تحلیل «علی اصغر خدایاری» از اقدام سپاه در اشغال نظاميفرودگاه امام
با گذشت چهار روز از اشغال نظاميفرودگاه تازه افتتاح شده امام توسط نیروهای سپاه، بحث درباره دلایل این اقدام نیروهای مسلح در صدر تحلیلها و گفت وگوهای محافل سیاسی داخل و خارج کشور قرار دارد. پیش از این «رویداد» درگزارش «آشکارترین رویارویی سپاه با دولت خاتمی» به بررسی بخشی ازابعاد این اتفاق پرداخته بود. در پی آن گزارش، «علی اصغر خدایاری» عضو شورای جبهه مشارکت منطقه تهران و از آگاهان مسائل سیاسی در تحلیلی باعنوان «کودتا» که آن را در اختیار «رویداد» قرار داده، ابعاد دیگر این ماجرا را بررسی ميکند.
علی اصغر خدایاری:
چند سال پیش پس از وقایع 18 تیرماه کوی دانشگاه تهران تحلیل گری گفته بود که «قتلهای زنجیرهای توسط بخش امنیتی ستاد بحران اقتدارگرایان به اجرا درآمد، حمله به کوی دانشگاه توسط بخش انتظامياین ستاد صورت گرفت و چه بسا اگر محافظه کاران ادامه روند اصلاحات را مطابق میل خود نبینند، ورود بخش نظاميبه صحنه را نیز کلید بزنند.»
وقتی با تمهیدات و برنامه ریزیهای انجام شده توسط محافظه کاران تراژدی کمیک انتخابات مجلس هفتم به اجرا درآمد و اکثریت قریب به اتفاق کرسیهای این مجلس به نمایندگان وابسته به جناح اقتدارگرا اعطا گردید، این امیدواری به وجود آمد که اگر چه این پدیده به ارکان جمهوریت و اسلامیت نظام آسیب جدی وارد کردهاست، ولی حداقل این حسن را دارد که موجب بازپس گیری آرام قوای مجریه و مقننه از دست اصلاح طلبان و مردم شده است و برای یکپارچه سازی حاکمیت دیگر نیازی به فعال شدن نیروهای مسلح نیست.
کمتر کسی باور ميکرد که در فردای روز 18 اردیبهشت که با برگزاری مرحله دوم انتخابات مجلس هفتم، معدود قطعات خالی مانده پازل این مجلس توسط محافظه کاران تکمیل ميگردید، نیروهای مسلح پا به عرصه مسائل اجرایی، اقتصادی و عمرانی بگذارند و با استقرار بر روی باند فرودگاه تازه افتتاح شده امام(س) از ادامه فعالیت این فرودگاه غیرنظاميجلوگیری کنند. نیروهای مسلح که در همه کشورهای باثبات و مردمسالار فرمانبر مراکز سیاسی هستند و مکلف به انجام وظیفه مطابق سیاستگذاریهای انجام شده در این مراکز ميباشند، در اینجا با تشخیص کارشناسی خود و علی رغم اینکه این تشخیص خلاف سیاستهای مصوب بالاترین مرجع سیاستگزاری اجرایی کشور بود، راسا وارد میدان شدند. بهانه قرار دادن عقد قرارداد با یک شرکت خارجی، فارغ از صحت و سقم آن و تراشیدن توجیهات امنیتی برای اقدام انجام شده به هیچ وجه نميتواند کسی را قانع کند. اگر ستاد کل نیروهای مسلح نظریه کارشناسی ویژه ای در قبال افتتاح فرودگاه داشت، علی القاعده باید دغدغههای خود را به رئیس قوه مجریه منتقل ميکرد تا در صورت نیاز به تجدیدنظر در تصمیم افتتاح فرودگاه، این تصمیم در هیات دولت اتخاذ ميگردید.
اگر این نظرات به موقع منتقل نشده باشد کوتاهی را باید متوجه ستاد کل نیروهای مسلح دانست و اگر منتقل شده و هیإت دولت با لحاظ کردن این اطلاعات تصمیم به افتتاح گرفته است، وظیفه نیروهای مسلح اطاعت از تصمیم اخذ شده و به کار بردن حداکثر تلاش جهت انجام هر چه بهتر وظایف محوله بوده است.
چه کسی باور ميکند پیاده کردن نیروی مسلح بر روی باند یک فرودگاه غیرنظاميو سپس صدور بیانیه و انجام مصاحبه جهت توجیه این عمل و پی در پی آدرس شورای امنیت ملی را دادن در دفاع از کیان حاکمیت جمهوری اسلاميو منافع ملی صورت گرفته است؟
آیا کسی به من حق ميدهد که این ترس را داشته باشم، که فردا روزی، قبل از کنار رفتن آقای خاتمی، مثلاٌ در مورد افتتاح یک سد بزرگ، پس از اجازه برگزاری مراسم افتتاح به احترام ریاست جمهوری، هواپیمایی برفراز سد ظاهر شوند و آن را بمباران کند؟
خدا کند نیروهای مسلح کشور ما مثل کشورهای همسایه ترکیه و پاکستان مإموریت جدیدی را برای خود تعریف نکرده باشند، که در این صورت دولت محافظه کار آینده نیز نميتواند احساس امنیت کند.
کاش کسی پیدا ميشد واژه «کودتا» را برای من معنی ميکرد.