زلزله، زنگ خطری غیر سیاسی که سیاستگران را سیاست خواهد کرد، نيک آهنگ کوثر

امروز بعد از ظهر مازندران به همراه چند استان دیگر اندکی لرزید. شاید قدرت زلزله چندان زیاد و هشدار دهنده نبوده، ولی شهروندان تهرانی را بشدت نگران کرده است.

زلزله بم، خسارت های فراوانی به بار آورد، ولی هنوز که هنوز است از آبادگری در آن خطه خبری نیست. بندگان مظلوم خدا زمستانی سرد و سخت را با امید کمک های جهانی سپری کردند، و جز بادهای ناملایم که ظاهرا کمک ها را با خود برد چیزی نصیبشان نشد.

وقتی بم دویست هزار نفری، آن همه کشته بدهد، تکلیف تهران ده میلیونی چیست؟ اگر کانون زلزله امروز اندکی به تهران نزدیک بود، چه می شد؟

آقایان سیاست مدار و سیاست ندار هنوز نمی دانند زلزله ای که سال هاست هشدارش را شنیده اند چه بلایی بر سر ایران خواهد آورد. همین چند روز پیش بود که ماجرای لغزش زمین در شمال غرب تهران به گوش همه رسید، زمین هایی که شهرداری مجوز ساخت و ساز در آنها را داده بود. می دانید زلزله چه بر سر این زمین های لغزان خواهد آورد؟ درود بر کرباسچی قهرمان، امیر کبیر سال ۷۷ ایران! که برای بی سیاستی هایش در این باب باز خواست نشد.

آقایان! (در حال حاضر آقایان در راس امورند، و احتمالااز شیرین عبادی ومعصومه ابتکار کاری در این زمینه بر نمی آید!)تهران برای زلزله آماده نیست! مسوولیت جان میلیون ها تهرانی با کیست؟ لابد بعد از زلزله خاتمی نامه ای برای پس فردا می نویسد، وزیر کشور آماری ارائه می کند و تقصیر را به گردن شورای نگهبان می اندازد، آبادگران برای آباد کردن شهر خراب شده، پشت درهای بسته جلسه تشکیل می دهند، و معلوم نمی شودچه کسی از میان رئیس و نایب رئیس کمیته کمک به زلزله زدگان رای بیشتری آورده است!

اگر تلنگری برای آگاهی لازم است، در این چند وقت به اندازه کافی دچارش شده اید. مجلس قبلی که برایش صرف نداشت به زلزله بپردازد، مجلس کنونی هم که می خواهد حال قبلی ها را بگیرد، دولت فخیمه خاتمی هم که درگیر گفتگوی تمدن ها با البرادعی است و...

آقایان! خدا آن روز را نیاورد! ولی وقتی آورد با هزاران هزار قربانی و میلیون ها نفر آسیب دیده روبرو خواهید بود که به حق طلبکار شما خواهند بود!شما می توانستید به جای افتتاح های پی در پی، جلوی این افتضاح را بگیرید.

آقایان! امروز دیر است و فردا دیرتر!بر این مردم منت بگذارید و تکانی بخورید!