در روزهای اخیر سه برادر به نام‌های نوید افکاری و برادرانش وحید و حبیب که در تطاهرات سال ۹۷ دستگیر شده بودند پس از گذراندن دوران بازجوئی و شکنجه‌های وحشیانه، بیدادگاه استان فارس نوید را به دو بار اعدام و تحمل ۷۴ ضربه شلاق، وحید را به ۵۴ سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق و حبیب را به ۲۷ سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق محکوم کرده است، اتهامات این برادران عبارتند از سرقت مقرون به آزار، نگهداری اموال مسروقه، توهین به رهبری و قتل یکی از اعضای بسیج استان فارس. طبق نامه‌ای که از نوید افکاری منتشر شده تاکید کرده است که تمام اعترافات در زیر شکنجه‌های توانفرسا گرفته شده، همچنین مادرشان خانم بهیه نامجو اظهار داشته که فرزندانم را با شکنجه وادار کرده بودند که علیه یکدیگر اعتراف کنند، بدیهی است شکنجه گران وزارت اطلاعات در این ۴۰ ساله تجربیات زیادی را از شکنجه آزادی خواهان کسب کرده‌اند با توسل به وحشیانه ترین انواع شکنجه‌های جسمی و روانی جوانان را وادار به هرگونه اعتراف بر علیه خودشان می‌کنند تا جهت آنان پرونده سازی کنند.

این سه برادر اعضای یک خانواده نسبتا فقیر در استان فارس هستند که مانند اکثریت جوانان میهن از این همه بیداد و تبعیض و بیکاری و گرانی به ستوه آمده‌اند و چون مسئولین نظام کوچکترین مسئولیتی در برابر مشکلات و خواسته‌های جوانان احساس نمی‌کنند، جوانان به جان آمده از این همه بیداد ناچار به استقبال مرگ و دستگیری و شکنجه می‌روند و فریاد اعتراض خود را در خیابان‌ها سرمی دهند که بدنبال آن صدها جوان کشته شده و هزاران جوان دیگر دستگیر می‌شوند و پس از شکنجه، بیدادگاه ها‌ی رژیم احکام ظالمانه خود را صادر می‌کنند. نوید افکاری که به دو بار اعدام محکوم شده یکی از کشتی گیران برجسته کشورمان است و بارها در اردوهای تیم ملی شرکت داشته است، اکنون قهرمانان و ورزشکاران وظیفه مند و مسئول هستند که باید به این حکم ظالمانه اعتراض کنند و نگذارند دوستشان که سال‌ها در کنار آن‌ها بوده و به قول کشتی گیران خاک تشک خورده است، قربانی بی عدالتی شود، کشتی گیران و ورزشکاران که اغلب از طبقات فرودست جامعه برخاسته‌اند با دردها و رنج‌های تهیدستان آشنا هستند این قهرمانان که در اوج قهرمانی هستند، نباید فراموش کنند که این جوانان معترض کف خیابان‌ها و زندانیان همان جوانانی هستند که عکس ها‌ی شما زینت بخش خانه‌هایشان است، از پیروزی شما اشک شوق می‌ریزند و از شکست شما افسرده و غمگین می‌شوند؛ در استادیوم‌ها و سالن‌های ورزشی به احترام شما از پای برمی خیزند و هنگام بازگشت شما به میهن ده‌ها هزار نفر با دسته‌های گل به استقبال شما می‌آیند، این جوانان به ستوه آمده در این روزهای طاقت فرسا به حمایت شما نیاز دارند، به ندای مادر ستمدیده نوید پاسخ دهید و با امضای طومارها و گردهمایی‌ها نگذارید این دوست بیگناه شما اعدام شود و نگذارید فاجعه ملی پوش فوتبال حبیب خبیری و عضو تیم ملی کشتی فرنگی در المپیک ۱۹۷۶ هوشنگ منتظرالظهور تکرار شود، قهرمانان کشتی در مصاحبه‌های خود زنده یاد تختی را الگوی رفتاری خود معرفی می‌کنند و از این رو حمایت از مردم را باید از تختی بیاموزند و فراموش نکنند دوران قهرمانی تمام می‌شود اما قهرمانانی که در دردها و رنج‌های مردم سهیم بوده و مدافع حقوق مردم باشند به لقب "پهلوان" مفتخر می‌شوند و نام و یادشان جاودانه خواهد ماند.

اکنون مادر نوید با چشمانی اشکبار از شما قهرمانان و کشتی گیران می‌خواهد که رفیق قهرمان خود را تنها نگذارید و شما که در میان مردم از شهرت و محبوبیت برخوردارید اگر همگی دست در دست یکدیگر بگذارید و خواهان لغو اعدام نوید شوید حتما نوید را از مرگ نجات خواهید داد.

نوشته را با گفته‌ای از پهلوان ملی و جاودانه کشورمان زنده یاد تختی به پایان می‌رسانم. تختی گفته بود "هر وقت از کنار آلونک‌های جاده شهر ری می‌گذرم از این همه فقر از قهرمان بودن خودم شرمنده می‌شوم زیرا خود را در این فقر و مصیبت سهیم می‌دانم".

یداله بلدی