 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
نراقي گفت: انجمن‌هاي محلي ستون فقرات دموكراسي هستند و از جبهه مشاركت انتقاد دارم كه انتخابات شوراها را جدي نگرفتند.
احسان نراقي طي سخناني در ميزگرد حزب جوانان ايران اسلامي با عنوان «آينده اصلاحات»، با تاكيد بر نقش انجمن‌هاي محلي و شوراها افزود: متاسفانه رهبران مشاركت درك نكردند كه چه‌قدر براي يك حزب ملي، انجمن‌هاي محلي و شوراها اهميت دارند. شايد اين موضوع بازمانده انديشه‌هاي غيردموكراتيك (انقلابي) بوده كه ايشان به شوراها اهميت نداده‌اند و تصور مي‌كرده‌اند كه همه چيز بايد در تهران و مجلس حل و فصل شود.
وي در ادامه با تاكيد بر نقش سازمان‌هاي غيردولتي ادامه داد: من بارها بر نقش سازمان‌هاي غيردولتي تاكيد كردم ولي رهبران اصلاحات به اين مساله توجه نداشتند، كه يك معناي آن اين است كه آقايان به مردم و جامعه توجه كافي نداشتند.
نراقي با اظهار خوش‌بيني نسبت به آينده‌ي اصلاحات گفت: با اتكا به سه نيروي اجتماعي زنان، طلاب و دانشجويان مي‌توان به پيشبرد اصلاحات در آينده اميدوار بود.
وي خاطرنشان كرد: زنان به علت تحقق نيافتن مطالبات خويش از وضعيت فعلي كه شرايطي مردسالارانه است ناراضي هستند و در پي تغيير و اصلاح اين وضعيت از راه آموزش (خصوصا در سطح عالي) مي‌باشند.
وي در مورد نقش طلاب در پيشبرد اصلاحات گفت: هم‌اكنون طلاب همزمان با تحصيل در حوزه‌هاي ديني، در دانشگاهها با علوم انساني آشنا شده و از رايانه و اينترنت بهره مي‌برند كه اين مساله مي‌تواند موجب نوانديشي ديني و نگاه جديد در اين حوزه شود.
نراقي دانشجويان را ديگر نيروي تداوم اصلاحات با توجه به ويژگي‌هاي ذاتي اين قشر دانست و در مورد ضرورت‌هاي شرايط فعلي افزود: اصلاحات يك فرآيند است كه به شكلي افتان و خيزان به حركت خود ادامه مي‌دهد و براي پيشبرد اين جريان ما به درس آزادي و تمرين دموكراسي و مشاركت بيشتر مردم بيش از گذشته نياز داريم.
|
advertisement@gooya.com |
|
وي درباره وضعيت محافظه‌كاران ابراز عقيده كرد: هرچند بخشي از محافظه‌كاران در انتخابات اخير پيروز شدند اما به دليل سطح پايين مشاركت مردم خودشان تصور نمي‌كنند كه موفقيت چشم‌گيري كسب كرده‌اند. لذا با توجه به اصلاحات درصدد كسب نظر مردم هستند. از سوي ديگر اينها محافظه‌كاران اصيل نيستند؛ چرا كه رگه‌هايي از تفكر اصلاحي را با خود به همراه دارند و قاعدتا برخلاف تصور برخي دست به اعمال افراطي در محدوديت آزادي نخواهند زد. موضوع ديگر اين است كه ايشان مواجه با بدبيني غرب نسبت به خودشان هستند و از جانب ديگر در شعارهاي انتخاباتي از بهبود روابط با غرب سخن گفته‌اند، بنابراين ناچارند از تندروي خودداري كنند. در نتيجه پيش‌بيني پيشرفت اصلاحات در آينده امري غيرواقعي نيست.
