جمیله کدیور، نماینده‌ی دوره‌ی ششم مجلس شورای اسلامی و مشاور امور زنان مهدی کروبی در انتخابات دهم ریاست جمهوری، با اشاره به سیاست شکست‌خورده‌ی «حجاب اجباری» در چهار دهه‌ی گذشته، خواستار واگذاری «حق انتخاب نوع پوشش به خود زنان و دختران» ازسوی حکومت جمهوری اسلامی ایران شد.
✅ ۱- زنان نه فقط در عصر جمهوری اسلامی موضوع محوری سیاست و مبارزه قدرت بوده‌اند، در عهد پهلوی پسر و پدر هم در مرکز سیاست‌های حکومت و موضوعی برای مبارزه قدرت با طیف متدین و مذهبی و روحانیون جامعه بوده‌اند.
✅ ۲- سیاست کشف حجاب عصر رضاشاه و غربی کردن ظاهر زنان در عصر محمدرضاپهلوی، یکی از دلایل قانونی کردن سیاست حجاب اجباری بعنوان شاکله‌ای از سیاست‌های ضدغربی جمهوری اسلامی از همان روزهای نخست پیروزی انقلاب شد.
✅ ۳- حجاب اجباری از همان ابتدا با مخالفت طیف گسترده‌ای از زنان مواجه شد. راهپیمایی زنان در تهران در ۱۷ اسفند ۱۳۵۷، اولین واکنش گسترده زنان مخالف این قانون بود. در این راهپیمایی نه فقط زنان بی حجاب که جمعی از زنان باحجاب نیز شرکت داشتند.
✅ ۴- طی چهار دهه گذشته به رغم سیاست رسمی حکومت برای حجاب اجباری، مقاومت زنان برای مقابله با آن به شکل‌های مختلف ادامه داشته است. شکل‌های مختلف پوشش زنان از نمودهای شیوه اعتراضی زنان در این سالها بوده است.
✅ ۵- مخالفان حجاب اجباری شامل طیف گسترده‌ای از زنان و مردان طی این سالها بوده‌اند و محدود به یک طیف خاص نمی‌شوند. بسیاری از طیف متدینین و با حجاب نیز طرفداری آزادی انتخاب پوشش زنان بوده و هستند و این خواسته را از طرق مختلف اعلام کرده‌اند.
✅ ۶- تلقی حکومت در این سالها این بود که حجاب اجباری موجب افزایش حیا و عفت عمومی می‌شود. طیفی از مسوولین با تبدیل موضوع حجاب به موضوعی امنیتی، دامنه مخالفان حکومت را روز بروز گسترش داده. در حالی که خواسته زنان و دختران خواسته‌ای بحق برای انتخاب سبک زندگی خود است.
✅ ۷- بعنوان کسی که نوع پوشش و سبک زندگی خود را آزادانه انتخاب کرده‌ام، برا این باورم که حکومت با رواداری باید حق انتخاب نوع پوشش را به خود زنان و دختران واگذار کند. چهار دهه اجبار نشان داد که سیاست حکومت در این رابطه سیاستی شکست خورده بوده است.
