گیلاس را برای تو کندم.
انگور را برای دل ِ خویش.
گیلاس، آشنای "فروغ"ست
انگور،
میزبان ِ قدیمی ِ شاعران.
*
نزدیک‌تر بیا!
تا با خیال ِ خُرَم ِ فرخزاد
گیلاس را به گوش تو آویزم.
*
نزدیک‌تر بیا!
روشن کُن از ترانه‌ی چشمت پیاله را
تا همچنان، زُلال ِ تو باشم.
*
یعنی:
با شادی ِ شریف‌ترین شعر
زیبایی ِ شمال ِ تو باشم.
مطلب قبلی...
اپوزیسیون و نقش آتش بیاران معرکه، شکوه میرزادگی
اپوزیسیون و نقش آتش بیاران معرکه، شکوه میرزادگی
مطلب بعدی...
نقد قرآن و اسلام به نفع آزادی انسان، جلال ایجادی
نقد قرآن و اسلام به نفع آزادی انسان، جلال ایجادی
