این فعال حقوق بشر به تازگی در پی درگذشت هما سلطانی فرزند عبدالفتاح سلطانی وکیل محبوس در زندان اوین نامه‌ای سرگشاده نوشته و گفته است: "هنوز ناباورانه آرزو می‌کنیم کاش دروغ باشد. کاش خواب باشد و کاش ...".

متن کامل این نامه را در ادامه می‌خوانید؛
"دخترک نازنین‌ام، همای عزیزم

سه روز از پر کشیدن تو می‌گذرد و ما هنوز ناباورانه به خبر می‌اندیشیم. هنوز ناباورانه آرزو می‌کنیم کاش دروغ باشد. کاش خواب باشد و کاش ...

بند زنان داغدار تو عزیزی است که سال‌ها بود آغوش پدر را از دست داده بودی. می‌دانی هما، آغوش پدر به بچه‌ها امنیت می‌بخشد و تو سال‌ها بود آن را نداشتی و این چیزی بود که هیچکس دیگر نمی‌توانست به تو ببخشد.

بسیار کسان فقط ۷ سالی را می‌دیدند که بیدادگاه انقلاب تو را از پدرت محروم کرده بود. اما تا آنجا که به خاطر دارم، پدر همواره با چالش پرونده‌ها رو در رو بود. پرونده‌های فعالان، پرونده‌های همکاران و پرونده‌هایی که برای خودش ساخته و پرداخته می‌شد و تو از کودکی با این اخبار بزرگ می‌شدی و قد می‌کشیدی و اضطراب در وجود کودکانه‌ات لانه می‌کرد. وسوسه حقوق بشر، حقوق مخالفان، حقوق متهم و حقوق ... پدر را، عبدالفتاح سلطانی را آرام نمی‌گذاشت و او که شرافت را در طبق اخلاص به جامعه‌ی وکالت پیش‌کش کرده بود، خود و خانواده‌اش را به فراموشی سپرده بود و این چه دادستان غم انگیزی است.

پدر یک بار به ۳ ماه حبس محکوم شد. بار دیگر بیدادگاه انقلاب او را به ۵ سال حبس محکوم نمود که در دادگاه تجدید نظر شکست. اما ماشین خشونت علیه این وکیل آزاده باز نایستاد. باز هم در بحران انتخاباتی ۸۸ قبل از همه به سراغ پدر رفتند و دو ماه در بازداشت بود. او را آزاد کردند و دو سال بعد مجددا بازداشت و حبس و حبس و حبس .....

من به دغدغه پدر نمی‌اندیشم که آن را خوب لمس می‌کنم. من به دنیای کودکی، نوجوانی و جوانی تو می‌اندیشم که چه معصومانه در چرخ دنده‌های آرمان ما و خشونت آن‌ها به یغما رفت.

همای عزیزم!

در هر بار بازداشت پدر بر تو چه می‌گذشت؟ بر تو و خواهر و برادران و مادرت چه می‌گذشت؟

من بارها از خود پرسیده‌ام اگر هما هر روز صبح که از خواب برمی‌خاست، پدر را در کنار خود داشت، بعضی از روزها پدر او را به دانشگاه، مدرسه یا محل کار می‌رساند و در مشکلات روزانه همراه او می‌شد و شب هنگام دور هم شام می‌خوردند و سپس زیر یک سقف می‌خوابیدند، آیا باز هم چنین اتفاقی برای هما می‌افتاد؟ نه، هرگز ...

نسرین ستوده
بند زنان
مرداد ۹۷″

لازم به یادآوری است که عبدالفتاح سلطانی زندانی محبوس در زندان اوین، در پی درگذشت ناگهانی دخترش هما سلطانی که شب ۱۲ مرداد ماه ۱۳۹۷ در اثر ایست قلبی از دنیا رفته است، به مرخصی اعزام و جهت شرکت در مراسم فرزندش به منزل بازگشت.

هما سلطانی فرزند ۲۷ ساله دختر عبدالفتاح سلطانی، در اثر ایست قلبی درگذشت.

همچنین سازمان عفو بین‌الملل طی بیانیه‌ای در واکنش به مرگ دختر عبدالفتاح سلطانی، وکیل و فعال حقوق بشر با اشاره به فعالیت‌های حقوق بشری که موجب شده این وکیل ۸ سال را به دور از خانواده در زندان سپری کند، خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط عبدالفتاح سلطانی و تمام مدافعان حقوق بشر شد.

روز یکشبه ۱۴ مردادماه نیز سعید دهقان وکیل مدافع عبدالفتاح سلطانی وکیل و فعال حقوق بشر در نامه‌ای به رییس جمهور با بیان اینکه دستگیری موکلش به دلیل برخوردهای سیاسی افرادی همچون سعید مرتضوی، بوده است از حسن روحانی خواست، قانون از جمله در رابطه با آزادی مشروط در مورد موکلش رعایت شود.

عبدالفتاح سلطانی که هفتمین سال حبس خود را در زندان اوین پشت سر می‌گذارد، به بیماری‌های مختلف از جمله «بیماری حاد کولیت عصبی و نوسان فشار خون» مبتلا شده است. از سوی دیگر، با درخواست آزادی مشروط وی مخالفت شده و علیرغم گذشت چندین سال، هنوز به درخواست اعاده دادرسی او توجهی نشده است.

آقای سلطانی از وکلای مدافع حقوق بشر ۱۹ شهریورماه ۱۳۹۰ بازداشت شد و به دلیل پذیرفتن جایزه حقوق بشر نورنبرگ آلمان، مصاحبه با رسانه‌ها درباره پرونده موکلانش و مشارکت در تاسیس کانون مدافعان حقوق بشر به ۱۸ سال حبس تعزیری و ۲۰ سال محرومیت از وکالت محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدید نظر به ۱۳سال حبس تقلیل یافت سپس با اعمال قانون تجمیع جرائم و اعمال ماده ۱۳۴ حکم ۱۳ سال حبس تعزیری وی به ۱۰ سال کاهش یافت. همچنین محرومیت وی از وکالت نیز به دو سال کاهش یافته است.

وی در طی دوران حبس به دلیل شرایط نامناسب زندان، سوء تغذیه و عدم دسترسی به آب شرب مناسب دچار شکستگی دندان و کم خونی، فشارهای عصبی و بیماری حاد کولیت عصبی و نوسان فشار خون شده است.