نشست ورشو دیروز چهارشنبه آغاز شد و دولتمردان آمریکایی و وزارتخارجه این کشور، سخت مشغول پیاده سازی سناریوی خود درباره ایران است. اما آمریکا چه هدفی از این نشست برای خود در نظر داشته و آیا به اهداف مورد نظرش رسیده است؟
در مقابل رژیم جمهوری اسلامی که متهم به انجام عملیات تروریستی در خاک اروپاست، از همان ابتدا این نشست را اقدامی علیه امنیت ملی خود معرفی کرد.
برای درک بهتر این تقابل باید گفت که بخشی از جریان راستگرای آمریکای کنونی حاصل تلاش شبانه روزی لابیهای گروههای فرقه گرا و تمامیت خواه علیه جمهوری اسلامی می‌باشد. برای اثبات این موضوع می‌توان به گزارش روزنامه‌های اسپانیایی رجوع کرد که نوشته‌اند چگونه سازمان مجاهدین خلق به گروههای سیاسی راستگرا در این کشور کمک مالی کرده است. (۱)
اما این سازمان برای نشست ورشو تصمیمات بزرگتری داشته و با رویکرد انحصاری خود به دنبال مصادره کردن این نشست بوده است. این اقدام بارها توسط رسانه‌های این گروه ایدئولوگ بزرگنمایی شده است. (۲)
مسئول کمیسیون خارجه شورای ملی مقاومت، شاخه سیاسی این سازمان حتی درباره کنفرانس لهستان با وقاحت عنوان کرده است که «بدون شعله‌های مقاومت (شورای مقاومت سازمان مجاهدین)، هیچ دولتی چه در آمریکا، چه در اروپا، گوشه چشمی هم به مردم ایران نشان نمی‌داد». (۳)
از طرف دیگر برخی از گروههای تمامیت خواه سلطنت طلب همچون فرشگرد نیز از هفته‌ها پیش برای حضور در نشست ورشو مورد توجه وزارتخارجه آمریکا قرار داشت. برگزاری جلسه مشترک برایان هوک، مسئول گروه اقدام این وزارتخارجه با اعضای فرشگرد در مهرماه جاری و اعلام فراخوان (۴) از طرف این گروه برای حضوری فیروزه‌ای در مقابل محل برگزاری کنفرانس ورشو در همین راستا انجام گرفت.
جالب اینجاست که ثابت شده است که این دو جریان اخیراً اهدافی مشترک برای خود ترسیم کرده‌اند. دیدارهای نمایندگان این دو گروه در جلسات مشترک حکایت از این موضوع دارد. دکتر محمد سهیمی تحلیلگر سیاسی، در وبسایت لوبلاگ توضیح داده است که علیرضا جعفرزاده که "وزیرخارجه" مریم رجوی شناخته می‌شود، همراه با نادر اسکویی، عضو هیئت مدیره بنیاد «ایران نوین» به مدیریت علیرضا نادر (از مرتبطان با گروه فرشگرد)، در سال گذشته حداقل دو بار با هم جلسات مشترکی داشته‌اند. (۵) همچنین می‌توان استفاده مجاهدین از شالهای فیروزه‌ای در گردهمایی اخیر خود در پاریس (۶) را می‌توان در همین راستا ارزیابی کرد.
با این وجود حتی حضور پراکنده هواداران این دو گروه در لهستان هم نتوانست بار شکست آمریکاییها در نشست ورشو را کم کند. در واقع آمریکاییها سعی داشتند با برگزاری نشست ورشو بدنه اپوزیسیون رژیم را علیه جمهوری اسلامی متحد کنند تا از این طریق بتوانند اجماع جهانی را قانع نمایند که به آنها اعتماد کنند چراکه در این صورت آنها می‌توانند یک آلترناتیو موثر و مورد اعتماد جهانی از اپوزیسیون را بوجود بیاورند تا به اهداف تعریف شده‌شان دست یابند. این اهداف از طریق طراحی سناریوهای تکراری که در دیگر کشورهای اشغالی در منطقه خاورمیانه بکار گرفته بودند، حاصل خواهند شد.
شاهد اخیر این سناریو را می‌توان کشور ونزوئلا معرفی کرد. طراحان این سناریو در کاخ سفید با معرفی «گوایدو» به اهداف خود دست پیدا کردند. در تایید این موضوع یکی از مقامات دولت ترامپ در مورد گوایدو گفته بود: "قطعۀ داخلی کم بود. او (گوایدو) قطعه‌ای است که ما برای منسجم و تکمیل بودن استراتژیمان نیاز داشتیم. " (۷)
اما اینبار کیفیت پایین نشست ورشو نشان داد که رویای آمریکاییها محقق نشده است و تعداد شرکت کنندگان از ۷۰ کشور در سطح وزیران خارجه به حدود ۳۰ کشور در سطح وزیران و مقامات ارشد تنزل پیدا کرد. در این بین تنها نخست وزیر این جمع، بنیامین نتانیاهو می‌باشد که خود را به این نشست رسانده است. دیگر کشورهای مهمی همچون آلمان و فرانسه نیز در سطح وزیران خارجه شرکت نکردند و اعتنایی به این نشست نکردند. در همین رابطه هم رسانه‌های معتبر اروپایی مانند یورونیوز نحوه مشارکت برگزاری این نشست را ضعیف توصیف کردند. (۸)
ظاهراً انتخابی که وزارتخارجه آمریکا صرفآً بر بخشهای تمامیت خواه اپوزیسیون بسته راه به جایی نبرده است و آمریکاییها برای اقناع جهانی بایستی بر روی تمام ظرفیت اپوزیسیون حساب باز کنند.
ــــــــــــــــــــــــــــــ
1- جنجال حمایت مالی مجاهدین از راستگرایان اسپانیا
2- مسئول کمیسیون خارجی شورای ملی مقاومت: برگزاری اجلاس ورشو نتیجه تلاشهای این شورا است
3- کنفرانس ورشو و اجماع جهانی علیه حکومت تروریستی آخوندی
4- فراخوان فرشگرد برای حضور فیروزه ای در نشست ورشو
5- Pompeo, Bolton, and Iran's "Fake Opposition"
6- گردهمایی سازمان مجاهدین خلق با شال فیروزه ای و شعار مصدق روحت شاد !
نگاهی به اظهارات معتقدین به "شکست ورشو"، نیما رامین
