صدای آمریکا - مریم معمارصادقی، پژوهشگر ارشد «انستیتو مکدانلد-لاریر»، از موسسان و مدیران پیشین «توانا: آموزشکده جامعه مدنی ایران»، در یادداشتی در روزنامه «هیل» نوشته است اگر چه ایرانی ها امروز می توانند از طریق رسانه های اجتماعی به جهان بیرون دسترسی داشته باشند، اما با بی رحمی و خشونت کمتری روبرو نیستند. اعتراضات آبان ۱۳۹۸ به بزرگترین نمایش خشونت حکومتی علیه معترضان صلح جو از انقلاب ۱۳۵۷ تا کنون منجر شد.

معمارصادقی می گوید مردم ایران خوب می دانند که ولی فقیه منتخب نیست، سه دهه است که قدرت مطلق را در اختیار داشته، و ریاست جمهوری یکی از ابزارهای در دسترس او برای حفظ کنترل کامل است. رئیس جمهوری و اعضای مجلس به محض انتخاب، قدرت و استقلالی نخواهند داشت و تابع خامنه ای خواهند ماند.

هر چند ماهیت غیردموکراتیک انتخابات در ایران برای همه روشن است، رژیم با انتشار تبلیغات حکومتی و اطلاعات غلط سعی کرده است این کلاهبرداری انتخاباتی را برای مردم گرفتار ایران به عنوان رقابتی واقعی بین اصلاح طلب و تندرو جا بیاندازد و این ترس را تزریق کند که هر چقدر هم اوضاع بد باشد می تواند از این بدتر شود.

👈مطالب بیشتر در سایت صدای آمریکا

حتی در جریان جنبش سبز هم بخشی از جامعه ایران، انتخابات را تحریم کرده بود. آن هایی که به وعده تغییرات تدریجی باور داشتند دیگر در انتخابات های جعلی شرکت نمی کنند و به مخالفانی پیوسته اند که از زمان شکل گیری جمهوری اسلامی به آن رای نداده اند.