امروز در توییتر آقای مسعود بهنود خواندم:
«تحلیلگران واقعی، نه آنها که در لباس مبدل روی صفحه ظاهر می شوند، خوب میدانند قراردادی با چین در کار نیست، یک ورق پاره بی امضا و بی ارزش، تهدیدی ست سیاسی که از فشارهای امریکا کاسته. آفرین بر دستگاه دیپلماسی که از ارزشی ها و اپوزیسیون بر انداز به هر قیمت، دشنام می شنود و کار می کند.»
البته مدت زیادی ست که از حرف های عجیب غریب افراد آشنا با سیاست ایران و جهان متعجب نمی شوم. به همین خاطر این نوشته جناب بهنود نیز چندان موجب تعجب من نشد.
اتفاقا در مورد اول یعنی این که قراردادی در کار هست یا نیست با جناب بهنود هم عقیده ام چون قرارداد بین المللی چیزی نیست که از چشم ما و اهل دیپلماسی جهان پنهان بماند. بنابراین تا قرارداد معتبر با امضاهای معتبر را به چشم نبینم من هم قبول نمی کنم که مثلا جمهوری اسلامی «به طور رسمی» چابهار را به چینی ها واگذار کرده باشد.
اما قویا به این موضوع معتقدم که جمهوری وقیح اسلامی، با قرار داد یا بی قرار داد، می تواند هر غلطی که خواست با سرزمین ما بکند و عین خیال اش هم نباشد که مردم ایران و جهان در این باره چه فکر می کنند.
مگر پایگاه هوایی همدان را «همینجوری» در اختیار روس ها قرار ندادند و کک شان هم نگزید؟مگر صدای مجلس را در این باره به محض بلند شدن در جا خفه نکردند و صدایی هم از مردم در نیامد؟
پس جمهوری اسلامی و درست تر بگویم شخص سید علی اصولا نیازی به «قراردادبازی» و این ها ندارد که مثلا چینی ها بیایند ماهی های خلیج فارس را ریشه کن کنند یا چه می دانم ساحل امن برای افرادشان در خاک کشور ما به وجود بیاورند.
آقا تصمیم می گیرد، آقا به اجرا می گذارد. بقیه از دولت گرفته تا مجلس باید خفه شوند و سمعا طاعتا بگویند. تمام.
اما این که جناب بهنود می فرمایند که با یک ورق پاره ی بی امضا، امریکا تهدید سیاسی شده و به همین خاطر از فشار او بر روی جمهوری اسلامی کاسته شده، این دیگر از آن حرف هاست که هم ما مردم و هم دستگاه دیپلماسی امریکا را با عرض معذرت گاگول فرض کرده و شعور ماها را در حد بچه هایی که می توان با قصه ی «لو لو خور خوره» ترساند و ساکت کرد پایین آورده است.
و بدتر این گاگول فرض کردن، آفرین گفتن به دستگاه دیپلماسی جمهوری نکبت است که از ارزشی ها و اپوزیسیون بر انداز دشنام می شنود و کار قشنگ ش را به هر قیمتی به پیش می بَرَد!
لابد این بار ظریف در نقش حضرت اشرف -احمد قوام- ظاهر شده و با این کلک توانسته جمهوری اسلامی را از اشغال نظامی توسط امریکایی ها نجات دهد!
در اینجاست که باید بگوییم: والله چه عرض کنم!
