خانم گوهر عشقی؛ مادر ستار بهشتی؛ صبح بخیر!
درست است که شما اول از همه «خانم عشقی» هستید و بعد «مادر ستار» اما تاریخ، این هر دو را با تمام استقلال شان نصیب شما کرده که از یک سو، سمبل «مصیبت» یک ملت شده اید و از سوی دیگر، سمبل «مقاومت» ملت در مقابل حکومت.
با نامه ای هم که دیروز برای ترامپ نوشتید، می توانیم شما را سمبل «دوستی» میان ملت ایران و کشور امریکا بدانیم؛ دوستی ملت و کشوری که ۴۰ سال تمام آخوندهای حاکم بر ایران، آن ها را رو در روی هم قرار داده اند یا درست تر بگویم خواسته اند قرار بدهند اما موفق نشده اند.
واقعیتی که آخوندها را بدتر از «ایرانی» بودنِ ما مردم، آزار می دهد این است که ما بر خلاف کشورهای منطقه و اعراب، «مردم» مان امریکا را همیشه دوست داشته اند و دارند، و این یک استثنا در خاورمیانه به شمار می آید!
حال شما خواهان دوستی میان ملت ایران و امریکا شده اید و سمبلی برای نشان دادن این که ما بر خلاف اکثریت اعراب نه تنها ضد امریکایی نیستیم بلکه دوستدار امریکا هم هستیم.
خوشحال ام که برایان هوک، پاسخی شایسته به شما بانوی زجر کشیده داد و امیدوارم این گام رسمی یی باشد که ملت ایران به نمایندگی از طرف خودش، و بر خلاف حکومت غاصب اسلامی، به طرف دوستی با «دولت ها» و «ملت ها»ی جهان بر می دارد.
