اطلاعيه روابط عمومي دفتر تحکيم وحدت در محکوم کردن حکم سنگين دانشجويان کرمانشاه و بازداشت وسيع روزنامه نگاران
هر چه زمان مي گذرد شاهد سنگینتر شدن فضا بر فرهيختگان، نخبگان، روشنفکران، دانشجويان و روزنامه نگاران اين ملک و کشور هستيم. زمانه غريبي است که اعمال عجيبي در آن رخ مي دهد. دانشگاه که مسير پيشرفت و ترقي ايران از آن مي گذرد به زنداني فراخ تبديل شده است که هر روز فردي از دوستانمان يا اساتيدمان به جرمي نا معلوم و به بهانه اي موهوم به حبس کشيده مي شوند يا با حکم سنگين شروع دوران زندان خود را به انتظار مي کشند. دانشجويان که درس حق و عدالت مي گيرند و به جامعه نيز مي آموزاند بيشتيرين بي عدالتي را شاهدند. همکلاسيهايشان را مي بينند که به جرم انتقادي يا دفاع از عدالت و آزادي به حبس کشيده مي شوند و مرجعي براي دفاع از حق شان نيست.
قوه قضائيه در هر دولتي مظهر عدالت آن است و رفتار و عملکرد نهادهاي زير مجموعه آن معيار و سنجش حکومت با ارزش هاي انساني است، اما آيا ويرانه قضايي ايران با اين عملکرد، خود را عدالت پرور مي داند ؟ آيا به باورخودشان بازداشت دانشجويان، اساتيد، نخبگان، روشنفکران و روزنامه نگاران را نماد حق و عدالت مي دانند؟ بازداشت پدر به جاي پسر چه صيغه اي است که رواج داده اند؟ آزادي را در عرصه مطبوعات که به رسميت نمي شناسند، فضاي مجازي اينترنت را نيز ملک طلق خود مي دانند که اين چنين به بستن سايت ها و بازداشت مجريان سايت ها همت گماشتند؟
حمله کنندگان غير خود سر به دانشگاه علامه و ديگر دانشجويان در خرداد 82 آزاد مي گردند اما مدافعان حريم دانشگاه به حبس و تعزير محکوم مي شوند. هر از چند گاهي ماجرايي را علم مي کنند و عده اي رامحکوم و بازداشت مي کنند که ريشه اعتراض و انتقاد را بخشکانند و تا چند سال فضاي پوپا و نقاد دانشگاه به سردي و رخوت تبديل شود، اما از رويش دوباره جوانه ها غافلند.
دفتر تحکيم وحدت بازداشت اخير روزنامه نگاران و احکام سنگين دانشجويان کرمانشاه را محکوم مي کند و روزي را انتظار مي کشد که توسعه وعدالت در اين سرزمين مستدام شود.
دفتر تحکیم وحدت
8 /3 / 83