گزارشي از تازهترين مواضع ديپلماتها و مقامهاي اروپايي و آمريكايي
خبرگزاري رويترز روز جمعه 8 خرداد ماه در تازهترين تحليل خود از فضاي جهاني نسبت به مسائل هستهاي ايران اعلام كرد: «اگر چه آمريكاييها و اروپاييها هر يك به طور جداگانه سرگرم تهيه پيش نويس قطعنامهاي براي بررسي در آژانس بينالمللي انرژي اتمي هستند، اما مقامهاي رسمي هر دو طرف ميگويند كه آنان بيش از هر زمان ديگري در اتخاذ موضعي سرسختانه با يكديگر متحدند و پيشبيني ميشود كه شوراي حكام در نشست ژوئن خود در مورد قطعنامهاي نهايي براي تداوم فشار بر ضد ايران، به اتفاق نظر برسند.»
بنابر خبر دريافتي «رويداد»، يك مقام بلندپايه آمريكايي به اين خبرگزاري گفت كه ايران در آستانه نشست شوراي حكام به وضوح در تلاش براي «افزايش درخواستهاي» خود است، اما «اين تهديدها چندان جدي نيستند.»
يك مقام ديگر آمريكايي نيز با اشاره به اظهارات اخير مبني بر احتمال خروج ايران از NPT، گفته است كه در اين صورت ايران به صورت «كشوري مطرود براي همگان درميآيد» و خود را متحد كره شمالي ميكند، آن هم در زماني كه خواستار پيوستن به جامعه بينالمللي است.
به نوشته رويترز، يك ديپلمات اروپايي هم در ارتباط با تهديدهاي ايران گفت كه ايرانيها با چنين تهديدهايي، خود را بيش از گذشته «در مخمصهاي بد» قرار ميدهد.
رويترز در ادامه گزارش خود ميافزايد:«دولت جرج بوش، به اين نكته پي برده است كه تحقق تصويب قطعنامهاي در نشست ماه ژوئن شوراي حكام براي ارجاع پرونده هستهاي ايران به شوراي امنيت، تنها در صورت ارائه برخي افشاگريهاي جديد مهم در مورد برنامهاي هستهاي اين كشور امكانپذير است. در مقابل، برخي مقامهاي آمريكايي اكنون به نشست ماه سپتامبر شوراي حكام چشم دوختهاند، نشستي كه يكي از اين مقامها از آن به عنوان يك «زورآزمايي» ياد كرده است، اگر چه برخي ديگر از مقامهاي آمريكايي بر اين باورند كه اين موضوع ميتواند تا اوايل سال 2005، پس از انتخابات رياست جمهوري آمريكا به درازا انجامد.»
مقامهاي آمريكايي ميگويند كه ايران آن دسته از تاسيسات هستهاي تحت كنترل ارتش را مخفي كرده است و آنها از اطلاعات مشتركي با آژانس بينالمللي انرژي اتمي در اين ارتباط برخوردارند. اما بازرسان آژانس براي دسترسي به اين تاسيسات با مشكل رو به رو شدهاند. به گفته مقامهاي رسمي،«در نشست ماه ژوئن شوراي حكام، توجهات بر محور اين موضوع متمركز خواهد بود.»
رويترز در پايان مينويسد:«اگر چه آمريكا و اروپا غالب اوقات در مورد ايران با يكديگر اختلاف نظر دارند، اما اروپاييها اكنون به گونهاي فزاينده در ارتباط با ايران سرخورده شدهاند.»