در حال حاضر مسی می‌بیند بارسلونا در آینده نزدیک به جام باشگاه‌های اروپا دست نخواهد یافت - دست کم نه در سال‌هایی که برای او باقی‌مانده است. به همین دلیل است که در ۳۳ سالگی می‌خواهد از این باشگاه خارج شود. جام فوتبال اروپا چیزی است که او بیش از هر چیز می‌خواهد. این، رهنمون وقایع بعدی خواهد بود.

به همین دلیل است که تقریبا می‌توانید یک نتیجه پراحساس مثل نیولزاولد بویز یا لیدزیونایتد، یا عاقبت غم‌انگیز پیوستن ژاوی به قطر را فراموش کنید. او با اینتر میامی گفت‌وگو کرده اما این مربوط به آن زمانی است که حس کند حرفه‌اش در اروپا پایان یافته است.

این همچنین به معنای آن است که تنها تعداد مشخصی از باشگاه‌ها می‌توانند او را به خود جلب کنند که توانایی خرید او را دارند.

آژانس‌های اروپایی که با ابرباشگاه‌ها کار می‌کنند به ایندیپندنت گفته‌اند که همه دست کم سعی خواهند کرد وجه لازم را (برای خرید او) گرد بیاورند. این بدان معنی است که نامزدهای خرید او چلسی، منچسترسیتی، پاری سن ژرمن، بایرن مونیخ، منچستریونایتد، لیورپول، یوونتوس، اینتر و رئال مادریدند.

هرچند توانایی مالی رئال از سایرین بیشتر است اما احتمالا این بیشتر از رقبای بارسلونا است و او نمی‌خواهد به برنابئو برود. ممکن است مسی نسبت به هرم قدرت نیوکمپ خشمگین باشد اما نمی‌خواهد به هوادارانش خیانت کند.

در این میان لیورپول و یوونتوس احتمالات را بررسی خواهند کرد، اما بعید است نتیجه زودرسی از آن حاصل شود. رویای کنار هم قراردادن رونالدو و مسی برای آخرین «رقص» و آخرین رقابت از دست رفته است.

مورد رونالدوهم با توجه به سن وسال مسی و مبلغ یک قرارداد بالقوه به منزله هشدار به اینتر است. آن‌ها علاقه‌مند به جذب مسی هستند اما با احتساب هزینه‌های جنبی، این انتقال مبلغ ۹۰ میلیون پوند درسال برایشان خرج برمی‌دارد. سیتی، پاری سن ژرمن و چلسی به مراتب بیشتر توانایی رویارویی با چنین هزینه‌ای را دارند، اما این بدان معنا نیست که پرداخت چنین هزینه‌ای برایشان آسان است. آن‌ها تنها متوجه یک فرصت شده‌اند. یونایتد و بایرن هم احتمالا همین طور فکر می‌کنند اما این اقدام با برخورد محتاطانه معمولشان مغایر است.

رومن آبراموویچ، مدت‌هاست که در پی امضای چنین قراردادی (با مسی) است. پپ گواردیولا هم علنا گفته که او را می‌خواهد، اما منابع نزدیک به این کاتالان می‌گویند او متوجه پیروزی در لیگ قهرمانی اروپا بدون حضور مسی بوده و نیز بار دیگر شایعاتی در مورد سرد بودن روابط آن‌ها بر سر زبان‌ها افتاده است. در این میان ممکن است نیمار ترجیح دهد دوست نزدیکش جای دیگری برود.

واقعیت این است که هرکجا که مسی برود، آن را بلافاصله تبدیل به یک تیم می‌کند. او به همین اندازه قابل است. انتقال او به معنی تحول در فوتبال اروپا است که به معنی آن است که شاید برای فوتبال بهتر باشد که او به جایی خارج از ثروتمندترین و برترین باشگاه‌ها برود.

نفوذ او بر فوتبال به همان اندازه عمیق است که در هر زمین فوتبالی که بر آن قدم گذاشته است. به همین دلیل این ماجرا تا این حد اهمیت دارد؛ بی‌تردید مهم‌ترین واقعه پس از کووید ۱۹ در دنیای فوتبال.

تنها باید به تاثیر فوری آن بر بارسلونا نگاه کنید. با توییت علنی کارلوس پویول در حمایت از مسی و حذف لوئیز سوارز به دنبال آن واقعا فصلی گشوده شده است. نمی‌توانستید نمایش بدتری از یک باشگاه از کارافتاده ببینید.

این بخشی از انگیزه مسی برای خروج از باشگاه است. مشکل می‌توان تصور کرد باشگاهی به این عظمت این چنین چشمگیر در حال از هم پاشیدن آن هم در ملاءعام باشد.

با وجود این، هرچند بارسلونا در شوک است اما افرادی هم هستند که در آن فرصت‌هایی برای خود می‌بینند. مسی در هر رقابتی تاثیرگذار است، اما او همین تاثیر را روی عایدات باشگاهش دارد.

در واقع، بارسلونا بدون او نمی تواند أوضاع مالی خود را بازسازی کند. بودجه بارسلونا سخت تحت فشار است. این حرکت می‌تواند آن را حل کند، بدین گونه که به رونالد کومن و دارایی گزاف او فرصت دهد باشگاه را بازسازی کرده و زودتر با مشکلاتی که نهایتا باید به آن پرداخته می‌شد، روبه‌رو شود.

یک منبع مطلع که با باشگاه کار می‌کند گفت: «آن‌ها باید با زندگی پس از (خروج) مسی کنار بیایند. همه چیز می‌گذرد. روایت‌های خطرناک هواداران بارسلونا این است که در سال‌های اخیر ماهیت باشگاه مورد سوءاستفاده قرار گرفته است. ژاوی و اینیستا بازنشسته شده‌اند. نیمار رفته است. جرارد پیکه از اوج افتاده و دنی آلوز کناره‌گیری کرده است. به نوعی، هیچ‌کس نمی‌تواند این‌ها همه را تحمل کند.»

مسی حس می‌کند وقت چندانی برایش باقی نمانده است. حال باقی بازی باید پیامدهای آن را تحمل کند.