به نوشته مایکل داگلاس« او برای من و برادرانم ژوئل، و پیتر یک بابای ساده بود برای کاترین یک پدرشوهر بی‌نظیر و برای نوه‌ها یک پدربزرگ با محبت و برای همسرش یک شوهر منحصر به فرد.

مایکل داگلاس گفت که پدرش بسیار خوب زندگی کرد و میراثی که از خود در عرصه‌های هنری به جای گذاشت همچنان ماندگار است و خواهد بود و علاوه بر آن او به عنوان یک فرد نیکوکار و خیر برای کمک به مردم و گسترش فرهنگ صلح تلاش‌های ارزنده‌ای صورت داد.

مطالب بیشتر در سایت ایندپتندنت فارسی

مایکل داگلاس نوشته‌اش را با این جمله که در صد و سومین سال تولد پدرش به او گفته بود پایان داد« پدر من خیلی دوستت دارم و به خاطر این فرزند تو هستم به شما افتخار می‌کنم»

از دریانوردی تا بازیگری

کرک داگلاس نهم دسامبر ۱۹۱۶ در شهر آمستردام نیویورک به دنیا آمد، پدرش از یهودیان روسی بود که به آمریکا مهاجرت کرد و نام اصلی داگلاس«ایشور دانلویچ دمسکی» بود که بعدها وقتی وارد عالم سینما شد، نام کرک داگلاس را برای خود برگزید. او تا قبل از ورود به عالم سینما مدتی هم به شغل دریانوردی مشغول بود.

و بازیگری را با فیلم"عشق عجیب مارتا ایورس" در حالی که ۳۰ ساله بود آغاز کرد و به سرعت مدارج ترقی را پیمود به نحوی که ۴ سال بعد برای فیلم قهرمان مارک رابسون نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد و توانست از آن پس جایگاه خود را به عنوان یکی از بازیگران مطرح و پولساز هالیود تثبیت کند.

داگلاس در میان مردم ایران نیز محبوبیت ویژه‌ای داشت. بازی او در فیلم اسپارتاکوس در سال‌های قبل از انقلاب به عنوان یکی از نمادهای مبارزه علیه ستم امپراتوری روم و در سال‌های بعد از انقلاب که فیلم با سانسور صحنه‌های عشقی به نمایش درآمد، روی نسلی از مخاطبان سینما و تلویزیون تاثیر بسیاری گذاشت. اسپارتاکوس از یک جهت دیگر هم مهم بود چرا که در همان سال‌هایی این فیلم ساخته می‌شد،‌ماجرای مک‌کارتیسم در هالیوود فضایی وحشت‌زا برای سینماگران ایجاد کرده بود. داگلاس که برای نخستین بار فیلمی را خود تهیه می‌کرد،‌ با حطرپذیری نام دالتون ترومبو را به عنوان فیلمنامه نویس اثر در عنوان بندی آورد تا سد ممنوعیت استفاده از لیست مک کارتیسم را عملا بشکند.

این فیلم به کارگردانی استانلی کوبریک موفقیت بسیاری برای داگلاس در مقام هنرپیشه و نیز تهیه کننده به ارمغان آورد. و البته سبب شد تا او با کوبریک در فیلم دکتر استرنج‌لاو هم همکاری کند.

در کارنامه کاری داگلاس بیش از ۳۵ فیلم به چشم می‌خورد که در میان آنها فیلم‌های جدال در اوکی کرال و آخرین قطار گان‌هیل(به کارگردانی جان استرجس و بازی برت لنگستر)، "بد و زیبا" و "درخت سه عشق" و "شور زندگی"( به کارگردانی وینست‌ مینلی‌ و بازی آنتونی کویین) شناخته شده‌‌ترند. در شور زندگی او نقش ونسان ونگوگ را به بهترین شکل ممکن بازی کرد.

شهرت داگلاس اما تنها به خاطر بازی در فیلم‌های سینمایی نیست. او توانست فرزندی را به جامعه سینمایی معرفی کند که به یکی از بازیگران نامدار هالیوود در دو دهه ۹۰ تا ۲۰۱۰ میلادی تبدیل شد. اگر چه کرک داگلاس تا سه نوبت به عنوان نامزد دریافت بهترین هنرپیشه اسکار هم جلو رفت اما نتوانست این جایزه را به دست‌آورد. در مقابل پسرش این امکان را پیدا کرد دو بار جایزه اسکار را به دست آورد. بار نخست در مقام تهیه کننده برای فیلم "پرواز بر فراز آشیانه فاخته" بار دوم به عنوان بازیگر در فیلم وال استریت.

حضور کاترین زیتا جونز که از جمله بازیگران زن شهیر سینماست به عنوان عروس خانواده داگلاس‌ها نیز از جمله نکات قابل اعتنا در زندگی کرک داگلاس به شمار می‌رود.

کمک بزرگ به تاسیس نهادی برای آلزایمری‌ها

از جمله کارهای مهم داگلاس تلاش‌های انساندوستانه و خیراندیشانه‌ اوست که عمده آن در تاسیس مرکزی برای آلزایمری‌ها تجلی پیدا کرده است.

او در مراسم نود و نهمین سال تولدش که در حضور خانواده برگزار شد، ۱۵ میلیون دلار به استودیو وودلند هیلز هدیه داد تا ساختمانی بزرگ و دو طبقه را برای بیماران آلزایمری تاسیسی کنند. این ساختمان که همزمان می‌تواند ۸۰ بیمار آلزایمری را در خود نگهداری و مراقبت کند، کمک بزرگی شد، به خصوص برای بازنشستگان و آلزایمری‌های صنعت سینما.

در کنار ان یکی از مسئولان این مرکز گفت که داگلاس از سال ۱۹۹۲ تا کنون بیش از ۴۰ میلیون دلار برای کمک به بیماران آلزایمری هزینه کرده است.

مرگ داگلاس می‌تواند هم مهر خاتمتی باشد بر پایان بازیگران اسطوره‌ای و افسانه‌ای سینما و هم نمایانگر رکوردی کمتر دست یافتنی در عرصه سینما که بازیگری بتواند سن ۱۰۰ را در زندگی بگذراند.