حقوق دگرباشان جنسی، حقوق بشر است: نگاهی به آخرین گزارش احمد شهید، بيانيه دو سازمان مدافع دگرباشان جنسی‌

گزارش اخیر گزارشگر ویژه سازمان ملل از نقض حقوق بشر در ایران، و توجه ریزبینانه او به نقض حقوق دگرباشان جنسی، فرصتی است برای بازخوانی وضعیت خشونت‌های جنسی و جنسیتی قانونی و فراقانونی در جمهوری اسلامی ایران. میلیون‌ها تن از فرزندان خلاق و پرتوان این مرز و بوم بیش از سی سال است که تنها و تنها به جرم گرایش جنسی‌شان از سوی حکومت مورد تحقیر، اذیت و آزار قرار گرفته‌اند. در چارچوب قانون مجازات اسلامی، با افرادی که با همجنس خود رابطه جنسی دارند برابر با قاتلان و مجرمان جنایت کار برخورد می‌شود و محرومیت از حقوق اجتماعی، شکنجه بدنی و حتی اعدام از جمله حکم‌های قانونی علیه دگرباشان جنسی در ایران است.

تحقیق و گفت‌وگوهای دکتر شهید با دگرباشان ایرانی در گزارش او منعکس شده است. آخرین گزارش دکتر شهید از وضعیت دگرباشان جنسی ایران آشکار می‌کند که دگرباشان جنسی ایرانی که از کودکی و در حریم خانه و مدرسه مورد آزار و خشونت قرار دارند و در جوانی نیز از سوی جامعه مورد خشونت و آزار قرار دارند. در مکان‌های امن (نظیر مهمانی ‌های خصوصی)، در رابطه‌هایی که می‌بایست صمیمانه و بر اساس دوستی و اعتماد به حریم خصوصی باشد، و در اماکن عمومی (نظیر فرودگاه) و در وضعیتی که هیچ کدام از قوانین و مقررات معمول را زیر پانگذاشته‌اند موردآزار، خشونت، تهدید، ارعاب، توهین و هتک حرمت قرار دارند. به دنبال آن، دگرباشان جنسی از امکانات ضروری و حیاتی تامین زندگی اجتماعی و از تمام امنیت‌های معمول برای حفظ حداقل یک زندگی در کشور خود محرومند.

در این گزارش می‌خوانیم که چگونه:

 مامور دولتی وانمود می‌کند همجنسگرا است و مرد جوان همجنسگرا را با تمهید سر قرار می‌کشاند و دستگیر می‌کند. دستگیری به بازداشت، دادگاه، زندان و صد ضربه شلاق می‌انجامد؛
 مرد جوان دگرباش جنسی همراه گروهی از دوستانش در فرودگاه شهرستان تنها به دلیل ظاهر و رفتار متفاوت دستگیر می‌شوند، به زندان می‌روند، و با وثیقه‌ای سنگین آزاد می‌شوند؛
 دگرباشان جنسی در مهمانی دستگیر می‌شوند و همراه دیگر مهمان‌ها مورد آزار و خشونت قرار می‌گیرد؛
 مرد جوان تراجنسیتی از سوی پدر و مسئولان مدرسه مورد آزار بدنی و روحی قرار می‌گیرد؛
 مرد جوان دگرباش جنسی به دلیل رفتار خشونت‌بار و تحقیرآمیز افراد خانواده در زمان کودکی، در جوانی دچار افسردگی شدید و ناراحتی‌های روحی می‌شود؛
 و در این میان اشاره می‌شود که کارفرما‌ها مایل به استخدام فردی که همجنسگرایی‌اش آشکار شده نیستند و یا پس از اطلاع از گرایش وی، کارمند مربوط را اخراج می‌کنند.

بر خلاف آنچه دولت ایران در صدد تلقین در ذهن مردم است، همجنسگرایان، دوجنسگرایان و تراجنسیتی‌ها، گروهی بیمار روانی و متجاوز جنسی ‌نیستند. همانند سایر مردم، مردان و زنان همجنسگرا، علاقه به تحصیل، اشتغال، پیشرفت، رفاه، ایجاد رابطه عاطفی و جنسی، تعلق به خانواده و تشکیل خانواده دارند.

متاسفانه جامعه ایران با تکیه‌ کردن به قوانین خشونت بار و همجنسگراستیز، قصد دارد تا اعضای جامعه‌ دگرباش را وادار به تغییر هویت انسانی و گرایش جنسی خود کند و در صورت مقاومت، آن‌ها را وادار به انزوا یا ترک کشور کند. برای ایجاد جامعه‌ای عادلانه، این روند غیرانسانی باید خاتمه یابد. آرزوی ما این است که جامعه ایران خود را به سویی هدایت کند که همه‌ اعضای آن سهمی مساوی از شرکت در قانونگزاری و نظارت به اجرای قانون برای رسیدن به عدالت اجتماعی و شهروندی برابر داشته باشند.

وجود قوانین دولتی خشونت‌بار علیه دگرباشان، همراه با عدم شناخت و یا شناخت غلط جامعه‌ ایران از درک مفهوم دگرباشی جنسی، سبب بروز فجایع بی‌پایانی علیه اقلیت‌های جنسی گردیده است. به عقیده ما، راه خروج از این بحران اجتماعی، تغیر قوانین قضایی خشونت بار علیه دگرباشان جنسی؛ توام با ایجاد شناخت و آشنایی بیشتر اجتماعی در مورد پدیده دگرباشی جنسی است. تا زمانی که جامعه ما – به بهانه دفاع از اخلاقیات- حقوق افراد را برای تصمیم گیری در زمینه حقوق جنسی خود به رسمیت نشناسد، خشونتهای اجتماعی و قانونی بر علیه دگرباشان پایان نخواهد یافت.

باوجود تمام موارد نقض حقوق بشر بر علیه دگرباشانن جنسی، وضعیت دگرباشان جنسی ایرانی (به عنوان دریافت‌کنندگان تبعیض و خشونت مضاعف) هنوز هم رسمن در شمار موارد نقض حقوق بشری و اعمال خشونت دولتی وارد نشده است. دگرباشان جنسی ایرانی یک بار به عنوان فعال سیاسی و یک بار به عنوان دگرباش جنسی مجازات می‌شوند. یک بار به عنوان دانشجو و یک بار به عنوان دگرباش جنسی مجازات می‌شوند. یک بار به عنوان زن و یک بار به عنوان دگرباش جنسی مجازات می‌شوند. یک بار به عنوان کارگر و یک بار به عنوان دگرباش جنسی مجازات می‌شوند. یک بار به عنوان اقلیت قومی و یک بار به عنوان اقلیت جنسی مجازات می‌شوند. یک بار به عنوان اقلیت مذهبی و یک بار به عنوان اقلیت جنسی مجازات می‌شوند و در تمام این موارد ایشان با رفتارهای نابسامان و غیر قانونی چندگانه مواجه می‌شوند.

گزارش روشنگر دکتر شهید نشان می‌دهد که جامعه جهانی (و خصوصا سازمان ملل متحد) نقض حقوق دگرباشان جنسی از سوی حکومت ایران را – که تحت عنوان دفاع از ارزش‌های اسلامی صورت می‌گیرد- برنمی تابد و خواستار تغیر رفتار حکومت ایران و الغای قوانین ضد دگرباشان جنسی و روابط همجنس با همجنس است. به امید روزی که جامعه ایران نیز با سایر ملل جهان یکصدا گردد و دیگر آزار و اذیت افراد را به دلیل هویت و یا گرایش جنسی آن‌ها روا نداند.

سازمان دگرباشان جنسی ایرانی – ایرکو
سازمان بین المللی دفاع از حقوق دگرباشان – ایگال هرک