شنبه 1 آذر 1382

نامه اي به سعيد حجاريان، نيما راشدان

براي سرنگوني نظامي که سالهاست جز نفرت رابطه ديگري با شهروندان خود ندارد، چند هفته برنامه ريزي، حمايت مالي محدود ايرانيان و يک روز! و خوب مي دانيد که تنها يک روز خروج يکدهم شهروندان تهراني از خانه لازم است - مثل گرجستان امروز و خيلي جاهاي ديگر و باز هم مي دانيد که خون از دماغ کسي نخواهد آمد و

تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 

آقاي حجاريان عزيز،

آقاي حجاريان عزيز - لطفا دستگاه تلويزيون خود را روشن کنيد ، صدا و سيماي جمهوري اسلامي ايران از پخش تصاوير - ورود شهروندان و تصرف پارلمان گرجستان منع شده است - لطفا به هر شکل ممکن - تصوير ورود مردم به پارلمان و پايکوبي آنان پس از سخنراني رهبران اپوزيسيون را مشاهده فرمائيد.
در چهره پليس ضدشورش و نيروهاي امنيتي دقيق شويد - پليسي که براي سرکوب مخالفان حقوق مي گيرد - به پايکوبي و نوشيدن آبجو با مردم مشغول است. از سال ۱۹۸۹ در جهان - جهاني شده ما - هر جا که شهروندان - پارلمان را تصرف کرده اند - واکنش پليس - خنده بوده است و تبسم.
مردم را از انقلاب نترسانيد - از سال ۱۹۹۰ تا کنون انقلاب : خروج جوانان از منزل است با رقص - ورود آنان است به پارلمان با کف و هلهله - سوزاندن همه نمادهاي ايدئولوژيک است با خنده و ارتقاء حوق بشر است همانطور که مي دانيد - شما رايموند گاستيل Gastil, Raymond را خيلي خوب مي شناسيد - به جداول و آمارهاي او مراجعه کنيد - از سال ۱۹۹۰ تا امروز کدام انقلاب جز به ثبات ، اميد - توسعه و شادکامي مردمان منجر شده است - چرا بسياري از دوستان شما به مردم حقيقت را نمي گويند؟

آقاي حجاريان عزيز
چرا به مردم نمي گوييد - که دوران امکان سرکوب تظاهرات گسترده مردمي - ۲۵ سال است که به سر آمده است. چرا آنچه را که مي دانيد - نمي گوييد؟
چرا نمي گوييد که تنها ۶ ساعت - زمان لازم است - تا بدون جاري شدن خون از دماغ حتي يک نفر - داستان سياه ۲۵ ساله جمهوري اسلامي ايران - با يک خيزش مدني مردمي - به شيوه گرجستان و ۱۸ انقلاب بدون خونريزي ديگر به پايان رسد؟
چرا نظريات تقلبي ؟ کجاي حضور مردم در خيابانهاي تهران به خشونت مي انجامد ؟ کدام سرباز وظيفه ، جوجه بسيجي يا کادر سپاه به سوي مردم شليک خواهد کرد ؟ کدام حاکم پفيوز در تهران جرات مي کند - دستور حمله دهد ؟ کدام فرمانده نظامي يا روحاني حکومتي است که نداند اگر خون از بيني مردم جاري شود - ۲۴ ساعت بعد چتربازهاي سازمان ملل متحد در ميدان آزادي فرود خواهند آمد؟

آقاي حجاريان عزيز
شما و دوستانتان به نيمه دوم عمر خود پاي گذاشته ايد - جواني تان را کرده ايد - در خيابانها فرياد کشيديد. نظامي را سرنگون کرديد که بخوبي مي دانيد يک ثانيه اش به تاريخ جمهوري اسلامي ايران شرف داشت . بدون تعصب بياييد عملکرد اين دو نظام را در روابط بين الملل - اقتصاد - آموزش و بهداشت و حتي حقوق بشر و آزادي بيان مقايسه کنيم.
شما سفارت تصرف کرده ايد - انقلاب فرهنگي کرده ايد - ۲۰ سال شعار مرگ بر غرب ، مرگ بر مدرنيته و مرگ بر نسبي گرايي اخلاقي و فرديت سر داده ايد. امروز خدا را هزار مرتبه شکر که من و شما مانند هم مي انديشيم.
شما جواني کرده ايد. ميليونها جوان در جهنم جمهوري اسلامي ايران - روزي صد بار مي ميرند - ثانيه ها - دقايق - ساعات و روزهاي يک نسل بر باد مي شود. دختران بي آنکه بوسيده شوند - رنگ پيري گرفته مي پوسند. يک نسل حسرت مي خورد - يک نسل تحقير مي شود - شهروندان يک کشور ۷۰ ميليوني - حتي از حقوق و آزاديهاي مدني حيوانات در کشورهاي آزاد برخوردار نيستند. هيچوقت چهره درمانده - نگران و نااميد مردم را از شيشه ماشين خود ديده ايد. هيچوقت حس کرده ايد که ايرانيان - ضجر مي کشند - پير مي شوند و به يک مرگ تدريجي اسلامي خو کرده اند.
آقاي حجاريان - کجاي مداخله بين المللي به استبداد مي انجامد ؟ مثال بياوريد ! نه از عهد دقيانوس - از ۱۹۹۰ به بعد بگوييد - ما در دهه گذشته ۱۸ انقلاب را تجربه کرده ايم - خون از دماغ کسي نيامده است - در هر ۱۸ مورد - انقلاب و مداخله خارجي به ارتقاء باورنکردني حقوق سياسي و آزاديهاي مدني انجاميده است.
از دوستانتان بپرسيد اين با اين « پرهيز از خشونت و اصلاحات » چه کسي را مي خواهند گول بزنند ؟ کجاي دنيا - خروج جهاني شده - جوانان و تصرف پارلمان و پايان يک ديکتاتوري به خشونت آنجاميده است ؟ در روماني ؟ در چک ؟ در آلباني ؟ چرا دوستان شما فرضيات مريخي تحويل مردم مي دهند؟ چشمهاي خود را بر واقعيات باز کنيد. واقعيت « آقاي مهندس مجيد فراهاني » - تنها کانديد اختصاصي و رئيس ستاد انتخابات حزب شما - جبهه مشارکت است - که در آخرين انتخابات - يک شهر ۱۱ ميليوني - تنها ۹۰۰ راي آورد - اين درد را بايد به کجا برد ؟ واقعيت نظريات قرن قبل ماکس وبر نيست که از قول آقاي علوي تبار در مجله آفتاب به چاپ مي رسد - واقعيت همسران و فرزندان آعضاي موسس حزب مشارکت اند که خوب مي دانيد به ليست جبهه راي ندادند و در انتخابات مجلس هم راي نمي دهند.

آقاي حجاريان عزيز - از جايگاه يک دانشجو و فردي که قدري در بحرانهاي شهري مطالعه دارد - صريح و روشن خدمتتان مي گويم : « براي سرنگوني نظامي که سالهاست جز نفرت رابطه ديگري با شهروندان خود ندارد - همانطور که خود مي دانيد - چند هفته برنامه ريزي - حمايت مالي محدود ايرانيان و يک روز! و خوب مي دانيد که تنها يک روز خروج يکدهم شهروندان تهراني از خانه لازم است - مثل گرجستان امروز و خيلي جاهاي ديگر و باز هم مي دانيد که خون از دماغ کسي نخواهد آمد و ....»

آقاي حجاريان عزيز - شما و همه صاحبنظران - مسائل امنيتي - راهبردي - بخوبي مي دانيد که اين روز موعود فرا خواهد رسيد ، خيلي زودتر از آنچه مردمان انتظار مي کشند. بياييد - کنار مردم - کنار جوانان و کنار انسانهاي رنجديده اي که فقط مي خواهند زندگي کنند. بايستيد - آقاي سعيد حجاريان - من و شما زمان زيادي براي از دست دادن نداريم. به سرنوشت خاتمي و راميز عليا که زماني محبوب مردمان بودند بيانديشيد. بياييد به مردم راست بگوييم. از دوستانتان و از آقاي مصطفي تاجزاده بخواهيد - هفتم اسفند ماه را هيچگاه فراموش نکنند. چاره اي جز آشتي با مردم نداريم و نداريد !

دنبالک:
http://khabarnameh.gooya.com/cgi-bin/gooya/mt-tb.cgi/1525

فهرست زير سايت هايي هستند که به 'نامه اي به سعيد حجاريان، نيما راشدان' لينک داده اند.

نامه ای به مسعود بهنود
بهنود يکي دو مقاله نوشت که خيلي روی من تاثير گذاشت. اين نامه را از بعد از خواندن اين مقاله ها نوشتم......
ف.م.سخن
November 27, 2003 06:21 AM

نيما راشدان
گاه گداری آدم نوشته هايی می خواند که نمی داند نويسنده آن ها در هنگام نوشتن متن در چه حال و هوايی بسر می برده است.
Iman
November 30, 2003 05:32 PM

Copyright: gooya.com 2016