبقه‌بندي كرده و افزود: جناح ميان‌رو و معتدل محافظه‌كاران با عقلانيت مصلحت‌انديشي سياست تنش‌زدايي را در عرصه داخلي و خارجي پيش خواهند گرفت و در كنار فراهم آوردن شرايط گفت‌وگو و مذاكره با آمريكا از تضاد و تنش‌هاي داخلي خواهند كاست. در مقابل جناح تندرو محافظه‌كار كه همواره شعارهاي تندي را در عرصه بين‌المللي و داخلي سر داده است همچنان بر عليه آزاديهاي مدني و اصلاح‌طلبان نيروهاي خود را بسيج مي‌كند و به سادگي به سياستهاي بخش ميانه‌رو، تن نمي‌دهد.
پيمان نتيجه اختلاف ميان اين دو طبقه را از هم‌اكنون قابل پيش‌بيني ندانست و گفت: شرايط داخلي و خارجي، سياست بخش ميانه‌رو محافظه‌كاران را بيشتر مي‌پسندد.
وي با اعتقاد بر اينكه كاهش فشارهاي اقتصادي و اجتماعي و گشايش محدود عرصه خصوصي و فرهنگي براي راضي نگهداشتن مردم به ويژه جوانان كار ساده‌اي نيست، ملزومات اين اقدام را وجود سيستم اداري و مديريتي‌اي دانست كه به سود مردم گام بردارد. اين در حاليست كه ناكارآمديها، رانت‌خواريها، فساد و سيستم‌هاي مافيايي كه از طرق غيرقانوني به كسب ثروت مي‌پردازند در اين سيستم‌ها رواج يافته و اجازه توسعه اقتصادي سالم را به نيروهاي مولد جامعه نمي‌دهد.
پيمان همچنين به بيان اعتقاد خود مبني بر عدم همبستگي ميان اقشار جامعه و فقدان عرصه مدني آزاد و امن پرداخت و از آن بعنوان موانع پيشبرد برنامه‌هاي اصلاحات اقتصادي - اجتماعي ياد كرد و افزود: چنانچه محافظه‌كاران بخواهند عرصه توسعه سياسي را بسته نگه دارند پيشبرد برنامه‌هايشان در عرصه اجتماعي و اقتصادي با دشواري‌هاي بسيار و حتي با شكست مواجه خواهد شد.
به اعتقاد وي: اگرچه ممكن است محافظه‌كاران در كوتاه‌مدت خود را تنها جناح قدرتمند در داخل معرفي كنند و به گونه‌اي عمل كنند كه شرايط داخلي را تحت كنترل دارند ولي مطمئنا براي جلب سرمايه‌هاي خارجي با مشكلاتي مواجه خواهند شد چرا كه لازمه اين امر، شرايط امن اجتماعي، اقتصادي و سياسي است.
اين فعال سياسي شرايط امن داخلي را سبب ايجاد فضاي احياء جنبش‌هاي اجتماعي دانست و خاطرنشان كرد: اين جنبش‌ها كه با تضادهاي عميق اجتماعي روبرو هستند چنانچه از سوي محافظه‌كاران در كوتاه‌مدت مهار نشوند خطر شورش خودبخودي را كه در اثر فشارهاي بسيار زياد در جامعه ايجاد مي‌شود را به همراه خواهند داشت. اين در حاليست كه جنبش‌هاي اجتماعي فضاي جديدي را براي گسترش مي‌يابند كه به هيچ‌وجه مشابه كوششهاي اصلاح‌طلبانه شش سال گذشته نخواهد بود.
پيمان در پيش‌بيني آينده اصلاح‌طلبان آنان را نيز به دو دسته تقسيم‌بندي كرد و توضيح داد: نخست اصلاح‌طلباني كه پس از جمع‌بندي تجربه‌هاي گذشته در مباني نظريشان چرخشي ايجاد كنند و براي تغييرات اجتماعي به جاي نظريه ساختارگرايي و مهندسي اجتماعي از بالا عرصه عمومي جامعه را مبنا و هدف اصلي خود قرار دهند. اينان درخواهند يافت كه آنچه كه محصول تعامل اجتماعي است تنها زاييده مناسبات درون قدرت نيست و مناسبات دروني جامعه نيز نقش تعيين‌كننده‌اي در تعيين سرنوشت جامعه دارد كه نمي‌توان به آنها بي‌اعتنا بود.
به اعتقاد وي اين بخش از اصلاح‌طلبان بايد تمامي نيروهاي اجتماعي را در جهت توسعه‌هاي اقتصادي، سياسي، اجتماعي و فرهنگي بسيج و نقطه ثقل فعاليتشان را به درون جامعه منتقل كنند تا در نهايت با بازسازي عرصه عمومي، رشد خودآگاهي و بازسازي سازمانهاي اجتماعي و تشكلهاي مدني قدرت را از درون جامعه تحت تاثير قرار دهند.
پيمان بخش ديگر اصلاح‌طلبان را كساني دانست كه همچون دوره‌هاي گذشته مترصد آن مي‌مانند كه محافظه‌كاران در برنامه‌هايشان ناكام مانده، جامعه سرخورده شود و در اثر فشارها و اقدام‌هاي اجتماعي بار ديگر شرايطي ايجاد شود كه آنان فرصت حضور در انتخابات را بيابند و از اين طريق بار ديگر قدرت را به دست بگيرند.
