قربانیان حادثه

جریان حادثه چنین توصیف شده که علی در اتوبوس خط ۳۰ ساک پشتی خود را بر کف اتوبوس قرار داد، اما ساک آتش گرفت و از آن دودی بلند شد که مسافران را به هراس انداخت.

راننده اتوبوس را نگه داشت و تلاش کرد آتش ساک را خاموش کند، اما علی از پشت به او حمله کرد.

سپس علی یک چاقوی آشپزخانه بیرون آورد و بدون هدفی مشخص به سرنشینان حمله کرد و حدود ده نفر را زخمی کرد، که ۵ نفر از آنها به بیمارستان منتقل شدند و گفته می‌شود یکی از آنها زخم جدی برداشته است.

بنا به گزارش در اتوبوس حدود ۷۰ مسافر بودند که بیشتر آنها توانستند، به ابتکار راننده که درهای اتوبوس را باز کرده بود، بدون آسیب بیرون بروند.

هنوز روشن نیست که علی را مسافران اتوبوس دستگیر کرده‌اند یا مأموران پلیس.

گفته می‌شود که مأموران در ساک علی مقداری مواد آتش‌زا یافته‌اند که خطر زیادی نداشته است.

"پسرم ناراحتی روانی دارد"

پلیس و رسانه‌ها در یافتن انگیزه عمل خشونت‌آمیز علی هنوز به جایی نرسیده‌اند.

مجله آلمانی "اشپیگل" برای یافتن انگیزه‌های احتمالی این رویداد با پدر علی گفت‌وگو کرده است. او می‌گوید که پسرش در آلمان بزرگ شده، تحصیلات دبیرستانی را نیمه تمام رها کرده و خدمت سربازی انجام داده است. فعلا بیکار بوده و اشتغالی نداشته است.

به گفته پدر علی، پسرش مشکل روانی داشته، در حالت هراس عصبی به سر می‌برده، همیشه از همسایگان و اطرافیان خود ترس داشته است و خیال می‌کرده که او را تهدید می‌کنند.

علی در زندگی شخصی نیز مشکلی داشته که او را آزار می‌داده، زیرا دختری داشته که به دیدن او مجاز نبوده است.

به اعتقاد پدر علی، مجموعه‌ای از فشارهای روحی و روانی موجب ارتکاب خشونت شده است.