یادداشت استفان والت نظریه پرداز برجسته را بخوانید

استفان والت نظریه پرداز برجسته در فارین پالسی نوشت: همانطور که قابل پیش بینی بود گروهی از تندروها، دشمنان خارجی فرصت طلب واشنگتن و حتی برخی از مفسران معمولاً معقول به این نتیجه رسیده اند که اعتبار ایالات متحده بر اثر شرایطی که در افغانستان بروز کرده، آسیب دیده یا از بین رفته است. به طور مثال، برت استفنز از نیویورک تایمز اکنون متقاعد شده است که متحدان واشنگتن شامل تایوان، اوکراین، کشورهای بالتیک، اسرائیل و ژاپن این درس را گرفته اند که تنها هستند. به طور مثال، در تلاشی آشکار برای تضعیف روحیه تایوانی ها، سخنگوی دولت چین در گلوبال تایمز با استفنز موافق است و به رهبران تایوان هشدار می دهد که ارتش ایالات متحده در صورت حمله پکن به تایوان به کمک این کشور نخواهد آمد. بدین معنا که سقوط کابل نشانه ای از سرنوشت تایوان است. حتی گیدئون راخمن از روزنامه فایننشال تایمز که معمولاً هوشیار است، اعتقاد دارد که فاجعه در افغانستان اعتبار بایدن را از بین برده است. این افراد مدعی شده اند، کشورها این طور برداشت می کنند که دیگر نمی توان به ضمانت های امنیتی آمریکا کاملا اعتماد کرد که به طور مناسبی اعمال شوند.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: شاید اظهارات گلوبال تایمز که جنبه ی تبلیغاتی علیه آمریکا دارد، قابل درک باشد. اما دیگران باید در اظهاراتشان بیشتر دقت کنند. در واقع، دلایل زیادی وجود دارد که معتقد باشیم نتیجه تراژیک در افغانستان بر اعتبار ایالات متحده تأثیر چندانی نخواهد گذاشت و شاید اصلاً تأثیر نگذارد.

اولین دلیل، این منطق ساده است که تصمیم گیری برای ادامه ندادن یک جنگ بیهوده برای منافعی که حیاتی نیستند، به شما هیچ چیزی در مورد اینکه آیا یک قدرت بزرگ در صورت به خطر افتادن منافع جدی تر وارد جنگ می شود یا خیر، نمی گوید. هیچ کس بر اساس خروج آمریکا از افغانستان پس از 20 سال جنگ، کشته شدن 2500 آمریکایی و بیش از یک تریلیون دلار هزینه به این نتیجه نمی رسد که واشنگتن برای دفاع از آلاسکا، هاوایی یا فلوریدا وارد جنگ سختی نخواهد شد. همچنین هیچ کسی نباید این نتیجه را بگیرد که ایالات متحده برای جلوگیری از ایجاد هژمونی چین در آسیا و یا جلوگیری از حمله بسیار بعید روسیه به ناتو مبارزه نخواهد کرد. دلیل آن ساده است، در هر یک از این موارد، ما در مورد منافع حیاتی صحبت می کنیم که می تواند امنیت ایالات متحده را به طرق قابل توجهی تحت تأثیر قرار دهد.

علاوه بر این، تخلیه منابع ایالات متحده از افغانستان که طی سالیان مدیدی در این کشور وجود داشتند، به ایالات متحده اجازه می دهد زمان، پول و توجه خود را بر اولویت های بزرگ تر متمرکز کند. در نتیجه، توانایی آمریکا برای دفاع از منافع دیگر و توجهی که می تواند به آنها داشته باشد، افزایش می یابد و به بقیه ی تعهدات خود بیشتر می پردازد. همانطور که جورج اف کنان در مورد ویتنام گفت: واشنگتن با انحلال قاطعانه و شجاعانه مواضع نامناسب، احترام بیشتری به دست می آورد نسبت به این که سرسختانه به دنبال کردن اهداف زیاده خواهانه یا غیر امیدوار کننده خود ادامه دهد.

تاریخ دومین منبع اطمینان را ارائه می دهد که شرایط فعلی افغانستان به اعتبار واشنگتن ضربه نمی زند. ایالات متحده بعد از اینکه بیش از 50 هزار سرباز را در ویتنام از دست داد، شکستی تحقیرآمیز را مانند افغانستان متحمل شد. با این حال، خروج ایالات متحده و متعاقب آن سقوط سایگون باعث سرنگونی ناتو نشد، متحدان ایالات متحده در آسیا را به طرف اتحاد جماهیر شوروی یا چین سوق نداد و به متحدان مختلف خاورمیانه ای آمریکا القا نکرد که با واشنگتن قطع ارتباط کنند. کنان حق داشت بگوید: پایان دادن به آن جنگ به ارتش ایالات متحده اجازه داد تا نیروهای خود را به ویژه در اروپا که در دوران جنگ ویتنام نادیده گرفته شده بود، بازسازی کند و 14 سال بعد، این اتحاد جماهیر شوروی بود که به پایان راهش رسید. بله ما شاهد سقوط های دومینویی در اروپای شرقی بودیم.