وایزمن برای اینکه یابنده به واقعی بودن کیف شک نکند و پی به انگیزه "گم‌شدن" کیف‌ها نبرد، درون آنها را با رسیدهای خرید، بلیط‌های بخت‌آزمایی نو و تاریخ ‌گذشته و گاهی حتی با رسید کمک‌مالی پر کرد. محتوای کیف باید اطلاعاتی در مورد شخصیت صاحب کیف به یابنده می‌داد. اما آنچه در بیشتر کیف‌پول‌ها جا گرفته بود، عکسی خصوصی بود؛ از یک زن و شوهر خوشبخت، عکس کودک یا حتی عکس یک سگ کوچک.

چندی پس از گم کردن کیف‌ها، تقریبا ۵۰ درصد آنها پیدا شد یا به عبارت دقیق‌تر به صاحبانشان برگردانده شد.

نکته جالب در کیف‌هایی که پیدا شدند این بود که در اکثر کیف‌های بازپس‌داده‌شده یک عکس خصوصی وجود داشت. و جالب‌تر اینکه در بیشتر موارد رسید کمک مالی در کیف گم‌شده، باعث نشده بود که یابنده کیف را پس دهد.

عکس کودک تضمینی برای بازگرداندن کیف

نقش مهم را در بازپس دادن کیف‌ها عکس‌ها بازی می‌کردند؛ ۲۸ درصد کیف‌هایی که عکس یک زوج مسن در آنها قرار داشت، به صاحبانشان بازگردانده شدند، ۴۸ درصد از عکس‌هایی که یک خانواده خوشبخت را به تصویر می‌کشیدند، پیدا شدند و ۵۳ درصد کیف‌هایی که عکس سگ کوچک درونشان بود هم به صاحبانشان برگردانده شدند.

و نتیجه عجیب اینکه، یابنده‌ها تقریبا ۹۰ درصد کیف‌هایی که عکس کودک خندان در آنها بود را بدون اینکه چیزی از کیف بردارند، به صاحبانشان برگرداندند.

فرضیه پژوهشگران این بود که تصویر کودک خندان باعث فعال شدن احساساتی قوی نظیر حس حمایت و مراقبت در یابنده می‌شود. در این تحقیق هم کیف پول بی‌زبان با عکس کودک خندان همان حس را در یابنده فعال کرده بود.

نتیجه اینکه اگر می‌خواهید کیف پولتان در صورت گم شدن به شما بازگردانده شود، یک عکس کودک در آن بگذارید.

روزنامه "دی‌تسایت" آلمان که مقاله‌ای درباره این تحقیق که سال‌ها از اجرای آن می‌گذرد، منتشر کرده، این پرسش را مطرح می‌کند که آیا می‌توان نتیجه گرفت که تصویر کودک همین احساسات را در دزدها و سارقان خانه‌ها فعال کند. نویسنده گزارش این وب‌سایت می‌نویسد: «اما ضرری ندارد که آدم جعبه جواهر یا پنجره‌ها را به یک جغجغه بچه مجهز کند.»