این صحبت‌ها یک بار دیگر دیگر سینما را به متن تحولات سیاسی ایران برد و رسانه‌های مختلف نهادهای جمهوری اسلامی ایران به بازتاب گسترده آنها پرداختند.

این در حالی است که پیشتر برخی از این رسانه‌ها، منتقد حضورها و جوایز خارجی سینماگران ایرانی بودند. در مقابل گروهی نیز به انتقاد از این سینماگران پرداختند که اتفاقات و مشکلات داخلی ایران بویژه اعدام نوید افکاری را نادیده گرفتند.

احمد بهرامی در واکنش به این انتقادها روز یکشنبه به خبرگزاری مهر گفت: «من هم به رفتار خیلی از مدیران و مسئولانی که کار می‌کنند، نقد زیادی دارم چرا که با رفتارهایشان ما را گرفتار کرده‌اند، ولی جای گفتن این حرف‌ها در میان خودمان و در رسانه‌های خودمان است. طرح این مسائل در تریبون‌های خارجی دردی از ما دوا نمی‌کند. ضمن اینکه نظر کلی من درباره تحریم‌ها همان است که در آن ویدئو گفتم».

در برنامه این هفته صحنه از چهار فیلمساز مختلف ساکن داخل و خارج از ایران درباره اظهار نظرهای سیاسی سینماگران ایرانی در جشنواره‌ها و مجامع بین‌المللی پرسیده‌ایم؛ با این پرسش که باید از تحریم‌ها صحبت کرد یا توجه جهانی را به مسائلی چون اعدام نوید افکاری جلب کرد؟

بهمن قبادی، فیلمساز شناخته شده که بارها در جشنواره‌های مختلف حاضر بوده است، ابوالحسن داودی، مدیرعامل پیشین خانه سینما و سازنده فیلم «هزارپا» از فیلم‌های پرفروش سال های اخیر، فرزاد موتمن، کارگردان فیلم «شب‌های روشن» که پیش از شیوع ویروس کرونا فیلم «چشم و گوش بسته» را بر پرده سینماها داشت و مصطفی آل احمد کارگردان فیلم «پوسته».