ترامپ ترومپت نمی‌نواخت، توانِ نوازندگی نداشت
ترامپ بر هیچ طبلی نکوفته بود او چون طبلی بود، طبلی بزرگ، تو خالی و پر سر و صدا!
ترامپ جنگجو نبود بلکه جنگخو بود
ترقه‌ای در نکرده، می‌توانست سریع توفانی به پا کند
مانند همه توانگران، صبر و تحمل نداشت، با تلنگری به آسانی تهمت می‌زد
ترامپ تیرانی بی تاب بود و چون بندبازی به روی تابِ توانگران جهان آویزان!
ترامپ یک روز در تامپل یا معبد، و روزی در کنیسه، و روز بعد در مسجد با اعراب توانگر تسبیح می‌انداخت.
ترامپ تهران را خوش نداشت و به تل آویو نزدیک بود
ترامپ تقدیر نه بلکه سیاست زمانه بود تا هر از گاهی به ایران و آب یا خاک ان توهین کند
ترامپ با ادعای مخالفت با تروریسم، کارش ترور روحی مردم بود
ترامپ، تافته جدا بافته نبود اما بر طاقِ جوان ترین قاره جهان نشسته بود
او بی محابا جغرافیای کهن ترین تمدن جهان را تخریب می‌نمود
ترامپ تیمارگر تاریخ و تمدن نبود بلکه تنها تخصص‌اش پیشبردِ تیمِ خود بود
ترامپ به مردم تعهدی نداشت، پس روزی تفاله تاریخ می‌شد
در جشن انتخاباتی ترامپ، پناهجویان سوری سوت و کور و بدون تار و تنبور، بر کف پیاده روی خیابان‌های مهد آزادی جهان خفته بودند.
هوا سرد و سردترمی شد. به زودی جشن سال نو و نوئل از راه می‌رسید. انبوهی از پناهجویان و ولگردها و بیخانمان‌ها و بیکاران بلاتکلیف کنار خیابان خوابیده بودند.
در جشن سال نو، ترامپ همچنان رئیس جمهور انتخابی ثروتمندان باقی می‌ماند.
