در عرصه اجتماعی بیش از ١١ میلیون نفرحاشیه نشین شهرهای بزرگ هستند. بیش از سه میلیون نفر با دیو اعتیاد سر می كنند. دزدی، رشوه و ارتشاء بیداد می‌كند. محیط زیست كشور در معرض نابودی است و مردم حتی برای تامین دو عنصر حیاتی زندگی، یعنی آب و هوای سالم با مشكل مواجه هستند.

در عرصه فرهنگی، دانشگاه های كشور در نازل ترین سطوح تاریخ خود قراردارند. وضعیت علمی كشور برخلاف آمارغلطی كه به شما داده‌اند و بارها تكرار كرده‌اید، با هر شاخصی اسفناك است و ایران از دایره چرخش علم و دانش درجهان جدا افتاده است. در عرصه هنر، هنرمندان درفشار وتنگنای سركوب و اختناق و سانسورهستند. جمعی روانه زندان و گروهی آواره غربت شده و آن‌ها كه مانده‌اند همچون گل سنگ از درون سنگ خارای فشارهای موجود بازهم گل می‌دهند، اما به صدها خون دل و جفای روزانه. البته حساب جمعی چاپلوس و شاعرانی انوری پیشه كه به دربارشما راه دارند جدا است كه ریزه خوار خوان قدرت و ثروت شما هستند.

در عرصه سیاست داخلی، در یك كلام هركس غیراز شما می اندیشیده، یا خائن و مزدور اجنبی لقب گرفته و یا احمق و نادان. هزاران نفر در دوره زمامداری شما روانه زندان وحصر شده‌اند، صدها نفر به قتل رسیده ویا اعدام شده‌اند، تعدادی مفقود و سر به نیست شده و جمعی هم روانه غربت و آوارگی گشته‌اند. مردم از امكان تشكل یافتن در نهادهای مدنی محروم شده و پایه‌ای ترین حقوق و آزادی آن‌ها هم دستخوش سركوب و اختناق قرارگرفته است.

در عرصه سیاست خارجی هم جنگ افروزی شما تا كنون در سوریه و یمن و عراق و لبنان و افغانستان صدها هزاركشته و مجروح و آواره به جا گذاشته است. میلیاردها دلارثروت کشور را به باد داده و ایران را در دنیا به انزوایی بی بدیل در تاریخ كشورمان دچار كرده و درعوض دست متجاوز روسیه را در تمام اركان كشور بازگذاشته است.

آن چه نوشتم تنها یك از هزار و ذره ای از خروار است. شرح كامل آن، مثنوی را ازهفتاد من كاغذ افزون می‌كند. شما قدری از حصار چاپلوسان و سر سلطان به سلامت گویان بیرون بیایید، امكان دارید كه بسیار روشن‌تر و كامل‌تر از آن چه توسط آینه امثال من پیش چشمتان گذاشته می‌شود، درد و رنج ایران و ایرانی را ببینید. به نظرم فهمیدن آن چه ملت می‌خواهند، دست كم از ورای چندین انتخابات در بیست سال گذشته كار دشواری نیست، اما شما دراین سالیان طولانی زمامداری‌اتان اصرار داشته‌اید كه پیام مردم را نشنوید و به زبان تحکم و تهدید با آن‌ها سخن بگویید.

آقای خامنه‌ای نگویید این دولت‌های بر سركار مقصر بوده‌اند و یا زید و عمر نتوانسته‌اند و یا لغت محبوب شما، دشمن نگذاشته است. وضعیت فعلی كشور آینه تمام نمای مدیریت و مسئولیت شما است. سی سال در رهبری یك كشور با این اختیارات گسترده، عمركاملی است كه می‌توانسته ایران را گلستان كند ویا در وضعیت اسفناك فعلی قرار دهد. کشوردرآستانه سقوط و فروپاشی قرارگرفته است. شما مسئول اصلی وضع موجود هستید.

متاسفانه شخص شما دیگر فرصت و عمر و استعداد ساختن ویرانه‌ها و جبران خسارت‌هایی كه به این مرز و بوم زده‌اید را ندارید. اما برای جبران اندكی از آن چه تباه كرده‌اید برای این چند صباح عمر باقی مانده‌اتان سه پیشنهاد روشن و مشخص برایتان دارم و امیدوارم با توفیق در به كار بستن آن‌ها بتوانید قدری جبران مافات كنید والبته به مصداق آیه شریفه "ما توفیقی الا بالله"، دعامی كنم توفیق الهی هم دراین راه شامل حالتان باشد.

پیشنهاد اول: رئیس بی کیاست دستگاه قضا را تعویض و عفوعمومی برای تمام مخالفین سیاسی در داخل و خارج از كشور صادر كنید. زندانیان سیاسی و عزیزان در حصر را آزاد كنید. راه آشتی ملی را در پیش بگیرید و بگذارید گروه‌های مختلف مردم در فضایی سالم و با نشاط در ساختنن ایران باهم همكاری و رقابت كنند. انقلاب تمام شده، بگذارید نسل جوان كشور از "شرایط حساس كنونی" بیرون بیاید و زندگی كند. به جای تكرار واژه دشمن، دوستی را بگذارید و به جای مرگ خواهی و پراكندن نفرت، زندگی خواهی و محبت را به مردم نثار كنید. شادی و امید را به مردم برگردانید.

پیشنهاد دوم: تمام اموال و املاك و ثروت هایی را كه شما و نهادهای زیر نظرتان و سایر رانت خواران نزدیك به نظام از دست و دهان مردم دزدیده‌اند، به مردم برگردانید. این ثروت ها را ملی اعلام كنید و دولت را موظف نمایید تا این ثروت انباشته بیش از دویست میلیارد دلار را بهه صاحبانش برگرداند و صرف ایجاد كار برای میلیون ها بیكار در كشور و بهبود زندگی كارگران و معلمان و مزدبگیران نماید. اموال مردم را به مردم برگردانید.

پیشنهاد سوم: نظام ولایت مطلقه فقیه كارآمدی نداشته ودرهمه زمینه‌ها شکست خورده است. قدرت متمركز در دستان یك نفر، جز فساد و عفونت در اطراف این كانون قدرت چیزی تولید نكرده است. قدرت فساد می آورد و قدرت مطلقه، مطلقا فساد می آورد. هنوز نمرده‌اید كه بحران جانشینیی برسرتصاحب این صندلی خون آلود آغاز شده و خون ریخته است. با اختیاری كه دارید قانون اساسی جمهوری اسلامی را به رفراندوم بگذارید و اگر اكثریت مردم رای مخالف به آن دادند، با انتخاباتی آزاد، نظارت كنید تا مجلس موسسان منتخب مردم قانون اساسی جدیدی بنویسد و قدرت را به مردم برگرداند و این خانه را به صاحب خانه یعنی ملت ایران تحویل دهد. ایران را به ایرانیان برگردانید.

من آنچه شرط بلاغ است باتومی گویم
تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال (سعدی)

محسن سازگارا
خرداد ١٣٩٦