خانم عبادی معتقد است به جای اعمال تحریم‌های اقتصادی، باید حاکمان جمهوری اسلامی را مورد تحریم‌های سیاسی قرار داد. او به عنوان مثال از امکان ممنوعیت تبلیغات ایدئولوژیک حکومتگران ایران به چندین زبان و به کمک ماهواره‌های اروپایی نام برد، زیرا حکومتگران ایران از این طریق دست به "نفرت‌پراکنی" می‌زنند. او تأکید کرد که اروپا باید "سدی در مقابل" این نوع تبلیغات ایجاد کند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، از نظر عبادی، یکی دیگر از اهرم‌ها، "تحریم‌های فردی" است، از جمله علیه قضاتی که احکام سیاسی صادر می‌کنند، یا علیه نظامیان. او در این رابطه به ممنوعیت ورود این افراد به قلمرو اتحادیه اروپا یا مسدود کردن دارایی‌های این افراد اشاره کرد.

شیرین عبادی که در سال ۲۰۰۳ جایزه نوبل صلح به او تعلق گرفت، هم‌اکنون در تبعید زندگی می‌کند. او اندک زمانی پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۸۸ در ایران و اعلام رسمی پیروزی پرمناقشه‌ی محمود احمدی‌نژاد، از کشور خارج شد.

این قاضی پیشین دادگستری ایران در سخنان خود ابراز اطمینان کرد که مناسبات سیاسی در ایران تغییر خواهد کرد: «من اطمینان دارم که دموکراسی به زودی راه خود را به ایران خواهد گشود.»

او افزود که نارضایتی در درون کشور "روز به روز رو به گسترش" است؛ او گفت که "در درون همین حکومت هستند کسانی که از عقلانیت کافی برخوردارند".

مارتین لسنتین، سخنگوی هیأت مدیره جامعه بین‌المللی حقوق بشر، دولت آلمان را فراخواند تا برای مقامات تهران روشن کند که یک رشته "معاملات معین، دیگر نمی‌توانند صورت گیرند". از سوی دیگر فعالیت‌های اقتصادی ناقضان حقوق بشر باید با محدودیت روبرو شوند.

لسنتین افزود، قضاتی که دست‌شان به خون آلوده است، دیگر نباید اجازه درمان پزشکی در آلمان بیابند. اشاره او به سفر هاشمی شاهرودی، رئیس پیشین قوه قضائیه جمهوری اسلامی، برای درمان پزشکی به آلمان بود.

سخنگوی هیأت مدیره جامعه بین‌المللی حقوق بشر از تصمیم‌گیران دیپلماسی آلمان خواست، فعالانه‌تر برای "مردم ایران" وارد عمل شوند؛ و اینکه دیپلمات‌های آلمان باید بتوانند به بازدید زندانیان بروند.

شیرین عبادی نیز "افکار عمومی" آلمان را فراخواند تا در زمینه احقاق حقوق "زندانیان بی‌گناه" در ایران تلاش بیشتری از خود به خرج دهند.