‏این دو نفر، به اتفاق مجری برنامه، هر سه با هم، یک زبان و مکرر و البته بدون دلیل، مدعی‌اند که بی. بی. سی فارسی گل است، بلبل است، حب نبات است، پیشگام است، حرفه‌ای است و.. می‌گویند همه منتقدان بی. بی. سی، از دم و به یک سان، دچار «سوء ظن» بی مورد و اسیر «تئوری توطئه» هستند.

‏غیر مستقیم می‌پذیرند که سهم اصلاح طلبان حکومتی در بی. بی. سی بالا است اما فقط به این دلیل که اغلب روزنامه نویسان به خارج آمده از این جناح‌اند. یعنی انتخاب آگاهانه و برنامه ریزی شده در ترکیب بی. بی. سی نقشی نداشته است.

‏در پایان، ناشیانه، نعل وارونه می‌زنند و انتقادی هم مطرح می‌کنند: سهم اصول گرایان حکومتی و وزیران و مسئولان جمهوری اسلامی در بی. بی. سی فارسی کم است. (انشاالله این کمبود رفع شود تا بی. بی. سی فارسی حرفه‌ای! تر شود)

‏به ۲۰ میلیون مخاطب خود می‌نازند و از یاد می‌برند که این نه نتیجه کار حرفه‌ای در رقابت منصفانه با دیگر رسانه‌ها، که حاصل امکانات مالی و فنی فراوان، موقعیت انحصاری آنان، سرکوب رسانه‌های مستقل در ایران و ضعف دیگر رسانه‌های فارسی زبان خارج از کشور است.

مطالب بیشتر در سایت دماوند

‏همین برنامه صفحه دو با این سه نفر ــ میهمانان و مجری ــ، نمونه‌ای است گویا از غیرحرفه‌ای بودن رسانه‌ای که حتا در بررسی کارنامه خود نیز از یک منتقد جدی دعوت نمی‌کند و در انتقاد از خود نیز نعل وارونه می‌زند.»

نعل وارونه بی. بی. سی فارسی
1/ 6 ــ صفحه دو بی. بی . سی در برنامه امروز خود با عنوان «ده‌سالگی تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی و تاثیر آن بر رسانه‌های فارسی» برای بررسی کارنامه ده ساله تلویزیون بی. بی. سی فارسی، دو تن از خودی های خودشان را دعوت کرده است و..

-- Faraj Sarkohi (@FSarkohi) 15. Januar 2019