خیلی ها به محض دیدن نام های شاهزاده، مسیح علی نژاد، حسن شریعتمداری، فیروزه بنی صدر، علی جوانمردی در این مطلب، و نام های دیگر در مطالب بعدی، درجه عصبانیت شان بالا خواهد رفت و مطلب را خوانده و نخوانده به من پرخاش خواهند کرد که «تا چند نفر می آیند در این مملکت کاری بکنند، تو بپر پاچه شان را بگیر!»
اتفاقا سوال من همین است:
کدام «کار مفید» را کسی می کند که من -به عنوان یک نویسنده سیاسی- بخواهم به او ایراد بگیرم؟ اتفاقا ایراد من بر «کارهایی» ست که کار نیست و فقط سر و صداست و جز اتلاف وقت و انرژی و ایجاد اختلاف میان گروه های مردم فایده ی دیگری ندارد.
بسیاری دلِ خوشی از سماجت من در پیگیری کارها و خبرها ندارند. اصولا یکی از صفات «ما ایرونیا» این است که زود از تکرار یا پیگیری یک موضوع خسته می شویم و حوصله مان سر می رود و دوست داریم هنوز یک موضوع به پایان نرسیده به شاخه ی دیگر بپریم و برای خودمان «تنوع» ایجاد کنیم.
اما یکی از وظایف ما نویسندگان سیاسی، پیگیری کارها و فعالیت های سیاسی، و ارزیابی نتیجه ی آن هاست.
من بخصوص روی این چند مورد که در پی می آید تاکید دارم چون عدم موفقیت و بی فایده بودن آن ها را به محض مطرح شدن طی مطالبی بیان کردم و این نه موفقیتی برای من و عامل خوشحالی من بلکه شکستی غم انگیز برای همه ی ما ایرانی هاست.
باری. سوال من این است:
آخر عاقبت این کارها و طرح ها چه شد؟
-کارِ پیام نوین شاهزاده به کجا انجامید؟ صدور این پیام با عدم صدور آن چه فرقی داشت؟ مردم ایران، چه فایده ای از صدور این پیام نصیب شان شد؟
-از شورای مدیریت گذار حسن شریعتمداری با آن همه سر و صدا و دارام دورومی که موقع تاسیس اش به راه انداختند و فقط در مورد یک قلم پرچم بدون شیر و خورشید نشان شان، ساعت ها و روزها عمر اهل سیاست ایرانی را تلف کردند چه خبر؟!
-جایزه گذاشتن برای سر «شیرین نجفی» به کجا انجامید؟ چنین جایزه گذاشتنی، چه درهایی را به روی کسانی که می خواهند یا دارند با جمهوری اسلامی مبارزه می کنند گشود؟!
-خانم دکتر فیروزه بنی صدر و به عبارت بهتر اطرافیان ایشان، در مورد کشف جدید خانم دکتر و کورتون درمانی کورونا، بمب های خبری پر سر و صدایی منفجر کردند و مدتی بساط تبریک و تهنیت به خاطر این کشف بزرگ بر قرار بود و قرار شد که خانم دکتر مقاله معتبر علمی خود را ظرف چند ماه ارائه دهند. از آن مقاله چه خبر؟ چند ماه تمام نشد؟!
-مسیح علی نژاد، طرحی ضد ورزش زنان ریخت با عنوان تحریم بین المللی ورزش زنان ایران. عاقبت این طرح چه شد و کدام نهادهای بین المللی معتبر، فدراسیون های ایران را تحریم کردند؟! این مورد، خاصه این روزها که مردکی جاهل و گردن کلفت مربی اسکی زنان را از سفر برای مسابقه محروم کرده معنا پیدا می کند.
این مطلب اگر چه تلخ است ولی با بد دلی نوشته نشده است. لطفا به جای پرخاش کمی به این موضوعات بیندیشید و دستکم بگویید اگر این کارها انجام نشده، کدام کارهای مفید در مبارزه با حکومت نکبت اسلامی انجام شده است....
پمپئو: خامنه‌ای فقط زبان زور را می‌فهمد
مردم مچ شهاب حسینی را در آمریکا گرفتند!؟
