 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
در روز چهارشنبه ۷ جولای تظاهراتی در بروکسل در برابر شورای اروپا توسط جمعيت دفاع از جبهه جمهوری و دموکراسی در ايران- بلژيک برگزار شد، اين تظاهرات در ساعت ۲ بعد از ظهر با حضور ايرانيان مقيم بلژيک شروع شد، پيش از تظاهرات از هفته ها قبل از يکسری احزاب، سازمان ها، شخصيت های سياسي، نمايندگان پارلمان و سنای بلژيک، پارلمان اروپا، اساتيد دانشگاه آزاد بروکسل، کميته های حقوق بشر بلژيک و وکلای دمکرات بلژيکی و همچنين شخصيت هايی از احزاب و تشکل های سياسی دعوت بعمل آمده بود. که شخصيت های شرکت کننده در آن روز به سخنرانی پرداختند که خلاصه ای از صحبت ها و پيام های آنان در ذيل متذکر ميگردد.
بعد از اعلام برنامه، خانم آنجليکا بی ير "سخنگوی رسمی حزب سبزهای آلمان در پارلمان اروپا و نيز رئيس فراکسيون حزب سبزها در اروپا" به زبان انگليسی سخنرانی پرداختند. ايشان گفتند: "امروز ما وارد پنجمين سالگرد حمله نيروهای امنيتی حکومت اسلامی ايران به دانشجويان دانشگاه تهران در ۸ جولای ۱۹۹۹ ميشويم و بدين منظور در اينجا جمع شده ايم. از آن دانشجويان بعضی هنوز در زندانند و يکنفر نيز کشته شده است. ما در اينجا جمع شده ايم که همبستگی خودمان را با شهروندان ايرانی اعلام کنيم و از خواستهای آنان برای دموکراسی، آزادی و حقوق بشر حمايت می کنيم. در سال های گذشته تعداد زيادی در ايران کشته شده اند. عليرغم اينکه از جانب حکومت ايران در رابطه با لغو سنگسار به جامعه اروپا اطمينان داده شده بود، هنوز اين حکم عملا اجرا ميگردد. حزبی که من نماينده آن هستم، نگرانی خود را از وضعيت وخيم حقوق بشر در ايران اعلام می کند. حزب ما در برلين در سال ۲۰۰۰، يک کنفرانس بزرگ از ايرانيان آزاديخواه و مترقی برگزارکرد يعنی اينکه در برگزاری آن همکاری نزديک داشت. الان بعضی از شرکت کنندگان در آن کنفرانس در زندان های رژيم اسلامی ايران گرفتارند و بعضی هم در تبعيدند.
در ايران در اين سالها رفرم هائی که قرار بود به اجرا در آيد ، انجام نگرفت و ايران مجددا به گذشته باز گشت. ما به عنوان عضو پارلمان اروپا از ديالوگ انتقادی اروپا با ايران حمايت ميکنيم. بايد همواره به تبادل نظر و گفتگو پرداخت. خانم شيرين عبادی متذکر شدند که در ميان ارتباط های اروپا و ايران، بايد مسائل مربوط به حقوق بشر همواره مد نظر قرار گيرد. ما خواهان اين هستيم که زندانيان سياسی هرچه زودتر آزاد شوند. ما نگرانی عميق خود را در خصوص زندانيانی همچون احمد باطبی، منوچهر محمدی، امير انتظام، اکبر گنجی و ديگران اعلام ميکنيم. ما خواهان اين هستيم که درهای زندان های ايران بسوی ناظران بين المللی باز شود و همه اين ها بنظر ما اقدامات اوليه ای هستند که اروپا ميبايست در پيشرفت ارتباط با جمهوری اسلامی مد نظر قرار دهد. در آخر بر اين باورم که روزی فرا خواهد رسيد که در ايران آزادی و دموکراسی برقرار خواهد شد. روزی که قربانيان و بازماندگان آنها خواهند ديد که مبارزات آنها ثمربخش بوده است".
بعداز سخنرانی ايشان، خانم "زوئه ژنوت" نماينده پارلمان بلژيک از حزب سبزها پشت تريبون قرار گرفت و سخنان خود را چنين آغاز کرد: "تظاهرات و اعتراضات ايرانيان و جمعيت شما بيانگر اين واقعيت است که وضعيت ايران در عرصه حقوق بشر همچنان مثل گذشته باقی مانده است و بصورت روزانه حقوق زنان، جوانان و دانشجويان پايمال ميگردد، اروپا بجای توجه به وضعيت حقوق بشر فقط به گسترش روابط اقتصادی و تجاری خود با ايران می انديشد. سياست اروپا امروز در خصوص پناهندگان ايرانی بسيار منفی است. در بعضی از کشورهای اروپائی پناهندگان ايرانی را به زور به ايران بازميگردانند. ايران برای اين متقاضيان پناهندگی امن نمی باشد. در آنجا بطور دائم، هنرمندان، نويسندگان، روزنامه نگاران و وکلای دموکرات و آزاديخواه توسط حکومت و پليس امنيتی دستگير و زندانی ميشوند. همه موارد فوق گويای آن است که وضعيت حقوق بشر در ايران نگران کننده است و حقوق انسانها بطور مکرر نقض ميگردد. من بعنوان يکی از نمايندگان پارلمان بلژيک، از خواستهای بحق شما تظاهرکنندگان که در واقع دفاع از دانشجويان و آزاديخواهان ايران است، همه جانبه دفاع ميکنم".
در ادامه برنامه، آقای " ونسان لورکن" معاون شهردار بروکسل و وکيل و مدافع حقوق بشر و حقوق پناهندگان ايرانی به سخنرانی پرداخت. ايشان گفتند: "تمام گزارشات سازمان عفو بين الملل و ديگر ارگان های بين المللی مدافع حقوق بشر بيانگر اين امر است که در ايران به مفهوم و مضمون حقوق بشر توجهی صورت نمی گيرد. حکومت ايران در را به روی خود بسته است. ايران در منطقه به عنوان بزرگترين زندان آزاديخواهان و روزنامه نگاران ايرانی تبديل شده. در ايران تنها يکنفر و آن هم علی خامنه ای رهبر حکومت تصميم گيری ميکند. اين دموکراسی نيست بلکه استبداد مطلق است. در آنجا آزاديخواهان را بدون محاکمه و يا در دادگاه های بسته يا چند دقيقه ای به اشکال گوناگون محکوم و سپس زندانی ميکنند. آزادی بيان روز بروز محدود و محدود تر ميشود. در واقع ميتوان گفت آزادی سياسی و آزادی بيان وجود واقعی ندارد. من براين نظرم که آينده ايران بسيار روشن است. شما ايرانيان روزی را خواهيد ديد که حقوق بشر و دموکراسی در ايران بطور کامل رعايت شود و در آن ايران آزاد و دموکراتيک، ديگر آزاديخواهان و دموکرات ها را به جرم دگرانديشی به زندان يا اعدام محکوم نخواهند کرد. ايشان در آخر همبستگی خود را با مبارزات دانشجويان و روشنفکران و زنان در ايران اعلام کردند".
سخنرانی بعدی آقای علی صمد سخنگوی جمعيت دفاع از جبهه جمهوری و دموکراسی در ايران – بلژيک بودند. ايشان در بخش اول سخنرانی خود به چگونگی شکل گيری حادثه ۱۸ تير سال ۱۳۷۸ پرداخت و سپس نوع برخورد حکومت با دانشجويان را تحليل نمودند. ايشان اظهار نمودند که سياست سرکوب وسيع جواب حکومت به خواستهای دانشجويان بوده است، امروز پس از گذشت پنج سال، هنوز تعدادی از دانشجويان که در حرکت ۱۸ تير شرکت داشتند، در زندانهای جمهوری اسلامی بسر ميبرند. ايشان در ادامه افزودند که جنبش دانشجوئی از فردای ۱۸ تير دچار تغييرات اساسی شد و امروز به يک جنبش مستقل از حکومت و احزاب دولتی و نيمه دولتی تبديل شده است. دانشجويان امروز به عنوان يک نيروی مرجع مردم و نيز به يک نيروی جمهوريخواه سکولار تبديل شده اند. وظيفه هر دموکرات وآزاديخواه است که از خواستهای دموکراتيک دانشجويان حمايت همه جانبه بعمل آورد. فشار به جنبش دانشجوئی بسيار شديد است و نيروهای جمهوريخواه دموکرات و سکولار می بايست بيش از هر دوره ای از دانشجويان حمايت کنند. آنها به پشتيبانی ما نياز دارند. ايشان در ادامه کميسيون، پارلمان و شورای اروپا و نيز دولت بلژيک را مورد خطاب قراردادند که آنها در روابط اقتصادی و تجاری با ايران همواره موضوع حقوق بشر در ايران را مد نظر قرار دهند".
سپس شعارهائی به زبان فارسی و فرانسه توسط تظاهرکنندکان داده شد که از اين قرار بود:
دانشجو دانشجو حمايتت ميکنيم
اتحاد مبارزه پيروزی
دانشجوی زندانی آزاد بايد گردد
زندانی سياسی آزاد بايد گردد
اتحاد اتحاد دانشجو اتحاد
جمهوری اسلامی نه جمهوری واقعی آری
جمهوری اسلامی برکنار بايد گردد، جمهوری مردمی ايجاد بايد گردد
در اين بخش از برنامه خانم مارگريتا سانچز استاد دانشگاه آزاد بروکسل به سخنرانی پرداختند و اظهار داشتند: دانشگاه مرکز علم و دانش است و دانشجو در چنين محيطی به تحصيل ميپردازد و آزادی و دگرانديشی را می آموزد، او دارای خواستهای دموکراتيک صنفی و سياسی است، جامعه و حکومت می بايست به اين خواستها احترام بگذارند. صدای دانشجويان در هيچ کجا خاموش نخواهد شد. خصلت علمی دانشگاه و هويت دموکراتيک و آزاديخواهانه آن همواره از دانشگاه و دانشجو سيمای مترقی، دمکراتيک و سکولار ميسازد. در ايران به اين خصلت دموکراتيک دانشگاه و دانشجويان توجهی صورت نمی گيرد و همه شرايط نشانگر اين است که حکومت اسلامی ايران بجای برخورد متمدنانه و دموکراتيک با دانشجويان ، به سرکوب آنها می پردازد. من بعنوان يکی از اساتيد دانشگاه آزاد بروکسل از حقوق دموکراتيک دانشجويان و آزاديخواهان ايران حمايت ميکنم. در ضمن من به سياست پناهندگی دولت بلژيک در خصوص پناهندگان ايرانی معترض هستم. وضعيت حقوق بشر در ايران وحشتناک است و دولت بلژيک و اروپا و ديگر ارگان های بين المللی بايد همواره در ارتباطات خود با ايران به اين مسئله توجه کافی داشته باشند. ايشان در انتهای اظهارات خود از خواسته تظاهر کنندگان اعلام پشتيبانی کرد".
در اين بخش خانم نسرين داوری و آقای مصطفی کاظمی از فعالين سياسی و از اعضاء جمعيت دفاع از جبهه جمهوری ودموکراسی در ايران – بلژيک، دو متن درخصوص حقوق بشر، حقوق زنان و حقوق پناهندگی خواندند. آنها در متن سخنرانی خود جمهوری اسلامی را به دليل عدم رعايت حقوق بشر در ايران محکوم کردند و در نوشته های خود دولت بلژيک را به دليل نقض حقوق پناهندگی ايرانيان مورد اعتراض قرار دادند و خواستار رعايت قوانين حقوق بشر و پناهندگی شدند.
در ادامه برنامه آقای "ژان ماری پيه قو" چهره آشنای بلژيکی برای ايرانيان و عضو کميته بلژيکی دفاع از حقوق بشر در ايران (کودير) به سخنرانی پرداختند. ايشان در صحبت های خود از فعايت کودير در دفاع از حقوق بشر در ايران گزارشی کوتاه ارائه دادند. ايشان به ارائه تحليل از وضيت ايران و نوع نگاه اروپا به ايران پرداختند در آخر ايشان از مبارزان و آزاديخواهان ايران اعلام پشتيبانی کردند!
در اين بخش از برنامه نوبت به آقای مهدی فتاپور از اتحاد جمهوريخواهان ايران رسيد. ايشان در سخنرانی خود گفتند: "جوانان هنگامی در صحنه اجتماع وارد ميشوند که اميد در آنها ايجاد شده باشد و امکان تحول را در جامعه ببينند. نسل ما در آن دوره بخش عمده اش ميخواست با تحولات راديکال مسائل را در ايران حل کند و با اين تفکر به ميدان امد. بخش ديگری با اعتقاد به جريانات اسلامی خواستار تحولات در ايران شدند و در اين عرصه فعاليت کردند. هر دوی اين بخش با تمام نيرو به فعاليت پرداختند. بخش اول سرکوب شدند و دومی ها به اين نتيجه رسيدند که اميدشان سراب بوده است. جنبش جوانان در آن دوره خاموش شد. جنبش دانشجوئی ۱۰ الی ۱۲ سال خاموش شذ. ۱۸ تير ورود نسل جديدی با اميد به تحول، به ميدان مبارزه وارد شد. اين نسل اين اميد را داشت که شعارهای اصلاح طلبان بتوانند خواسته های جوانان را متحقق سازند. با همه نيرو به ميدان آمد و تحولات آن دوره را تاثير قطعی بخشيد. اين اميد امروز به پايان رسيده است و خوشبختانه در درون جامعه اميد از جای ديگری سرباز کرده است. اميد به تحول جمهوريخواهی، و اين اميد است که جنبش جوانان و دانشجويان را زنده نکه ميدارد."
برنامه با سخنرانی آقای "پير گالان" سناتور بلژيکی از حزب سوسياليست ادامه يافت . ايشان از طرف سناتورهای مجلس بلژيک حمايت خود را از خواست های دانشجويان اعلام کرد و گفت که در مبارزه برای دموکراسی، آزادی و حقوق بشر، از آزاديخواهان و دمکرات های ايرانی و بويژه از دانشجويان حمايت همه جانبه می کند. ايشان گفتند که مسائل حقوق بشر را در ايران دنبال می کنند. و ماه قبل پيش از ۲۵ سناتور بلژيکی وزارت امور خارجه بلژيک را بابت ارتباط اقتصادی و سياسی با ايران، مورد سئوال و اعتراض قرار دادند. و خواستار ايجاد تغييرات اساسی در روابط بلژيک با ايران شدند و ايشان همانند سخنرانان ديگر در آخر از خواستهای جمعيت که در دفاع از دانشجويان و آزاديخواهان ايران است، اعلام حمايت نمود .
آخرين بخش برنامه خواندن پيامی بود که توسط دبير حزب سبزهای فرانسه زبان بلژيک، خانم "الوين هاتيه بروک" به مسئول جمعيت ارسال شده بود، پرداخته شد. "به مناسبت ۷ ژوئيه، سالگرد سرکوب تظاهرات دانشجويان در سال ۱۹۹۹، که چندين قربانی داشته است، ما اعلام حمايت حزب سبزهای بلژيک را از خواستهای جمعيت دفاع از جبهه جمهوری و دموکراسی در ايران اعلام می کنيم. امروز توجه ما بيشتر به دانشجويان زندانی و خانواده های آنها اختصاص دارد. آنها از حقوق فردی خود محروم شده اند. به عنوان اکولوژيست و نيز به عنوان يک اروپائی، ما نمی توانيم زندانی شدن دانشجويانی که از حقوق اوليه خود محروم شده اند را محکوم نکنيم. به علاوه حزب ما، عدم توافق کامل خود را با تمام سياست هايی که باعث نقض حقوق بشر و يا تمام سيستم هايی که آزادی بيان را ممنوع می کنند، اعلام می دارد. حزب سبزهای بلژيک به همراه شما همبستگی خودش را با ارزش هايی همچون آزادی که دانشجويان آنرا بيان کرده اند، اعلام می کند."
در اين بخش برنامه با خواندن قطعنامه مراسم به پايان خود رسيد. در قطعنامه جمعيت از پارلمان، شورا و کميسيون اروپا مصرانه خواسته شده بود تا همه امکانات خود را برای اعمال فشار سياسی بر حکومت اسلامی ايران به منظور تحقق خواسته های زير به کار گيرد:
1. آزادی بی قيد و شرط دانشجويانی که در اعتراضات ۱۸ تير ۱۳۸۷ دستگير شده و هنوز در زندان بسر می برند.
2. آزادی تمام زندانيان سياسی در ايران
3. ايجاد و اعزام يک کميسيون بازرسی با هدف تحقيق و ديدن شرايط زندانيان سياسی زندان ها و ناپديدشدگان در فواصل زمانی کوتاه
4. تداوم محکوميت جمهوری اسلامی ايران برای عدم رعايت حقوق بشر، سرکوب و اختناق وسيع بر عليه دانشجويان، نويسندگان و هنرمندان و ديگر اقشار مردم که در تهران و شهرستانها دستگير شدند.
در مراسم جمعيت يکصد نفر از ايرانيان دموکرات و آزاديخواه شرکت کردند و مراسم با سخنرانی ها و پيام های حاضرين به پايان رسيد.
اين گردهمائی از طرف سازمانها و گروههای فوق مورد حمايت قرار گرفت
سازمان اتحاد فدائيان خلق ايران
سازمان کارگران انقلابی ايران
راه کارگر
سازمان فدائيان خلق ايران(اکثريت) – بلژيک
حزب توده ايران – بلژيک
و انجمن زنان دموکرات ايرانی در بلژيک.
جمعيت دفاع از جبهه جمهوری و دموکراسی در ايرا ن – بلژيک
۷ جولای ۲۰۰۴
