۱- گفتگوی دوست خوبم آقای علی اصغر شفیعیان مدیر مسئول انصاف نیوز با فائزه هاشمی پیرامون مسائل روز که به بهانه چهارمین سالگرد در گذشت آیت ا.. هاشمی رفسنجانی صورت گرفت بازتاب وسیعی در رسانه‌ها و به ویژه شبکه‌های اجتماعی داشت. به نظر می‌رسد صف بندیهای شکل گرفته پیرامون مخالفت با فائزه هاشمی یا حمایت از ایشان پس از انتشار گفتگوی مورد اشاره به بخشی از صحبتهای ایشان باز می‌گردد که تلویحا از سیاستهای دونالد ترامپ رئیس جمهور امریکا حمایت و پنهان نیز نکرد که آرزومند آن بود تا بیستم ژانویه جاری ترامپ به جای جو بایدن سوگند ریاست جمهوری یاد کند.
۲- فائزه هاشمی مثل هر فرزندی طبعا کمتر دوست دارد ضعفهای پدرش را ببیند اما واقعیت این است که هاشمی علی رغم هوش بالای سیاسی اشتباهاتی در زندگی سیاسی‌اش داشت داشت که برجسته ترین آن دست کم گرفتن قدرت حقوقی در برابر قدرت حقیقی در انتخاب رهبری پس از فوت آیت ا.. خمینی بود و دیگری خیز برداشتن برای ریاست مجل ششم و چرخش به راست پس از حمله برخی اصلاح طلبان به ایشان در دوران ریاست جمهوری خاتمی و عدم ایستادگی جدی بر رد صلاحیت‌اش در انتخابات ۹۲...
۳- شاقول اتخاذ سیاستهای امریکا در سطح جهان نه خوشامد سیاستمداران که منافع امریکاست و حمایت و مخالفت چندان تاثیری در تغییر این سیاستها ندارد. اگرچه عقل حکم می‌کند قدرتی در تراز ایالات متحده امریکا از اتخاذ سیاستهایی که همراهی متحدین سنتی‌اش را در پی ندارد خود داری کند یا به تلاش برای همراهی آنان با سیاست جدید همت گمارد با این وجود اما فکر میکنم ضرورت اتخاذ برخی تصمیمات برای امریکا از جمله خروج از برجام بیش از همراهی با اروپا در این زمینه اهمیت داشت که ایالات متحده تک روی در این زمینه را به تسلیم شدن به اروپا برای حفظ برجام که آنها نیز به معیوب و جامع نبودن این توافق اذعان داشتند ترجیح داد.
۴- دو نالد ترامپ و کمپین‌اش در هر دو انتخابات ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ پیوسته بر اول امریکا تاکید داشت و نقش سیاستهای امریکا در جهان را به گونه‌ای تبین و تفسیر می‌کرد که بیشترین سود را نصیب این کشور کند و چه بسا از این منظر برخی از سیاستهای ترامپ در تضاد آشکار با منافع دیگر کشورها از جمله متحدین سنتی‌اش قرار می‌گرفت. جنگ تجاری با چین، سرشاخ شدن با اروپا در بودجه ناتو، وضع تعرفه بر واردات برخی کالاها از اروپا از مهمترین سرفصل هایی بود که اختلافاتی را میان اروپا و امریکا به دنبال داشت اما توافق ابراهیم و صلح اعراب و اسرائیل که در ادبیات دیپلماتیک به معامله قرن شهرت یافت و خروجی آن عادی سازی روابط تنی چند از کشورهای مهم عربی با اسرائیل بود مهمترین دستاورد سیاست خارجی دولت ترامپ است که به گمانم در دولت بایدن نیز تداوم خواهد یافت.
۵- واقعیت این است که ادامه سیاست" تعلیق" و حواله کردن اتخاذ تصمیمات مهم در حوزه سیاست خارجی به ویژه حل مشکلات بنیادین با امریکا به آینده نامعلوم تبعات منفی جدی خواهد داشت. چنانچه ما تصمیاتی اساسی در پیوستن به برخی از معاهدات بین المللی از جمله" اف‌ای تی اف" و تعدیل یا تجدید نظر در برخی سیاستهای منطقه‌ای جمهوری اسلامی که اصطکاک نظام سیاسی با نظام بین المللی را به شکل بی سابقه‌ای بالا برد و باترور سردار سلیمانی به مرحله خطرناکی رساند، نگیریم مخاطراتی در پیش خواهیم داشت که جدا از تهدید جدی نظم سیاسی مستقر در ایران ممکن است یکپارچگی کشور را نیز با ابهامات جدی رو به رو کند.
۶- فائزه هاشمی که در دوره پنجم مجلس شورای اسلامی نماینده دوم تهران بود و با تاسیس روزنامه زن نیز با مخاطرات عرصه اطلاع رسانی و مطبوعات مواجهه مستیقم داشت و پس از انتخابات ۸۸ نیز پایش به زندان باز شد بیش از دیگر فرزندان هاشمی با ساختار قدرت و تنگناهای آن آشناست. حمایت ایشان از سیاستهای ترامپ ابدا نه به معنای تائید شخصیت سیاسی او و نه همه تصمیماتش است. بلکه حرف ایشان این بود که مجموع سیاستهای دولت ترامپ در برابر ایران، جمهوری اسلامی را وا میداشت تا با پایان دادن به سیاست" تعلیق" مجبور به اتخاذ تصمیماتی شود که دوست ندارد بگیرد اما به سود منافع ملی و آینده کشور است. فائزه هاشمی در کارنامه سیاسی‌اش دو و جه برجسته دارد که دیگر فرزندان هاشمی یا ندارند یا بهره بسیار کمی از این وجوه دارند: فائزه از رانت پدرش برای ورود به عرصه سیاست استفاده کرد اما از سایه پدر گریخت و شخصیت سیاسی مستقلی برای خودش دست و پا کرد و دوم اینکه به غلامی قدرت پشت پا زد و مواضعش را به جای تنطیم با شاقول خوشامد یا دست کم عدم مخالفت هسته مرکزی قدرت با منافع ملی و خواست اکثریت مردم تنطیم کرد. کاری که دیگر فرزندان نکردند و از فائزه نیز میخواهند تنظیمات مواضع سیاسی‌اش را عوض کندو باقدرت باشد نه بر قدرت.
ـــــــــــــــــــــــــــــ
این مقاله در سایت [انصاف نیوز] منتشر شد.
ناصبوران، شیرین سمیعی
