اعلاميه هيئت سياسی – اجرايي سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)
هشت مارس روز جهانی زن را به زنان کشورمان شادباش میگوييم.
هشت مارس روزی است نمادين برای ياد آوری تبعيضی که بر نيمی از انسانها يعنی زنان می رود و اين روز تجلی اراده زنان برای محو اين تبعيض و نابرابری است. تبعيضي جهانی که ابعاد آن در کشورهای مختلف بشدت متفاوت است.
درحالی که در کشورهاي پيشرفته اقتصادی به دليل ديرسالی انديشه و عمل دمکراسی ، جنبش های زنان و نهادهای مدنی توانسته اند با به چالش کشيدن پديده نابرابری جنسی نمودهای آن را کمرنگ و بر بخش زيادی از پيامدهای آن غلبه کنند در بسياری از کشورهای ديگر اما مردسالاری چند هزارساله با سخت جانی در مقابل مطالبات برابر خواهی و حق طلبانه زنان ايستاده است.
در کشور ما نيز قدرت و حاکميت سياسی که بر ستون های باورها و تقدس های دينی مبتنی بر نابرابری جنسی تکيه زده، مردسالاری ريشه دار را در پناه خود گرفته و با اهرم قدرت سياسی به تقويت آن پرداخته و با همه ابزار ممکن می خواهد آن را از تعرض جنبش زنان و جنبش دموکراسی حفظ کند.
در سالی که گذشت جنبش زنان در کشورمان دستاوردهای گرانقدری داشت. جنبش زنان که نيروی خود را برآن متمرکز کرده بود که روابط نابرابرغير انسانی در حوزه خصوصی و اجتماعی زندگی زنان را به افکار عمومی بنماياند، توانست تا حد زيادی موفق شده و حساسيت افکار عمومی را به عمق و گستره اين نابرابری جلب کند. آشکار سازی خشونتی که بر زنان می رود يکی از اين دستاوردها بود. خشونتی که فرهنگ مرد سالار و حکومت دين سالار بر زنان کشورمان اعمال می کنند. اين خشونت اشکال مختلفی دارد، قوانين مدنی و قضايي غير انسانی و قوانين نانوشته ای که بشکل سنت های ارتجاعی و عادات اجتماعی، در پی کنترل رفتاری و کرداری و انديشگی زنان هستند و سلطه جنسی بر جنس ديگر را تداوم میبخشند. در سال گذشته کمتر روزی بود که يکی از نمودهای خشونت بر زنان در جايي از کشورمان توسط فعالين جنبش زنان در معرض قضاوت افکار عمومی قرار نگيرد.
در انتخابات مجلس هفتم شورای اسلامی تماميت گرايان که با حذف ديگران صحنه انتخاباتی بدون رقابت را پيش بردند، برای تنگ کردن فضای تنفسی برای زنان بسيج شده اند و در عين حال در شعارهای انتخاباتی خود از بيان نظراتشان پرهيز کرده و چهره خود را پس شعارهای گنگ پنهان نمودند. رفتار آنها که در عين حال قدرت گيری بر زمينه فريب است، نشان از اعتراف آنها به گستردگی خواست های زنان است.
در آخرين سال عمر مجلس ششم، اصلاحاتی که توسط برخی از نمايندگان زن مجلس شورای اسلامی در جهت ملايم کردن قوانين بشدت نابرابر پيشنهاد میشد، با سد تاريک انديشان سنگر گرفته در شورای نگهبان روبرو گرديد. آنها کوچکترين تغييری را مغاير با شرع دانسته و با آن مخالفت کردند. فاصله مطالبات جنبش دموکراسی و بخش توانای آن جنبش زنان با آن چه که حاکم و جاری است چنان زياد است که توسل به روايت های مختلف دينی و وعده فقه پوپا پاسخگوی نياز امروزين نيست و از سويی واقعيات زنده نشان از آن دارد که زنان به اين وسيله موفق نشدند به هيچ يک از مطالبات گسترده وسراسری خود دست يابند. اکنون خواست جدايي دين از دولت به يک خواست عمومی فرا مي رويد.
جنبش زنان بدون هيچگونه توهمی بر اين که برابری زن ومرد از طريق جلب رضايت فقيهان و يا از دل اين و يا آن روايت از فقه امکان تحقق می يابد، از طريق تلاش برای توسعه انديشه برابری در جامعه و گسترش تشکل يابی زنان و نماياندن تبعيض ها به هر شکل ، راه ناهموار و طولانی را پی می گيرد.
سازمان ما به عنوان نيروی سياسی که برای دمکراسی و جمهوری سکولار در کشورمان تلاش ميکند، از برابرحقوقی زن ومرد دفاع کرده و امکان استقرار دمکراسی بدون برسميت شناختن اين برابری و مبارزه برای تحقق کامل آن را امکان پذير نمی داند. ما به سهم خود عليه هرگونه ديدگاه مردسالار و همچنين سنن و آداب ارتجاعی که با فشار بر زنان مانع رشد آزادانه و مستقل آنها می شوند، مبارزه می کنيم. ما جنبش زنان را بخش مهمی از جنبش دمکراسی و جمهوری خواهی میدانيم که اهدافشان در پيوند تنگاتنگ با يکديگر است. ما دستاوردهای جنبش زنان را ارج گذارده و قدرت مندی آن را آرزومنديم. بارديگر روز 8 مارس را به زنان ايران شادباش می گوييم .
هيئت سياسی – اجرايي سازمان فداييان خلق ايران( اکثريت)
7 مارس 2004
18 اسفند 1382