 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرنگار اجتماعي، پناه فرهاد بهمن: 8 ساعت بحث و بررسي شركت‌كنندگان در نشست شوراهاي صنفي دانشجويان دانشگاه تهران، با توافق بر سر تشكيل «شوراي تهران شوراهاي صنفي دانشگاه‌هاي كشور» به‌ثمر نشست.
23 نماينده از شوراهاي صنفي دانشگاه‌هاي «اميركبير»، «علم و صنعت»، «تهران»، «شهيدرجايي»، «خواجه نصير»، «علوم پزشكي تهران»، «الزهرا»، «شريف»، «هنر»، «تربيت دبير شريعتي»، «علامه» و «دانشكده اموراقتصادي»، روز پنجشنبه، 31 ارديبهشت دور هم گرد آمدند تا خاطره اختلافات فروردين ماه نشست سراسري شوراهاي صنفي دانشگاه‌هاي كشور در شهر شيراز را از حافظه‌‌ها پاك كنند.
اختلاف ميان شوراي صنفي دانشگاهها 26 فروردين 83، وقتي شروع شد كه دانشجويان شركت كننده در هشتمين نشست سراسري شوراهاي صنفي در اولين دقايق نشست با دستور جلسه‌اي مواجه شدند كه آن را برخلاف موافقت‌‌ها و مصوبات قبلي خود مي‌ديدند. در اين دستور جلسه آيين‌نامه شوراهاي صنفي دانشجويان دانشگاه‌هاي كشور (مصوب وزارت علوم) به رسميت شناخته شده بود. آيين‌نامه‌اي كه با مخالفت قريب به اتفاق شوراهاي صنفي دانشجويي مواجه شده بود. «دانشجو را از آيين‌نامه پاك كرده‌اند. حضور دو نماينده از دانشجويان در ميان جمع هفت‌نفره نظارت بر شوراهاي صنفي حضور آنها را به يك حضور تشريفاتي تبديل مي‌كند». اين يكي از موارد مخالفت دانشجويان با آيين‌نامه وزارت علوم بود كه كمال‌الدين عليزاده، دبير شوراي صنفي دانشگاه تهران به آن اشاره مي‌كند.
گروهي از دانشگاهها تصميم گرفتند بنا را بر صداقت مسؤولان وزارت علوم و اعتماد به قول آنها مبني‌بر اصلاح آيين‌نامه در آينده نزديك بگذارند و بقيه دانشگاهها وزارت علوم را قابل اعتماد نمي‌دانستند و اين دو نوع نگرش ريشه اختلافات ميان دانشگاهها شد.
«براي اين كه جلسه به نتيجه برسد بهترين راه‌حل را عدم حضور مسؤولان وزارت علوم در نشست ديديم و به همين خاطر تصميم گرفتيم دعوت از علي محدث خراساني، مديركل دانشجويان داخل وزارت علوم را از دستور كار خارج كنيم». اين را مجيد رضازاده، دبير شوراي صنفي دانشگاه اميركبير و ميزبان نشست شوراهاي صنفي دانشگاه‌هاي تهران مي‌گويد و علي عزيزي، از فعالان شوراهاي صنفي دانشجويي و گرداننده برنامه پنجشنبه در اين زمينه ادامه مي‌دهد: «دخالت وزارت علوم و رايزني‌هاي پشت پرده آنها منجر به تغيير دستور جلسه نشست شيراز و به وجود آمدن اختلافات شد. از طرفي برخلاف قولي كه داده بودند بعد از نشست اعلام كردند كه آيين‌نامه تا اطلاع ثانوي تغيير نخواهد كرد. به همين دليل اگر ايشان حضور پيدا مي‌كردند نتايج خوبي كه به آن رسيديم حاصل نمي‌شد.»
بيشترين وقت نشست صرف بررسي اصلاحات آيين نامه وزارت علوم شد و نهايتاً در 22 مورد به تصويب رسيد كه اين مصوبه امروز به كميته پيگيري اصلاحات اساسنامه ابلاغ خواهد شد. اصلاحاتي كه نقش دانشجو را در آيين‌نامه شوراهاي صنفي دانشگاه كشور كه در اولين روز شهريور گذشته به صورت يكطرفه و بدون درنظر گرفتن نظرات جنبش دانشجويي به امضاي وزير رسيده بود، پررنگ‌تر مي‌كند و تعريف واقعي‌تري از نهادهاي صنفي دانشجويي ارائه مي‌دهد.
دبير شوراي صنفي اميركبير در اين جلسه گفت: «برخلاف بعضي از اظهارنظرها كه تشكيل شوراي تهران شوراهاي صنفي دانشگاه‌هاي كشور را تشكيل دو قطب تهران و شهرستان و يك نوع انشعاب مي‌دانند، ما چنين نظري نداريم و فكر مي‌كنيم اتحاد تهراني‌ها كه دو سر طيف اختلافات شيراز بودند مي‌تواند الگويي براي شهرستاني‌ها باشد و يك گام بزرگ ما را به تشكيل اتحاديه سراسري نزديكتر كند.»
هفته‌اي كه گذشت هفته خوبي براي جنبش دانشجويي بود، هفته با خبر انسجام دوباره تحكيم وحدت به عنوان بزرگترين نهاد سياسي دانشجويان آغاز شد و با تشكيل شوراي تهران شوراهاي صنفي دانشجويان دانشگاه‌هاي كشور، كه يكي از بزرگترين و فراگيرترين نهادهاي صنفي در كشور خواهد بود به پايان رسيد.
«براي اينكه اختلافي ميان تهران و شهرستان به وجود نيايد تصميم گرفتيم كه هيچ چارت تشكيلاتي براي شوراي تهران تعريف نكنيم و صرفاً نام شوراي تهران به اين معناست كه از اين به بعد شوراهاي صنفي دانشگاه‌هاي تهران در قبال مسائل، موضع واحد خواهند داشت و اولين نمود اين تصميم مشترك هم در تصويب اصلاحات آيين‌نامه بود كه خيلي از دانشگاهها به نفع حفظ وحدت از موضع خود كوتاه آمدند.» آرمين سلماسي يكي ديگر از شركت‌كنندگان در نشست با ذكر اين يادآوري بار ديگر تأكيد مي‌كند: «ما بي‌صبرانه منتظر تشكيل اتحاديه سراسري هستيم ولي ترجيح داديم اولين گام خود را بدون كمك گرفتن از مسؤولان وزارتخانه برداريم و از اينكه مديركل دانشجويان داخلي وزارت علوم را دعوت نكرديم خوشحاليم. چون ثابت كردند اساساً فعاليت نهادهاي صنفي دانشجويي براي ايشان بي‌معناست.» اشاره سلماسي به نامه تعدادي از استادان دانشكده رياضي دانشگاه صنعتي اميركبير به رياست اين دانشگاه است كه خواستار تعطيلي شوراي صنفي اين دانشكده و برخورد با دانشجويي شده بودند كه از عملكرد استادان انتقاد كرده بود. نامه‌اي كه علي محدث از معدود امضاكنندگان آن بود و آن دانشجو را تا مرز اخراج و محروميت از تحصيل پيش برده است.
فصل جديدي كه در غياب وزارت علوم در فعاليت‌هاي جنبش دانشجويي آغاز شده تا چه وقت بهار خواهد ماند؟
