مردم جان به لب رسیده زیر فشارهای طاقت فرسای زندگی، در ده‌ها شهر ایران به خیابان‌ها آمده‌اند تا خود صدای اعتراض خویش باشند. این در حالی است که رهبر جمهوری اسلامی که بخش عمده قدرت را در دست دارد و حاضر نیست که تن به رای و خواست اکثریت ملت دهد. این در حالی است که دولت به جای نمایندگی از ملتی که با هزاران آرزو به آن رای داده‌اند از سهم ملت از بودجه ملی کاسته اما تسلیم سهم ویژه خواران شده است. و بالاخره این در حالی است که خیل کارگران، زحمتکشان، بیکاران، حاشیه شهرنشینان و اقشار کم در آمد و مال باختگان و... فریادرسی در ساحت قدرت برای خود نمی‌یابند.
ما امضاکنندگان این بیانیه با گرایش‌های مختلف فکری و سیاسی از اعتراضات گسترده مردمی، از حق محروم ترین اقشار اجتماعی و جوانان بیکار و ناامیدی که اعتراض‌شان را به گوش همه می‌رسانند، حمایت می‌کنیم.
ما این جریان وسیع و گسترده را خودجوش و برخاسته از درد و رنج‌های مردم می‌دانیم. از نظر ما، متصل کردن اعتراضات مردمی به کشورهای خارجی یا برخی گروه‌ها و گرایش‌های سیاسی عوام فریبی است و هرگونه بهره برداری از آن برای رقابت‌ها و تصفیه حساب‌های سیاسی داخل حکومت محکوم است.
ما به جد معترضان را به پرهیز از خشونت و تخریب دعوت می‌کنیم. هموطنان عزیز نگذارید برنامه سرکوب وسیع و خونین شما اتفاق بیفتد. به هر کس که در جمع شما دست به خشونت می‌زند، به پرهیز از خشونت دعوت کنید.
ما به حاکمان ایران نیز هشدار می‌دهیم شما دو راه بیشتر ندارید:
در اعتراضات خیابانی تا کنون ۲۱ نفر کشته شده و بیش از هزار تظاهرکننده دستگیر شده‌اند. بهترین راه برای حاکمان به خصوص رهبر جمهوری اسلامی تن دادن به خواست‌های مردم به جای تیغ کشیدن به روی آنان است. با تغییر سیاست‌های داخلی در حوزه‌های مختلف و سیاست‌های توسعه طلبانه و پرهزینه خارجی و تامین آزادی و دموکراسی برای اینکه تمام اقشار اجتماعی بتوانند در صحنه اجتماع و سیاست و قدرت نمایندگان و سخنگویان اصیل خودشان را پیدا کنند، بیش از این مسئول تاریخی افتادن کشور به گرداب فجایع بیشتر نشوند.
راه دوم سرکوب این جریان وسیع است که جز از راه‌های خونین میسر نیست. حتی اگر در کوتاه مدت نیز این جریان وسیع و گسترده مردمی در سراسر کشور را سرکوب کنید شعله‌های کینه‌ای را بر می‌افروزید که پس از مدتی دوباره به صورت وسیعتر و خشن تری برخواهد خاست. آگاه باشید که در پیش گرفتن سرکوب مهم ترین عامل به خطر افتادن امنیت ملی و به طمع افتادن قدرت‌های سلطه جوی جهانی و منطقه‌ای است.
انتظار از فعالان سیاسی و مدنی در داخل کشور هم این است که بدون تردید و تعلل حمایت خود را از اعتراضات گسترده مردمی در ایران اعلام نمایند.
امضاها
ابوالفضل اردوخانی
احمد پورمندی
احمد حمیدزاده
احمد علوی
احمد فرهادی
اژدر بهنام
اسماعیل ختائی
اسماعیل زرگریان
اشکبوس طالبی
اصغر خرسند
افسانه گودرزی
اکبر سوری
اکبر مهدی
امیر اعتدالی
امیر حسین بهبودی
امیر ممبینی
آینده آزاد
بابک امیرخسروی
بهروز بیات
بهروز جهانزاد
بهروز خلیق
بهزاد کریمی
بهمن قاضی
بیژن پیرزاده
بیژن شاهمرادی
پروین کوهزادی
پروین ملک
پروین همتی
توران همتی
تورج ابوذرخانی
جلال کیابی
جمشید اسدی
جمشید خونجوش
جواد اکبرین
حبیب پرزین
حجت نارنجی
حسن جعفری
حسن زهتاب
حسن یوسفی اشکوری
حسین پورجانکی
حعفر حسین زاده
حمید احمدزاده
حمید زنگنه
خدیچه مقدم
خسرو بندری
رحیم حسینی نسب
رضا جعفریان
رضا جوشنی
رضا چرندابی
رضا علوی
رضا علیجانی
رضا کریمی
رضا یزدی
ساسان سلیمانی
سیامک سلطانی
سیامک کلهر
سیاوش قائنی پور
شاهین انزلی
شهرام فداکار
شهریر نواختر
شهلا صالح پور
صادق کار
طهماسب وزیری
عزیز کرملو
عصمت بهرامی
علی پورنقوی
علی شاکری
علی صمد
علی کشتگر
علی کلائی
علی گوشه
فرخ نگهدار
فرزاد جواهری
فرزانه روستائی
فرزانه صابری
فرزانه عظیمی
فرشته دوانلو
فرود سیاوش پور
فرهاد فرجاد
فرهنگ رضائی
فیروز قریشی
کاظم علمداری
کامران امیری
کیوان ملکی
گودرز اقتداری
مجید سیادت
محسن حیدریان
محسن کاملی
محسن کدیور
محسن یلفانی
محمد ارسی
محمد اولیائی فر
محمد برقعی
محمد سلیمانی
محمد علی توفیقی
محمدصادق علی اصغری
مرتضی صادقی
مرتضی نیکی
مریم اهری
مریم تنگستانی
مزدک لیماکشی
مستوره احمدزاده
مسعود شب افروز
مسعود فتحی
مسعود فراز
مسعود لدنی
معصومه شاپوری
ملیحه محمدی
مناف عماری
منصور انصاری
منصوره شجاعی
منوچهر گلشن
منوچهر لرستانی
منوچهر مقصودنیا
مهدی ابراهیم زاده
مهدی پرویز
مهدی خانباباتهرانی
مهدی فتاپور
مهدی نوربخش
مهرداد احمدزاده
مهرداد بهارآراء
مهرداد درویش پور
مهرزاد وطن آبادی
مهرک کمالی
میلاد ملک
ناصر پساینده
نیره توحیدی
وهاب انصاری
ویدا فرهودی
یوسف محمدی
