انتقاد دو روزنامه در ايران به سخنان جواد لاريجانی درباره تماس تلفنی اوباما و روحانی

فرارو ـ دو روزنامه کشور امروز در سرمقاله های خود از سخنان محمد جواد لاريجانی درباره تماس تلفنی اوباما و روحانی انتقاد کردند.

روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود نوشت:

آقای محمد جواد لاريجانی، پنجشنبه شب در همايش "رابطه با آمريکا" در تالار ابن سينای مشهد مقدس گفته است: "تماس تلفنی اوباما و روحانی کار درستی نبود... مذاکره و برقراری رابطه (تلفنی) اوباما و روحانی نقشه‌ای بود که توسط رژيم صهيونيستی به راه انداخته شد و اسرائيل با اين اقدام می‌خواست نشان دهد که رئيس‌جمهور ما در داخل کشور مورد حمايت نيست و سخنان او در سازمان ملل کاملاً شخصی بوده است."

اينکه گفتگوی تلفنی اوباما و روحانی کار درستی بود يا نه، موضوعی است که می‌تواند مورد بحث و حتی نفی و رد و ايراد قرار گيرد، اما اينکه گفته شود "نقشه‌ای بود که توسط رژيم صهيونيستی به راه انداخته شد" از دايره اظهارنظر و نقد خارج است و يک تهمت و حتی اهانت به رئيس‌جمهور محسوب می‌شود. از جايگاه و مسئوليت رياست جمهوری آقای روحانی هم که بگذريم، اصولاً يک مسلمان در حال کار و خدمت به جامعه اسلامی را متهم به فريب خوردن توسط رژيم صهيونيستی ساختن، نه توجيه قانونی دارد، نه توجيه شرعی و نه توجيه سياسی. گوينده اين سخن بسيار سخيف و توهين‌آميز بايد برای اين ادعا دليل اقامه کند و درصورت عدم توانائی بر اقامه دليل، بايد در برابر قانون، ملت ايران و بالاتر از همه در پيشگاه الهی به خاطر اين ادعای بی‌دليل خود پاسخگو باشد.

برای چنين ادعای پوچی نه تنها نمی‌توان توجيه سياسی پيدا کرد، حتی عکس آن را به راحتی می‌توان درک نمود. خشم شديد سران رژيم صهيونيستی از انتخاب دکتر روحانی به رياست جمهوری، فريادهای ديوانه وار بنيامين نتانياهو در سازمان ملل عليه سخنان آقای روحانی، تبليغات پيوسته و پرحجم رسانه‌های صهيونيستی عليه رئيس جمهوری اسلامی ايران و سخنانی که نتانياهو در ديدار خود با اوباما به وی گفت، همه نشان می‌دهند سران رژيم صهيونيستی و اصولاً صهيونيسم بين الملل از تدابير دولت روحانی عصبانی هستند و با توسل به ابزارهای مختلف درصدد ناکام ساختن اين دولت و به شکست کشاندن تدابير آن برآمده‌اند.

به شخص آقای محمد جواد لاريجانی دو توصيه مهم داريم که اميد است به آنها توجهی جدی نمايند.

اول آنکه به تحرکات مشکوک اين روزها، که نشان از آغاز يک تلاش همه جانبه از ناحيه شکست خوردگان انتخابات ۲۴ خرداد برای گرفتن انتقام از دکتر روحانی و حاميان وی دارد، توجه نمائيد و به اين دام خطرناک و بی‌عاقبت نيافتيد.

و دوم آنکه به حافظه تاريخی مردم ايران اعتماد کنيد که ماجرای مذاکراه شما با نيک براون انگليسی، ماجرای کنار گذاشته شدنتان از وزارت خارجه و ماجرای ۸ سال حمايت پرسوز و گدازتان از احمدی نژاد و دلايل آن را به ياد دارند و ممکن است درصورت لزوم آنها را با جزئيات در معرض بازخوانی قرار دهند.

اين واقعيت‌ها کاملاً نشان می‌دهند افرادی از قبيل شما بازنشسته فکری هستيد و تلاش هايتان برای ابراز نظرهای بی‌پشتوانه هيچ مشکلی را حل نخواهد کرد. توصيه ما به شما اينست که در دوران بازنشستگی فکری، حساب خود را از مجموعه بداخلاقان سياسی که درحال آتش‌افروزی هستند جدا کنيد.

همچنين روزنامه مردمسالاری نيز نوشت:

برادر محمدجواد لاريجانی الگوی خوبی برای همه ما در سياست است . اظهار‌نظرهای اين برادر در مقاطع مختلف درباره احمدی‌نژاد را بخوانيد و در آن تا جايی که می‌توانيد تامل کنيد‌... تا شايد ياد بگيريد که حرکت در جاده سياست و متناسب با پيچ و خم‌ها و باد و بوران‌ها چگونه بايد باشد:

(۱۷ ارديبهشت ۱۳۸۹): حيف است که رئيس‌جمهوری فقط دو دوره است چون عملکرد احمدی‌نژاد در اين دوره بهتر از دوره قبل بوده است.

(۱ آبان ۱۳۹۰): من هنوز به ايشان بسيار علاقه دارم و معتقدم احمدی‌نژاد يک کپی اصلی دارد و يک کپی زيرا کسی؛ کپی اصلی همان است که هست و همان است که بايد باشد.

(۱۳ آذر ۱۳۹۱): ما نبايد انتقادی از دولت احمدی‌نژاد و عملکرد آن داشته باشيم زيرا اين چيزی است که اصلاح‌طلبان به دنبال آن هستند.

(۲ شهريور ۱۳۹۲): عملکرد احمدی‌نژاد به ‌خصوص در يک سال و نيم و دو سال آخر که اقتصاد را به ‌طور کامل رها کرده و از صبح تا غروب دنبال اين بود که زير بغل آقای مشايی را بگيرد و وی را معرفی کند و کار مملکت تنها معرفی‌کردن آقای مشايی شده بود، ضربه بزرگی به مملکت و به‌خصوص به رضايت مردم زد.

(۱۹ مهر ۱۳۹۲): احمدی‌نژاد در سال‌های آخر خدمتش کفران نعمت کرد