بیش از ۵۰۰ فعال نشریات دانشجویی در نامه‌ای به حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران، ضمن ابراز نگرانی از تشدید برخورد با فعالیت‌های دانشجویی، نسبت به امنیتی شدن فضای جامعه هشدار داده‌اند.
امضاکنندگان این نامه مطالبات قشرهای مختلف جامعه را "بحق" و "قانونی" دانسته و خواستار بازگشت رئیس جمهوری ایران به قانون اساسی شده‌اند.
دویچه وله - این فعالان دانشجویی ضمن اشاره به هشدارهای پیشین خود نسبت به "ذبح آزادی و امنیتی شدن فضای دانشگاه"، نوشته‌اند: «اما در این یک سال و اندی که گذشت، چه شد؟ نه تنها هیچ پاسخی از سوی شما یا دیگر دولتمردان به اعتراض‌ها و مطالبات اجتماعی و دانشجویی داده نشد، بلکه سیطره‌ی فضای سرکوب روز به روز گسترده‌تر شد؛ تا آنجا که امروز دیگر صدای پوتین نظامیان نه فقط از دانشگاه که از سرتاسر کشور به گوش می‌رسد.»
"همدستی" وکیل و قاضی
در بخش دیگری از این نامه که متن آن در "انصاف‌نیوز" منتشر شده، خطاب به روحانی آمده است: «ما به وکیل رأی دادیم نه قاضی! اما چه کنیم که امروز وکیل و قاضی برای ایجاد خفقان و سرکوب اعتراضات به‌حق اجتماعی دست به یکی کرده‌اند؟ سرکوب دانشجویان، سرکوب کارگران، سرکوب معلمان، سرکوب کامیون‌داران، سرکوب دراویش، سرکوب زنان، سرکوب فعالان محیط زیست و...»
جمعه گذشته نیز شوراهای صنفی ۳۶ دانشگاه کشور در بیانیه‌ای به مناسبت ۱۶ آذر، روز دانشجو در ایران، نسبت به تشدید برخوردهای امنیتی و "سرکوب نظام‌مند" دانشگاهیان هشدار داده و نوشته بودند: «حضور مستمر افراد ناشناس لباس‌شخصی در محیط‌های دانشگاه، پرونده‌سازی‌های امنیتی و انضباطی برای دانشجویان و لغو اسکان دانشجویان و ارعاب خانواده‌هایشان - به ویژه در مورد دانشجویان زن - به شدت فزونی یافته است.»
این شوراهای صنفی تأکید کرده بودند: «جریان صنفی دانشجویی اعلام می‌کند که در اتحاد و پیوند با معلمان، کارگران و دیگر زحمتکشان در مقابل حملات سیاست‌های داخلی و خارجی علیه زیستمان می‌ایستد.»
نامه هشدارآمیز بیش از ۵۰۰ فعال دانشجویی به روحانی در حالی منتشر می‌شود که برخی از دانشگاه‌های ایران در روزهای گذشته شاهد تجمع‌های اعتراضی در حمایت از اعتراضات اخیر کارگران و معلمان بودند. در این میان تجمع دانشجویان دانشگاه امیرکبیر با حمله شماری از اعضای بسیج دانشجویی به خشونت کشیده شد.
"رقابت " در سرکوب
فعالان دانشجویی در نامه اخیر خود با اشاره به وعده‌های محقق‌نشده روحانی درباره باز شدن فضای سیاسی کشور نوشته‌اند: «امروز نیروی انتظامی شما، وزارت اطلاعات شما، وزارت کشور شما، در رقابتی تأسف‌بار با نهادهای امنیتی موازی برای بستن دهان‌ها و نفس‌ها دست به یکی کرده‌اند و البته شما همچنان فقط تکذیب می‌کنید. این انحراف شما از گفتار آن روزها چطور رخ داده است؟».
به گفته فعالان دانشجویی: «خبر بازداشت‌های اطلاعات سپاه و احضارهای گسترده به قوه قضاییه و تشکیل پرونده‌های قضایی آنقدر زیاد است که دیگر هر فعالیت ساده‌مدنی، ترس از برخورد امنیتی و قضایی را به همراه دارد.»
این فعالان همچنین دولت روحانی را به سکوت و انفعال در برابر "برخورد امنیتی و قضایی" با "کوچکترین تحرکات مدنی برآمده از دل مردم" متهم کرده و نوشته‌اند: «دولتی که شعار و ادعایش "نه به دانشگاه امنیتی" بود، امروز نه تنها دانشگاه که کلیت فضای جامعه را امنیتی کرده است.»
آنها در ادامه نوشته‌اند که به همین دلیل: «امروز دیگر تنها مسأله‌ی ما دانشجویان، به تنگ آمدن فعالیت‌های دانشجویی نیست، بلکه مسأله‌ی امروز ایران، سرکوب گسترده‌ای است که با هر نهاد مدنی مستقل و هر اعتراض مسالمت‌آمیز قانونی در گوشه و کنار کشور، از کارگران هفت‌تپه و اهواز و اراک گرفته تا معلمان بجنورد و سراسر کشور صورت می‌پذیرد.»
نویسندگان نامه به حسن روحانی همچنین با اشاره به وظیفه نشریات دانشجویی در بازتاب "صدای فریاد اعتراض و تمامی گروه‌ها، اقشار و اصناف جامعه"، تصریح کرده‌اند: «اما پاسخ برخی نهادهای درون و بیرون دانشگاه، به جای شنیدن این صداها و انتقادات و کوشش برای حل مسأله، تلاش در راستای پاک کردن صورت مسأله و خفه کردن صدای فعالان دانشجویی و نشریات دانشجویی از طریق پرونده‌سازی و انتساب اتهاماتی نخ‌نما شده مانند اخلال در نظم عمومی، سیاه‌نمایی، اقدام علیه امنیت ملی و ده‌ها عنوان اتهامی گوناگون دیگر است.»
فعالان دانشجویی سپس با اشاره به حق نشریات دانشجویی در انعکاس خبرهای مرتبط با زنان، معلمان، مناطق محروم و اقلیت‌های قومی و دیگر مشکلات اجتماعی و اقتصادی کشور، پرسیده‌اند: «پس چرا برخی دولتمردان و اصحاب قدرت، ناتوانی خود را در حل معضلات کنونی با تشدید برخوردها و گسترش فضای بی‌اعتمادی پاسخ می‌دهند؟»
هشدار درباره "نابودی ایران"
امضاکنندگان نامه به رئیس جمهوری ایران هشدار داده‌اند: «به خوبی می‌دانید دستاورد این عدم پاسخگویی به مطالبات اجتماعی، چیزی جز خشونت و تباهی بنیان‌های مدنی و اجتماعی جامعه نخواهد بود. نتیجه‌ی این نوع مواجهه‌ی اقتدارگرایانه‌ی سطوح مختلف قدرت با خیل اعتراض‌های مردمی، قطعا فروپاشی همبستگی اجتماعی، عمیق‌تر شدن بحران‌های اجتماعی، سربرآوردن نسلی استبدادزده و سرخورده، بی‌اعتمادی دلسوزان این کشور و بسترسازی برای سودجویان و دشمنان این مرز و بوم است.»
آنان افزوده‌اند: «در یک کلام؛ آقای روحانی، به هوش باشید که اگر در این نوع مقابله‌ی دولت و حاکمیت با جمهور مردم تجدیدنظر نشود، متأسفانه نتیجه‌چیزی جز نابودی ایران و تمامیت ارضی آن نخواهد بود.»
فعالان دانشجویی سپس با تأکید بر اینکه رسیدن روحانی به مقام ریاست جمهوری "نتیجه حمایت دانشجویان و فعالان مدنی" بوده است، خطاب به رئیس دولت دوازدهم نوشته‌اند: «این نامه، صدای هشدار آخرین نسل دانشجویانی است که به شما اعتماد کردند. اقشار مختلف جامعه خصوصا دانشجویان از شما درخواستی جز تأمین حقوق انسانی اولیه‌ی همه‌ی افراد جامعه ندارند. میزان نظر و رأی مردم است؛ باید به مردم بازگردید.»
بیش از ۵۰۰ فعال دانشجویی در نهایت با اشاره حقوق مندرج در قانون اساسی همچون «تأمین اجتماعی، اشتغال، کسب درآمد مناسب، برگزاری اجتماعات و راهپیمایی‌ها، آموزش رایگان، تشکل‌یابی آزادانه، دسترسی برابر به موقعیت‌های اجتماعی و اقتصادی و سیاسی، آزادی عقیده و بیان، سرپناه، بهره‌مندی از حقوق مساوی و حمایت یکسان قانون از تمامی شهروندان»، خطاب به حسن روحانی نوشته‌اند: «معلمان، کارگران، دانشجویان و دیگر اقشار معترض جامعه، مطالبه‌ای جز اجرای قانون اساسی ندارند؛ پس تا دیر نشده، به قانون اساسی بازگردید و حقوق از دست رفته‌ی مردم و زیست پایمال‌شده‌ی طبقات پایین جامعه را بهبود ببخشید.»
مردادماه سال گذشته (۱۳۹۶) نیز بیش از ۸ هزار فعال دانشجویی در نامه‌ای خطاب به حسن روحانی، به "فشار به تشکل‌ها و نشریات دانشجویی و سکوت مقامات وزارت علوم" اعتراض و اعلام کرده بودند که «مشکلات و بحران مراکز آموزش عالی همچون بسیاری از حوزه‌های دیگر کشور به نقطه هشدار رسیده است.».
فروردین‌ماه سال گذشته نیز ۷۲ انجمن اسلامی دانشجویان طی بیانیه‌ای از احضار ۵۰ فعال دانشجویی به مراجع قضایی و تعلیق هفت انجمن اسلامی خبر داده و از مانع‌تراشی بر سر راه فعالیت‌های دانشجویی توسط نهادهایی از داخل و خارج دانشگاه انتقاد کرده بودند.
حسن روحانی چهارشنبه گذشته در آستانه روز دانشجو در ایران گفت: «دانشگاه‌های ایران جزو آزادترین دانشگاه‌ها از نظر بیان نقد است.»
