حکم های دادگاه های حکومت اسلامی نیز چیزی شبیه به شکنجه های مداوم و طولانی مدت است. این حکم ها برای در هم شکستن فرد دربند صادر می شود و به صورت پیوسته و دنباله دار، بعد از اتمام یک حکم، حکم دیگری برای جرم دیگری در نظر گرفته می شود.

نسرین خانم ستوده به عنوان یک وکیل حقوق بشری، که کاری جز دفاع از موکلان و مقاومت در مقابل جرم تراشی ها و حکم صادر کردن های غیر انسانی دستگاه قضا نکرده، به ۳۸ سال زندان محکوم شده و بعید نیست بعدها نیز به این ۳۸ سال ارقامی اضافه شود.

اما نسرین گرامی، تا این لحظه، جانانه در مقابل جنایتکاران حاکم ایستاده و تن به ذلت آزادی به قیمت تسلیم در برابر حکومت نکبت نداده است.

امروز که یکی از مسوولان عالی رتبه ی دستگاه قضا، به دام حریف سیاسی خودش افتاده، و از قاضی القضات وقت تا قاضی های خرده پایی چون حجت الاسلام والمسلمین غلامرضا منصوری به کار حق را ناحق کردن و ناحق را حق کردن در قبال رشوه های کلان مشغول بوده اند، این سوال پیش می آید که اعتبار حکم ۳۸ سال زندان از کجاست و چه کس یا کسانی این حکم غیر طبیعی و باور نکردنی را صادر کرده اند.

با بررسی پرونده ی این قاضی تردیدی نداریم که با یک فرد فاسد برخورد خواهیم کرد که با جرم تراشی برای خانم ستوده، زمینه را برای چپاول و غارتگری خود و دار و دسته اش فراهم کرده و همچون اکبر طبری، شایسته نشستن بر صندلی ردیف اول متهمان می باشد.