 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
ارزيابي «عليرضا رجايي» از فعالان ملي-مذهبي درباره شعار جديد مطرح شده براي مقابله با مواضع آمريكا و اروپا در قبال ايران
در حالي كه شوراي حكام آژانس بين‌المللي انرژي اتمي بار ديگر ايران را به عدم همكاري لازم و پنهانكاري در مورد فعاليت‌هاي هسته‌اي خود متهم كرده است و بيم آن مي‌رود كه در نشست‌هاي آتي اين شورا، پرونده ايران راهي شوراي امنيت سازمان ملل شود، برخي تحليلگران و فعالان ياسي جناح محافظه‌كار در بحث جديد را مطرح كرده‌اند كه طي آن، اي جناح سياسي باري مقابله با تهديدهاي بيگانگان بر روي «ورحيه و غرورملي ايرانيان» سرمايه‌گذاري مي‌كند. اين جريان معتقد است كه «روحيه ملي هموطنان» پارامتري است كه تاكنون از سوي سياستگذاران كشر مغفول مانده است و اگر به آن به اندازه كافي توجه شود، امكان بسيج اجتماعي براي مقابله با تهديدهاي خارجي به وجود مي‌آيد. اين تحليل‌ها در حالي مطرح مي‌شود كه جريان محافظه‌كار تاكنون منتقد جدي نيروهاي سياسي بوده كه «مليت» را در كنار مذهب به عنوان اركان هويت‌ساز جامعه ايراني معرفي مي‌كنند و حتي با سازماندهي اين طيف از فعالان سياسي با استفاده از ابزارهاي قضايي و امنيتي ممانعت كرده است.
«عليرضا رجايي» از فعالان ملي-مذهبي كه در انتخابات مجلس ششم به عنوان نفر اول فهرست اين جريان سياسي به مجلس راه يافت و سپس با ابطال گسترده آراي مردم تهران توسط شوراي نگهبان، از فهرست برگزيدگان خارج و «غلامعلي حدادعادل» جايگزين وي شد، روز چهارشنبه سوم تيرماه در گفت‌وگويي با خبرنگار «رويداد» شعار جديد محافه‌كاران را مورد تحليل قرار داده است.
رجايي رويكرد محافظه‌كاران به ملي‌گرايي را نشانگر احساس خطر آنها در قبال اتفاقات رخ داده دانست و گفت: «محافظه‌كاران تصور مي‌كنند بايد از بضاعت‌هاي فراتر از رفتار معمول جناحي و جرياني خود استفاده و فضاي ملي را درگير مسائل ايدئولوژيك خود كنند.»
وي افزود: «آنها اينطور تصور مي‌كنند كه ابزارهاي سنتي و قديمي كه در اخيار اين جريان است،كند شده است. مثلاً آنها دين و مسائل معنوي مردم را تاكنون مورد استفاده ابزاري قرار مي‌دادند، اما حال كه اين ابزارها نمي‌تواند چندان منافع آنها را تأمين كند، به «تجديد ابزار» احساس نياز كرده‌اند و سراغ «ملي‌گرايي» آمده‌اند.
رجايي معتقد است كه البته صرف بكار بردن يك شعار نمي‌تواند يك جريان را سوار بر امواج كند، بلكه بايد از پايگاه‌هاي اجتماعي و اقتضائات آن نيز بهره داشته باشد.
وي تصريح كرد: «بازسازي انرژي وسيع مردم كه در كشاكش‌هاي سياسي كه غالباً از طرف جناح راست تقليل يافته احتياج به كار ملي دارد و ترديدي نيست كه بازسازي روحيه ملي از عهده يك جناح برنمي‌آيد بلكه به شاخص‌ها و نشانه‌هايي نياز دارد.»
وي در ادامه با اشاره به مشاركت اجتماعي گسترده مردم در جريان انتخابات دوم خرداد 76 اظهار داشت: «در انتخابات دوم خرداد 76 شاهد بروز احساس وظيفه ملي در قبال انتخابات بوديم در حالي كه احتياجي به تزريق اين احساس به مردم وجود نداشت و در واقع يك جريان يا گروه خاص سياسي نمي‌تواند احساس ملي‌گرايي را به مردم تحميل كند.»
وي خاطرنشان ساخت: «اينكه محافظه‌كاران شعار ملي‌گرايي بدهند، به معني رويكرد آنها به مناسبات و جريان‌هاي ملي نيست. همچنان كه در بحث زندانيان سياسي و آزادي مطبوعات و حتي بحث عدالت اجتماعي كه مطرح مي‌كنند، بسيار حرف مي‌زنند و كمتر عمل مي‌كنند.»
