برملا شدن یك جنایت سهمناك جمهوری اسلامی
هم میهنان گرامی!
مردم فداكار كردستان!
اعضا, هواداران و دوستان حزب دمكرات كردستان ایران!
همانگونه كه بخاطر داریم حدود هفت سال و نیم پیش شامگاه نوزدهم اكتبر 1996 میلادی برابر با 28/7/1375 خورشیدی هفت مبارز حزب دمكرات كردستان ایران به اسامی: ارشد رضائی, داریوش اسلام دوست, محمد عزیز قادری, یونس محمدپور, عدنان اسماعیلی, مظفر كاظمی و معروف سهرابی در حالیكه از مأموریت حزبی بسوی قرارگاههای خود باز میگشتند,
در حوالی شهر حلبچه كردستان عراق توسط افراد مسلح جنبش اسلامی كردستان عراق به اسارت گرفته و مفقودالاثر شدند. چند روز پس از این رویداد معلوم گردید كه این مبارزان به رژیم جمهوری اسلامی تحویل داده شدهاند.
دبیركل حزب دمكرات كردستان ایران كه آنزمان به خارج از كشور مسافرت نموده بود, روز 26 اكتبر طی نامهای كه به آقایان پـطرس غالی دبیركل وقت سازمان ملل متحد, موریس كاپیتورن نماینده ویژهی كمیسیون حقوق بشر جهت تحقیق در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران و پیرموروا رئیس وقت انترناسیونال سوسیالیست ارسال داشت آنانرا از این واقعه مطلع نمود و از آنان خواست تا در راستای نجات جان این مبارزین تلاش نمایند. در نامه دبیركل حزب آمده بود: "باتوجه به ضدیت دست اندركاران با كلیه آزادیخواهان و دگراندیشان بویژه با مبارزان حزب دمكرات كردستان ایران, اینك خطری جدی جان این مبارزان راه آزادی و دمكراسی را تهدید میكند و بستگان و همرزمان آنان عمیقاً نگران سرنوشت آنان هستند".
از آنزمان تاكنون همه تلاشهای خانواده و خویشاوندان دستگیر شدگان از سوئی و رهبری حزبشان از دیگر سوی جهت اطلاع از سرنوشت این مبارزین بی نتیجه مانده بود و تنها یكی از آنان به نام داریوش اسلام دوست در حین خنثی شدن یك توطئه ضدبشری مزدوران رژیم جمهوری اسلامی رهایی یافت. تلاش حزب دمكرات در نزد محافل و مجامع جهانی بطور مستمر ادامه یافت تا اینكه سال گـذشته دبیركل حزب طی نامهای به دبیركل سازمان ملل متحد آقای كوفی انان از وی استمداد نمود و این درخواست از سوی دهها و صدها شخصیت بینالمللی مورد حمایت واقع گردید.
سرانجام تحت فشار افكار عمومی و طرفداران حقوق بشر, جمهوری اسلامی ناچار گردید پرده از گوشه هرچند اندكی از جنایات خود بردارد و اعتراف نماید كه متأسفانه شش مبارز حزب ما پس از تحویل داده شدن به رژیم بلافاصله یا پس از چندین هفته اعمال شكنجههای جسمی و روحی علیه آنان بدون محاكمه و یك دادگاهی عادلانه از سوی جلادان رژیم اعدام گردیدهاند. سفیر جمهوری اسلامی در بریتانیا طی نامهای كه روز 29 مارس 2004 میلادی در پاسخ به نامه 11 نوامبر 2003 آقای جرمی كوربن معاون رئیس گروه حقوق بشر پارلمان بریتانیا برای این شخصیت ارسال داشته است و ایشان نیز ما را از متن آن مطلع نمودهاند, اعلام نموده كه این مبارزین در جریان مراجعت به قرارگاههای خود با نیروهای جنبش اسلامی كردستان درگیر جنگ شده شش تن از آنان شهید شدهاند و نفر هفتم بنام داریوش اسلام دوست به اسارت درآمده است كه بعدها در نتیجه تلاش بعضی از خویشاوندان خود آزاد گردیده است. در همین نامه ادعا شده است كه گویا این عزیزان با نیروهای رژیم اسلامی نیز درگیر شدهاند و كشتن یكی از پاسداران رژیم به آنان نسبت داده شده است.
بدین مناسبت ضمن تشكر و قدردانی از تلاشهای همه شخصیتهای بینالمللی كه به روشن شدن سرنوشت این عده از مبارزان دمكرات ـ هر چند تلخ هم كه باشد ـ یاری رساندهاند, اعلام میداریم كه جمهوری اسلامی در این مورد نیز اندك حقیقتی را با دریائی از دروغ, تهمت و ناراستی بهم آمیخته و به مردم ایران و جهان تحویل داده است. این رفقا در سفر خود نه با نیروهای جمهوری اسلامی درگیر جنگ شده و نه در مقابل افراد مسلح جنبش اسلامی دست به اسلحه بردهاند. بلكه از آنجا كه آنان را دشمن خود تلقی ننمودهاند با آنان به قرارگاهشان رفته و تا زمانیكه برخلاف همه شئونات دینی, اخلاقی و انسانی چشم و دست بسته آنان را به جمهوری اسلامی تسلیم ننمودهاند متوجه نیت شوم آنان نگردیدهاند. داریوش اسلام دوست نیز پس از تسلیم نمودنش به جمهوری اسلامی هرگز از سوی جنبش اسلامی به اسارت گرفته نشده است. حزب دمكرات كردستان ایران در روزهای آتی حقایق دیگری را در این رابطه فاش خواهد ساخت.
اینك وظیفه سازمانهای مترقی و میهن پرست بویژه احزاب و سازمانهای كردستانی است كه جنبش اسلامی را تحت فشار قرار دهند تا حقایق مربوط به این عمل شرم آور را كه علیه مبارزان حزب دمكرات كردستان ایران انجام داده است جهت افكار عمومی كردستان و جهان آشكار سازد. این جنبش پیشتر هر نوع ارتباط خود با این رویداد را انكار مینمود, ولی حال كه رژیم ایران بدین شیوه پرده از همدستی این جنبش در این اقدام شرم آور بر میدارد, ضروری است موضع خود را روشن نماید.
آری هم میهنان گرامی: این سرنوشت بخش كوچكی از هزاران مبارز راه آزادی است كه پس از 90 ماه تلاش خیرخواهان پرده از آن برگرفته میشود, براستی اگر جمهوری اسلامی به سرنوشتی همانند سرنوشت رژیم صدام حسین در عراق دچار گردد, چند و چندین هزار گور دستجمعی در كشور مصیبت زده ما كه واپسگرایان بر آن نام "ایران اسلامی" نهادهاند, كشف خواهند شد.
در این رابطه از افكار عمومی مردم ایران و خارج از ایران و بویژه از مجامع و محافل جهانی مدافع حقوق بشر میخواهیم كه كاربدستان جمهوری اسلامی را تحت فشار قرار دهند تا ناچار گردند همه حقایق مربوط به اعدام این مبارزان دمكرات را آشكار نمایند و بویژه اجساد قربانیان را به خانواده و بستگانشان تحویل نمایند.
ما ضمن ابراز تأسف و تأثر شدید از بشهادت رسیدن این شش مبارز قهرمان, جنایت ضد بشری جلادان جمهوری اسلامی را شدیداً محكوم مینمائیم و از همه آزادیخواهان كردستان و سراسر ایران میخواهیم كه در محكوم نمودن و افشای بیشتر این جنایت وحشیانه با ما همصدا شوند.
بهمین مناسبت نیز مراتب تسلیت و همدردی صمیمانه خود را به خانواده, خویشاوندان و نزدیكان این شهدا و همسنگرانشان تقدیم میداریم و صبر و تحمل را برایشان آرزو مینمائیم.
درود بر روان پاك شهدا: ارشد رضائی, محمد عزیز قادری, یونس محمدپور, عدنان اسماعیلی, مظفر كاظمی و معروف سهرابی و همه شهدای راه آزادی و رهایی كردستان,
پررهرو باد راه مبارزاتیاشان
برقرار باد اهداف و آرمانهای والای آنان
دفتر سیاسی حزب دمكرات كردستان ایران
26 فروردین ماه 1383 خورشیدی
14 آوریل 2004 میلادی