روزجهانی زن خجسته باد
وجود ساختار تبعیض آمیز، و خشونت‌های قانونی شده از سنت‌های قرون وسطائی، ایران را به زندانی بزرگ برای زنان این کشور تبدیل کرده است. جمهوری اسلامی ایران نه تنها زنان را مانند مردان از ابتدائی‌ترین حقوق و آزادی‌های مدنی محروم کرده، بلکه فراتر از آن ستم‌های مضاعفی مانند:حق انتخاب پوشش،حق مزد مساوی دربرابر کار مشابه، حق طلاق، حق حضانت فرزند، حق سفر، حق تحصیل، حق انتخاب برخی از مشاغل، حق انتخاب ورزش و حضور درمیدان‌های ورزشی و عرصه‌های هنری و اجتماعی و غیره را از زنان ایران یعنی نیمی از جمعیت کشور سلب نموده است. این سلب حقوق و آزادی و اعمال خشونت‌های حکومتی و خانگی علیه زنان ایران در حقیقت ناشی از ایدئولوژی نظام حاکم و مردسالارنه و باورهای قرون وسطائی حکومتگران می‌باشد.
زنان آگاه ایرانی جزو نخستین گروه‌های اجتماعی بودند که از روزهای تأسیس جمهوری اسلامی در دفاع از حقوق و آزادی‌های زنان به مقابله با قوانین تبعیض آمیز و زن ستیزانه حکومت قیام نمودند، اما این حکومت به دلیل ماهیت و ساختار تبعیض آمیزش، خواسته‌های برحق زنان را با زندان و شکنجه و اعدام پاسخ داده و تلاش بسیاری کرده و می‌کند تا زنان را از عرصه‌های اجتماعی دور کند و این روند تا به امروز همچنان ادامه دارد. ولی علیرغم سیاست خانه نشین کردن زنان ایرانی از یکسو و اشکال مختلف تبعیض و سرکوب و اسیدپاشی، مبارزه و حضور زنان در عرصه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی و فرهنگی نیز از ۳۸ سال پیش تا به امروز، بدون وقفه ادامه دارد و در طول این مدت صدها زن در ایران اعدام و هزاران تن زندان و شکنجه شده‌اند. هم اکنون نیز ده‌ها تن از زنان و مادران شجاع ایرانی که توسط دستگاه غیرمستقل قضائی ایران به زندان‌های درازمدت محکوم شده‌اند، یا در زندان‌های جمهوری اسلامی بسر می‌برند یا با تهدید و احضار و محرومیت، آنان را زیر تیغ نگاه داشته‌اند و ضرورت دارد که ما فعالان مدنی و حقوق بشری، فعالیت‌های خود را برای آزادی و رهایی آنان هر چه گسترده‌تر کنیم.
در سالگرد روز جهانی زن که یادآور مبارزات زنان عدالت جو و برابری طلب در سرتاسر جهان است، ما نهادهای حقوق بشری ایرانی ضمن محکوم کردن اعمال و رفتار و قوانین و مقررات زن ستیزانه جمهوری اسلامی، خواستار رعایت بی قید و شرط ارزش‌های جهان شمولِ حقوقِ بشر، بویژه برایِ زنان ایران هستیم. ما خواستار رهایی تمامی زندانیان سیاسی و از جمله زندانیان سیاسیِ زن هستیم و از مجامع بین المللی مدافع حقوق بشر درخواست مینمائیم که برای پذیرفتن گزارش‌گر ویژه سازمان ملل جهت رسیدگی به وضعیت حقوق بشر در ایران، از هر طرقی که مناسب می‌دانند، اقدام نمایند. هم چنین از نهادهای مدنی و مدافع حقوق بشر در همه کشورهای جهان می‌بایستی خواسته شود که از زنان دیپلمات کشورهای متبوع خود بخواهند به هنگام سفر به ایران حجاب اجباری جمهوری اسلامی را با توجیه "احترام به قوانین داخلی ایران" رعایت نکنند که چنین رفتاری توهین به زنان آزاده‌ی ایرانی است که ۳۸ سال است برای برچیدن قوانین ضد حقوق بشری جمهوری اسلامی از جمله قانون خود ساخته حجاب اجباری مبارزه کرده و می‌کنند.
شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
امضای نهادها:
۱ - انجمن زنان ايرانى - مونترال
۲ - انجمن تئاتر ایران و آلمان ـ کلن
۳ - انجمن همبستگی ایرانیان - دالاس
۴ - انجمن جمهوریخواهان ایران - پاریس
۵ - انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران - هامبورگ
۶ - بنیاد اسماعیل خویی
۷ - صدای موج سبز - لندن
۸ - مادران پارک لاله ایران
۹ - حامیان مادران پارک لاله - دورتموند
۱۰- حامیان مادران پارک لاله - هامبورگ
۱۱- حامیان مادران پارک لاله - لندن
۱۲- حامیان مادران پارک لاله - فرزنو
۱۳- سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان
۱۴- شبکه همبستگی ملی فرزنو - کالیفرنیا
۱۵- فدراسیون اروپرس
۱۶- کانون مدافعان حقوق بشر کردستان
۱۷- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی - پاریس
۱۸- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران - شیکاگو
۱۹- كمپين دفاع از زندانيان سياسي و مدني
۲۰- کنشگران «همه حقوق بشر، برای همه، در ایران»
۲۱- مادران صلح مونترال
۲۲- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران - مونترال
۲۳- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران - نیویورک
۲۴- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران - لوس آنجلس
۲۵- همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران - ونکوور
۲۶- همبستگی برای حقوق بشردر ایران - کلگری
